Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Harm die noait in slach en hy seach der út as de earmste bidler. Hy kocht in hûs op Hanenburch. Doe moest er nei notaris ta. Notaris tocht: "Harm hat net in dûbeltsje."
Hy moest in pear bargen ha. Dat hied er tsjin Harm sein. Harm hie de pong út 'e bûs krige en sein: "Ik ha gjin boarch, mar dit is de boarch."
Doe hied er de notaris fuort bitelle.
nl.verhalenbank.23902
Vroeger waren ’r vrijmetselaars. En d’r ware twee groepe. Kwam je bé’j de rieke groep dan had je je kosje gekoch. Bé’j de twidde groep, de èrme, mos je werke. De lede van de werkgroep hadde ’n werkkamertje. Dor zate gin vensters ien. ’t Was er hardstikke duuster. En die lede krege kleine gouwe gereedschappe: ’n trufelke, ’n hamerke en ’n voegspieker. Da...
nl.verhalenbank.50250
"Er was eens een arme boerenfamilie. De familie had het moeilijk en kon met moeite iets op tafel krijgen. Uiteindelijk was het geld op. Hierop ging de boer naar de bakker. Van de bakker kreeg de boer meel op de pof. De volgende dag maakten ze er pannenkoeken van.
Toen verscheen echter een kat bij de boerenfamilie. Het dier zei:
"Meel haalt en niet...
nl.verhalenbank.30598
In tsjoenster wie meastal in âld-minske. Janne Luts wie yn myn bernetiid in tsjoenster yn 'e Boelensloane. Sy brocht altyd hwat by ús, dat moesten wy opite, mar dat doarsten wy net heal to dwaen.
In tsjoenster foroare har faek yn in kat. Op in kear hie yn 'e Boelensloane in man in fremde swarte kat by him yn 'e hûs. Hy hat dy kat pakt en slein en der út...
nl.verhalenbank.36062
De Witvrouwkes
"Ze kwamen uit Duitsland", zei Graad, "ze waren helemaal niet katholiek, maar op en top heidens. Wat ze 's nachts uithaalden, dat kon Joost weten, maar ook overdag konden ze toveren van jewelste. Vaak kwamen ze op een voormiddag op 'n boerderij, als de boerin de pot aan 't koken was. En dan was het 't gewone kunstje van haar, om het spek,...
nl.verhalenbank.13221
Froeger woarde der altyd sein: Dy't syn mem slacht, dy krijt in pear ûngelokkige earms.
nl.verhalenbank.26932
Der wie in boerke, dat hie forlet fan jild.
Doe kom de âld feint by him, dy sei: "Ik woe dyn siele wol keapje."
"Dy kinst àl krije," sei 't boerke, "mar dan mast my dizze lears fol jild leverje."
"Nou," sei de âld feint, "dat nim ik oan. Hingje dy lears mar oan 't groubynt yn 'e skuorre. Mar as ik him fol ha, dan pak ik dy direkt."
"Bêst", sei 't boerke,...
nl.verhalenbank.25194
Wiger Visser wie in broer fan heit. Hy wenne op 'e Noarder Dwarsfeart. Der wienen guon dy soenen beammen op 'e wein lade. 't Wienen dikke, swiere beammen. Mar sy koenen it net oprêdde. Doe kaem omke Wiger der by.
"Gean mar wei", sei er. Hy sloech de earm om in beam hinne en hy hie him samar op 'e wein. Dat die er mei de oaren ek.
Se neamden him altyd...
nl.verhalenbank.37023
Myn pake - mem har heit - wie Albert Hattums v.d. Berg. Dy wie ôfgryslike sterk. Hy wie froeger polderjonge en leike faek. Dat is wurk dat der op oan komt.
Doe kom der ris in jong baeske by him, dy hie heard, dat pake sterk wie, en hy sei, hy woe wolris mei pake wrakselje hwant hij wie èk sterk.
Doe sei er: "Dan wol 'k mei in oanloopke."
Op dy manier woe...
nl.verhalenbank.38448
Tsjoensters foroaren har yn katten. Krige sa'n kat in opdonder, dan krige de tsjoenster in seare earm of skonk.
nl.verhalenbank.36667
Punt: Ik wet nich, woor 't west hef, zie hebt hen döske weelt en doe kômp d'r net zonnen weendhekse bie 't hoes langs en doe hebt ze met nen kluppel inhouwn en doe hef den keerl nen stievn aarm kregn.
Ik: Is dat nog wier owwergaon dan?
P: Ja, door heb ik ok gen daenkn ôp daon, ja, het zal wa wier owwergaon wezn, mer door hef toch ok wa iets inzetn.
nl.verhalenbank.128439
RK: Kent u nog rovers, die goed waren voor het volk? A là Robin Hood?
HK: Alleen in Duitsland, ik ben z'n naam even kwijt...dat was een soort geus, die stroopt op de wadden. Schiet me even niet te binnen hoe 'ie heet.
RK: Een geus?
HK: Nee, geen geus, maar wel uit die tijd...
RK: Wat deed 'ie dan?
HK: Die enterde schepen en deed goed voor de bevolking en...
nl.verhalenbank.44193
Yn 'e Harkema of yn dy buert wennen in pear âlde minsken. Dy hienen it tige krap. Sy wennen yn in âld keet. Sy gongen noait ergens hinne.
Doe klommen der al us guon boven op it tek. Dy rôpen troch de skoarstien hinne: "Zijt gij daar?"
De minsken dy't ienfâldich wienen, tochten: Dat is ús leaven Hear. Sy seinen: "Ja Heare."
Doe liet it jongfolk in heal...
nl.verhalenbank.23848
In tsjoenster kin har foroarje yn in kat. Der binne in soad forhalen fan minsken dy't in kat in opmiter jowe, en dat dan de tsjoenster de oare deis mei in doek om 'e earm rint of sa.
nl.verhalenbank.25544
BdR: Een man wilde laatst zelfmoord plegen nadat hij tijdens een ongeluk zijn beide benen kwijt raakte. Hij ging met zijn auto op de rails staan, bij een spoorwegovergang. Nu mist hij ook zijn beide armen.
RK: waar was dat?
BdR: hier ergens in de buurt geloof ik.
nl.verhalenbank.47896
Wy hienen it by mem en dy thús o sa krap. Fleis seagen wy hast noait op 'e tafel. Mar soms, in inkelde kear, dan sei ien fan uzes: "It rûkt hjir nei in braedtsje."
Dan koe men der mar fêst fan op oan dat der koarte tiid dêrnei fleis op 'e tafel kaem. Dat kaem altyd út.
nl.verhalenbank.20616
Der wienen trije jonge bazen, dy hienen de pik yn op har doomny. Hja sprutsen mei elkoar ôf, hja soenen dy sneins nei tsjerke ta en dan soe ien fan har de doomny, wylst er stie to preekjen mei in stien smite. Doomny dy seach har dêr sitten en ûnder 't preekjen priizge er har, dat se yn 'e tsjerke wienen (hwant hja kamen der oars noait). Doe sei de iene...
nl.verhalenbank.30411
Hearke sels kroade mei sân achter op 'e tún. Dat kroade min, dan krige er soms de kroade mei sân op 'e earm en sjoude him nei hûs.
nl.verhalenbank.26139
Dyselde boer wie us op in kear to ôfljochtsjen. Hy die 't yn 't tsjuster en hie gjin lantearne by him. Doe krige er ynienen in klap op 'e earm, dy't goed bot oankaem. Dat hie de duvel dien. Sy ha fuort dêrnei alles ôfljochte, mar der wie neat to sjen.
nl.verhalenbank.19865
Eens kwam hij [de vader van de verteller] een vrouw tegen.
's Avonds weer natuurlijk. 't Was een sombere gedaante in 't zwart gekleed.
Ze staan vlak voor elkaar. Dan grijpt hij er op, slaat zijn armen dwars door het vrouwmens heen; maar dan is ze weg; niets meer te zien.
nl.verhalenbank.43202
