Datasets - ISEBEL

Op 'e Tike wennen Kei en Antsje. Antsje hie in buchel en wie skroar. Der wie in rymke fan: Antsje skroar dy naeit foar in oar, mar net foar my, hwant hja rint altyd myn hûs foarby. Op in saterdei-joun kom Kei fan 'e boer. It wie tsjuster en hy hearde in stim fan omheech, dy't sei: "Ga je ook naar de kerk?" "Né", antwurde Kei. Doe foel der in healbrea foar...

aansporen

nl.verhalenbank.19787

Wybren Wartena syn heit wenne yn Garyp. Dy wie foar de twadde kear troud. Hy hie buorkerije en in herberch. Doe't syn earste frou stoar biloofde hy har, hy soe noait wer trouwe. Mar hy die it al. Sy koenen it skoan rêdde en sy gongen der togearre wolris mei de tilbry op út. As se dan thúskamen gongen de skûrredoarren fansels iepen. Dat wie it wurk fan syn...

angst

nl.verhalenbank.19786

Rein Wiarda to Eastemar wie bang foar de duvel. Dêrom lei er altyd thús yn 'e hjouwer. Dat wie hillich. En op 'e bêdsplanken hied er krusen. Dan wied er feilich.

afweer

nl.verhalenbank.19835

Hinse Jehannes, de duvelbander fan 't Swartfean, mocht graech in slokje. Op in kear hied er op Nijtap oanstutsen. Hy rekke smoardronken. "Dit wurdt al hwat, Hinse", sei de kastlein. Hinse sei: "Der mat ien mei my, dy kriget tsien goune." Dat gong oan. De feint moest mei. Mar dy wie tige bang en skruten foar Hinse. Doe't se by 't Peinder tsjerkhôf kommen,...

afrekenen

nl.verhalenbank.20554

De Skilige Piip is achter Feanwâlden, oan diz kant de Boppewei. Dêr siet in kiste mei jild yn 'e groun, dêr koenen se noait by komme. In fuorman fan Feanwâlden dy gong dêr ris mei in pear maten hinne yn 'e nacht. Doe bigounen dy maten dêr to graven. Hja stompten mei de lodde op hwat. Dat wie de kiste. Mar dy sakke djipper ta de groun yn, doe't se him...

angst

nl.verhalenbank.30422

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur