Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
180 datasets found
Organizations: Meertens Institute Dutch Keywords: belofte
Ben Kleissen: En was d’r ok iets west met doevn? Kl.H.: Doevn, wet ik nich, nee, zeg vrower kon ik d’r völ met proatn, duur de steg op Albeargn an, a’j dat wet, dan gungn ze doar bie Knoef-Bakker d’rof en dan hoo hetn dat toch, de Hagweg, dat was al dubbele row en doe was d’r ok nen keerl doar ha’j dee grote keamp den har zoa al achter tegn de hak anstot,...
nl.verhalenbank.128497
Der wie in frou, dy hie in gouden skonk. Hja sei: "As ik der us ôf kom to reitsjen, dan wol ik dy skonk by my hâlde. Dan meije jimme dy der net ôfhelje." Dat biloofden se har, mar doe't hja stoar, hâldde de man him net oan syn wurd. Hy nom de skonk der àl ôf en it minske kom sûnder gouden skonk yn it graef. Doe't se ien dei op 't tsjerkhôf lein hie, kom...
nl.verhalenbank.23719
Het Hèèmenken. Leu met zulverdreu - nich in de knippe, bedool ik, mer op 'n kop - hebt wal es heurd van de Hèèmenkes, zok rekken. Dan zölt ze ok wa wèten, dat 't 'n ra völksken was en mangs na strabant konnen wèè'n, a'j ze tègen harren. De Hèèmenkes won'n deepe, deepe, vot, onner in de grond, nog deeper as vrooten, en vake onner nen hoogen belt in de...
nl.verhalenbank.128406
Hjir yn 'e Westerein wie in man, dy hie ek altyd lêst fan in nachtmerje. Hy wenne yn 'e Tsjerkestrjitte. Op in kear hied er moal struid foar 't bêd, en dêr hat er dy nachtmerje mei fangd. Doe koe se net wer fuortkomme. Doe wie 't de dochter fan tige wolstelde lju, dy't dêr de oare moarns by de tafel siet. Hja liet him bilove dat er [it] net tsjin oare...
nl.verhalenbank.29778
Myn skoanheit hat forkearing hawn mei in faem yn Kûkherne. Dat wie in tsjoenster. Hja hie har âlden forlern en wenne allinne op in boerespul. Myn skoanheit en hja sieten dy jouns in skoftsje yn 't bûthús - dat wie doe sa de gewoante - en hja praetten hwat en sa, en sa waerd it stadichoan letter. Doe't it in eintsje yn 'e nacht op wie, tocht skoanheit:...
nl.verhalenbank.25181
Yn Burgum wie us in man forstoarn. Hy hie in pear moaije sulveren gaspen op 'e skuon hawn en foardat er stoar sei er tsjin syn wiif: "Dy gaspen dy matte der bliuwe. Dy moat ús jonkje letter op 'e skuon ha." De frou biloofde dat. Mar letter kaem dy frou sa bot yn 'e earmoed to sitten, dat hja forkocht dy gaspen oan in buorfrou. Doe sei it jonkje op in...
nl.verhalenbank.19718
Bij Voorneman of Voornderman in Epse bij Deventer moet het volgende gebeurd zijn. De knecht, bijgenaamd de Prikke, zag elken avond bij de pomp, die vóór het huis stond en waar een doornen- of beukenheg naast was, achter die heg een witte gedaante. De eerste avonden zeide hij niets, doch toen dit nog eens gebeurde, riep hij de andere huisgenooten en wees...
nl.verhalenbank.39609
In Flieren kwame vroeger de heksen snachs wel ré’je op te pèrd. En zo hard en zo lang, dat de pèrd doodmuij ware, vol schuum en nat as woater. Ze ware helemol afgereje, zoda ze overdag nie of hos nie mer kosse werke. Op ’n keer sproke de Flierense boere af, da ze snachs de wach zoue houe. Om twoalf uur hörde ze opens ’n gezoef dur de loch en dor kwame ze...
nl.verhalenbank.49648
Yn 'e buert fan Houtigehage stie in hûs, dêr doogde 't net yn. De frou hie in kear yn 'e hoeke sitten. Doe wie der hwat by har yn 'e hûs kom, dat wie by har op 'e skelk kom. 't Wie in forstoarn minske. De frou hie de skelk foarwei dien, doe kom it by har op 'e skoat. Doe ha se der in doomny by helle. Dy spruts it spoek oan. Hja moest sizze hwat der oan...
nl.verhalenbank.25180
Bûten Bûtenpost stiet in herberch: De laatste Stuver. Dy herberch hat sà syn namme krigen. Der wenne yndertiid in kastlein yn, dy mocht graech in buorrel en syn wyfke krektengelyk. Dat kom de saek net to'n goede. It kaem safier, dat doe't de drankleveransier kom, doe koenen se him net bitelje. Sy seinen tsjin 'e drankleveransier: "Dat komt, de lju dy't...
nl.verhalenbank.17697
M'n vader had ne koei an een vrouw verkocht, die kon tovere. Maar de mense uit Capelle hadden 'm gewaarschouwd, dat ie niks van diejen vrouw an mocht neme. En hij mocht d'r ok niet aanrake. Maar diejen vrouw wou 'm een appel geve en een kop koffie. Maar hij mocht niks gebruike en hij had een klein jongeske bij 'm. Maor ze zee: "Vat 't maar. Ik kan wel...
nl.verhalenbank.72755
Dyselde tsjoenster, dy't us by twa froulju alhiel ûnforwacht kom, hat ek us in man bitsjoend. Dy man dy woarde siik. De tsjoenster kom him yn 'e mjitte, doe't er op in wein siet. "Dû âlde duvel!" sei er, "dû hast my bitsjoend. Dû mast my bilove, dast my wer better makkest!" "Ik biloof it dy, jonge", sei se. En doe kloppe se him op 't skouder. Hy is wer...
nl.verhalenbank.20561
Een boerenknecht verkeerde met een boerendochter. Hij moest voor den boer op een ver weg gelegen land, dat bovendien slechts over water te bereiken was, gaan werken. Hij had daar weinig lust in, omdat hij dan niet op tijd zijn eten kon krijgen. De boerendochter overreedde hem evenwel door de belofte dat zij dan wel zorgen zou dat op tijd zijn middagmaal...
nl.verhalenbank.8796
Us heit fortelde, der hie op 'e Tike in minske wenne, dy hie by har libben bigeard, as se ienkear dea wie, dan woe se mei in wyt-mûtse op yn 'e kiste lizze. Har folk hie har dat biloofd, mar der letter noait wer om tocht. Hja woarde sûnder wyt-mûtse op biïerdige. Mar in dei of hwat letter, doe't de lju al op bêd leinen, woarde der by harren kloppe. Doe't...
nl.verhalenbank.21093
Soldaten, die uit de strijd terugkeerden: Bij Lotten (thans huis P. Bouten) in de Donk, dienden 2 zoons in het leger van Napoleon, en maakten alle veldtochten mee. Hun moeder, die veel leed had om deze zoons, waarvan ze in jaren niets hoorde, bleef hun als huisgenoten beschouwen. Zij spon en liet linnen maken, niet alleen voor de kinderen thuis, doch ook...
nl.verhalenbank.69389
As men ien hwat biloofd hat en men komt it net nei en dyselde komt to forstjerren, dan komt dyselde letter werom.
nl.verhalenbank.23910
As der ien stoarn is, en dy ha jo hwat biloofd, dan mat men dy bilofte neikomme, oars komt dyselde letter to spûkjen.
nl.verhalenbank.17121
Der wie in boerefaem, dy tsjinne by in boer. Dy faem seach nou en dan de geast fan in man by har kommen. Hja sei it tsjin 'e boer en de boer sei: "Ik sil dûmny ophelje. Hwant hoe't wij dêr mei oan matte, wit ik net." Doe kom de dûmny en dy bigong to bidden. Doe sei de geast, de eardere faem, dy't dêr wenne hie, hie him hwat biloofd, mar dat hie se net...
nl.verhalenbank.19508
Der wie in koopman, dat wie in joad. Dy handele yn linnen. Hy sei tsjin syn neibisteanden: "As ik kom to forstjerren, dan wol ik in bihoarlike rolle linnen mei yn 'e kiste ha." Der woed er mei bigroeven wurde. Doe't er dan stoar tocht de famylje, it wie eins bigreatlik, sa'n greate rolle linnen mei yn 'e kiste. Dat sy dienen it net, hy rekke sûnder linnen...
nl.verhalenbank.18158
Yn Burgum wenne in widdoufrou, dy hie twa famkes. It âldste wie fjirtsjin jier. Hja hie ek twa famkes forlern. Hja wennen yn in arbeidershûs en dêr hienen se froeger wol stilen yn. Deis wie de widdou by de boer op it lân en de beide famkes moesten de húshâlding dwaen. As hja thúskaem stie it iten al op 'e tafel. Mar op in kear kaem se thús, doe wie der...
nl.verhalenbank.19723
1