Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
De duvel fan Earnewâld soe ris op redens nei Warten ta. Doe't er op 'e Lange Sleatten wie ried er yn in wek. Mar hy hie sa'n faert, dat syn holle waerd troch de skerpe kant fan 't iis ôfsnien fan 'e romp.
De holle glide oer 't iis fierder en de romp ûnder iis.
Sy koenen 't krekt lykhâlde en doe't se wer oan in wek tawienen wie 't halt - de kop wer op 'e...
nl.verhalenbank.24922
It is froeger gebeurd, dat in heit (Veenstra) mei syn dochter yn in fiskersaek lei by Foanejacht, healwei Garyp en Warten, dêr't nou in brêge leit. De fisker hie dêr in tichtset en sy setten ek wol oer.
De fisker moest nei de buorren ta yn Earnewâld. Hy sei tsjin syn dochter: "Ik kom sa gau mooglik wer. Der komt aenst noch al ien dy mat oerset wurde, mar...
nl.verhalenbank.24921
It is us in kear gebeurd, dat dêr in skip lâns farde. De skipper stie by 't roer en de feint luts. Doe raesde de lûker ynienen: "Hâld oan 'e wâl!"
Hwant hy luts net mear allinne. Der wie ien by him achter yn 'e line. Dat wie de Langesleatterman.
De man wie deabinaud.
nl.verhalenbank.24919
By de Lange Sleatten spûke de Langesleatterman. Dat is oan diz kant de Krúswetters. Dêr doarst froeger net in skip to lizzen, hwant dan woarden grif de spitten of de ankers op it dek smiten. Dat wie it wurk fan 'e Langesleatterman.
nl.verhalenbank.24918
As wy froeger nei de bakker ta moesten, dan moesten wy it tsjerkhôf foarby. As it dan in bytsje skymrich wie, wienen wy deabinaud. Hwant sy seinen altyd, op it tsjerkhôf yn Earnewâld wienen geesten.
It mat hjir yn Earnewâld ris in kear gebeurd wêze, dat twa mannen de lju bang meitsje woenen. Sy gongen boppe op elkoar op it tsjerkhôf stean by de muorre op,...
nl.verhalenbank.24917
Froeger wie der yn 'e Burgumerheide oan 'e greate strjitwei in dikke peal, dêr stie nûmer fyftsjin op. Dêr wie in loantsje, dat gong nei de bosk ta, dêr spûke it altyd, seinen se. In soad minsken fan Burgumerheide doarsten der by joun en yn 'e nacht net lâns.
nl.verhalenbank.24929
