Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Hindrik Pikelhearring (= H. v.d. Molen) koe èk mear as in oar. Dy koe de minsken èk fordwale litte. Dat hat ús heit in kear ûnderfoun.
Heit en Hindrik wienen by Hindrik en dy en Hindrik soe mei nei heit en dy's hûs ta. Heit woe 't koartste paed lâns, troch 't lân.
Hindrik sei: "Been, doar moest niet langs goan."
Heit sei: "Ik gean dêr àl lâns. 't Is 't...
nl.verhalenbank.26924
Der wenne in faem op 'e Lytse Hoarnst to Eastemar, dy moest nei 't Swartfean, nei Hinse Jehannes de Boer om in drankje foar in sike koe. 't Wie yn 'e winter en hja gong oer iis, dat wie 't koartst.
Doe't Hinse Jehannes har it drankje joech, sei se: "Sjesa, nou gean 'k mar wer oer iis."
"Net oer iis mei de drank," sei Hinse Jehannes, "hwant dan silste...
nl.verhalenbank.21795
Wy mochten ek net in mes nachts op 'e tafel lizze litte, hwant oars snijden oaren der mei.
nl.verhalenbank.22275
Wy mochten thús noait in boek iepen lizze litte foardat wy op bêd gongen, hwant oars woarde der yn 'e nacht yn lêzen troch forkeard folk.
nl.verhalenbank.22274
Ons buurman was n moal aan t schaitn op eeksters. Mien voar zee: Dou dat moar nait mien jong, zai goat vanzulf weer vot, zai wiln die allaind moar wat verteln. Buurman lachde en schoot deur.
Och, et duurde hail nait zoveul doagn, toun sturf buurvrouw en de eeksters bleevn vot. Mien voader zee dat loater teegn buurman, en toun mos dei toegeevn dat t zo...
nl.verhalenbank.43706
Wierd Hoogstins fan Garyp gong nei Hinse ta dy't op it Swartfean wenne. Hy moest in drank ha foar 't fé. 't Wie yn 'e winter en hy hie de redens by him.
"Hast redens by dy?"
"Ja."
"Dû meist werom net ride, dan krigest in ûngelok. Dû mast gean."
Dat wie ôfpraet. Mar Wierd hâldde him net oan dy ôfspraek. Op Nyegeasterhoek die er de redens ûnder. Mar doe...
nl.verhalenbank.32459
Yn Uthuzermeden wenne in boer, dy hie twa skuorren.
Yn 'e iene skuorre koenen se wol sliepe, mar yn 'e oare net. Dêr spoeke it. Dêr wie 't net fortroud to sliepen.
nl.verhalenbank.22040
Feitse hie ek in hiel bysûndere fyts. Dêr siet leven yn.
"Net ien koe dêr op ride as ik", sei er. "Us Jehannes (syn broer) hie 'k al warskôge: tink der om, brûk myn fyts net!
Mar hy bisocht it dochs in kear op myn fyts to riden.
Jehannes sei, 't soe al raer wêze as hy dy fyts net biride koe.
Dat Jehannes op 'e fyts en de fyts bigjint to steigerjen en smyt...
nl.verhalenbank.31957
Een meisje uit Breugel was gek op dansen. Op een avond zat ze treurig in haar kamer, omdat haar geliefde haar ontrouw geworden was. En juist nu ze zo’n zin had om te gaan dansen.
Daar klopte een jager aan het venster, die het meisje uitnodigde mee te gaan dansen. Het meisje nam de uitnodiging aan en even later dansten beiden er wild op los.
Diep in de...
nl.verhalenbank.49782
Us pake ûngetide ris in kear achter Ljouwert. Hy slepte yn 'e skuorre. Doe sei de boer tsjin him: "Nou meije jo joun net yn dy golle lizzen gean, hwant alles hwat yn dy golle lizzen giet, dat stjert. Ik ha der al hiel faek in kealtsje yn hawn en dat is elke kear dea gong."
Pake sei: "Soks meitsje jo my net wiis, dêr leau 'k neat fan."
Doe sei de boer: "As...
nl.verhalenbank.32740
Ain van de jongs van V. zee teegn oal Beernd, dat e gauw trouwn gung. En dou zee de olle man:“Moust nich doun, mien jong, overkomt die wat.” Man dai jonge vent kunzuk toch nich steurn aan Maier zien proatjes en zo trouwn overgeevn.
En zo komp dag van brulof. In n verdekte woagn gait et noar t gemaintehoes. Zai komen Maier nog inteegn en V. rop:“Wie goan...
nl.verhalenbank.43385
Op in kear sei Piter de Graaf syn frou: "Us berntsje mat nou binnenkoart nei skoalle ta. Wy matte hwat klean foar har keapje."
Piter sei: "Dat hat noch wol tiid, dêr kinne wy noch wol hwat mei wachtsje."
De deis dat it bern nei skoalle soe, brochten se har nei 't hôf ta. Dat hie Piter fan tofoaren al sjoen. Dêrom hied er sein: "Dat hat noch wol tiid."
nl.verhalenbank.24253
Het spook van de Langesloot
Op een warme zomeravond, toen de boeren nog laat op het land bezig waren hun hooi binnen te halen, liet een visser zijn dochter alleen achter aan boord van zijn schip dat in de Langesloot lag gemeerd. Hij wilde de volgende morgen in Eernewoude in alle vroegte naar de kerk. Misschien kon het meisje met de roeiboot nog een paar...
nl.verhalenbank.9503
Een molenaar had een molen, doch waar het 's nachts spookte, zoodat hij 's nachts niet malen kon, wat een groote schadepost was. Geen knecht wilde dan ook bij hem blijven. Eens kwam er een nieuwen knecht. Deze zou 's nachts in den molen vertoeven, hoe erg men het hem ook afraadde. Om geen slaap te krijgen, ging hij pankoek bakken. Toen hij dat een poos...
nl.verhalenbank.9303
2.48. Een weerwolf en zijne vrijster
Te Zeelst had zeker jonkman reeds eenen geruimen tijd kennis met eene jongedochter en was voornemens er eerlang mee te trouwen. Eens vergezelde de vrijer zijne beminde, na een gedanen uitstap, tot in hare ouderlijke woning. Onderwege moest de jonkman aan eene natuurlijke behoefte voldoen en ging in een bosch. Hij zeide...
nl.verhalenbank.50089
De man zonder hoofd
Aan den voet van rotsige grauwe heuvels, in den zomer getooid met een bonten schat van wilde bloemen en weelderig struikgewas, ligt, te midden van looverrijk geboomte, het gehucht Stockheim.
Hier had iemand uit Berg zaken te doen gehad en was er blijven hangen tot het vallen van den avond. Hij kon er echter niet blijven overnachten,...
nl.verhalenbank.49530
Hoe Valkenswaard zijn naam kreeg
a. 'Dit is een zeer schoon Dorp, en draagt zijnen naam van de Valken, die hier welëer tot de Jagt wierden afgerigt, want in voorige tijden hadden hier alle Valkeniers van alle Vorsten in Europa hun winterverblijf, en leerden hunne Valken, dit bragt zeer veel voordeel aan dit Dorp. Men zegt, dat een Valk alleen dat Wild...
nl.verhalenbank.46031
HET VURIG ROS VAN GHOIR.
Vóór de Fransche revolutie was het slot Ghoir of Aldenghoir bij Haelen een tijd lang onbewoond. Wanneer de burchtklok middernacht sloeg, viel de zware valbrug vanzelf neer. Dan kwam er een vurig paard de burchtpoort uitgevlogen en rende door den donkeren winternacht de velden in.
Op een winteravond zaten in een herberg te Buggenum...
nl.verhalenbank.42798
HET AMEUBLEMENT VAN DEN DUIVEL.
In Maastricht woonde een meubelwerker, die geen goeden naam had. Hij was wel een goed vakman, maar hij deed bijna nooit iets aan zijn werk en ging toch altijd uiten ,zoop als een Tempelier". Waar hij aan het geld kwam, begreep niemand, maar hij had het en liet de anderen er naar raden, hoe hij het aanlegde om het te...
nl.verhalenbank.42747
