Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
It wie froeger it gebrûk yn 'e Harkema dat de forstoarne mei in wyt lekken biklaeid woarde. Mar der moest altyd in stik ôfskuord wurde, omdat it oars to lang wie. It lekken mocht net fierder as oan 'e ankels takomme. Dat hâldde forbân mei de wederopstanding. Mei in to lang lekken koe men ommers stroffelje.
It is us gebeurd, doe hienen se in minske al yn...
nl.verhalenbank.21293
Yn 'e Houtigehage wie us ien stoarn, dy kom nei de dea hyltyd wer. Doe ha se in dûmny ophelle dy't dyselde forstoarne oansprutsen hat. De dûmny frege hwat syn bigearte wie. Doe sei er, hy hie gjin deaklean meikrige doe't er stoarn wie. Doe ha de minsken op oanrieden fan 'e dûmny op in joun deaklean foar him op 'e tafel lein. Dy nachts kom de forstoarne en...
nl.verhalenbank.17735
In arbeider hie in kontrakt mei de duvel sluten. Hy hie in stik jild fan 'e duvel krigen, mar dan soe de duvel him letter ophelje. Dat wie op dy en dy dei nei twintich jier.
Doe't de twintich jier omtrint om wienen, woarde it de man raer yn 't liif. Yn syn binaudens frege hy de boer om rie. De boer wie wol bitûft en dy sei tsjin him: "Ik sil dy wol helpe,...
nl.verhalenbank.20987
As een noteboom geen note wou drage, dan wier d'r wel een ijzere pin in geslage. D'r moeste altijd twee notebome staan.
nl.verhalenbank.72804
Us heit fortelde, der hie op 'e Tike in minske wenne, dy hie by har libben bigeard, as se ienkear dea wie, dan woe se mei in wyt-mûtse op yn 'e kiste lizze. Har folk hie har dat biloofd, mar der letter noait wer om tocht. Hja woarde sûnder wyt-mûtse op biïerdige.
Mar in dei of hwat letter, doe't de lju al op bêd leinen, woarde der by harren kloppe. Doe't...
nl.verhalenbank.21093
De Weerwolf
Een vrijer bracht 's avonds z'n meisje naar huis. Onderweg zei ie: "Ik moet even mijn behoefte doen. Als je in tussentijd een dier of zoiets op je af ziet komen, gooi het dan je zakdoek voor z'n kop." Toen de jongen weg was, kwam er een dier op het meisje aangelopen. Ze slingerde haar zakdoek voor z'n muil en het beest verscheurde hem. Even...
nl.verhalenbank.13223
Yn 'e Westerein wenne in tsjoenster, dat wie Wibe Baeije. Sjoerd en Durkje hienen in bern, dat hie hja bitsjoend. Doe gong Durkje nei greate Wopke ta.
Wopke Minke joech har in drankje. "Mar pas op," sei Minke, "der komt jo ûnderweis ien foarby. Mar tink der om, dy mat net foarby oan 'e kant dêr't jo it drankje ha. Oars giet dat stikken. As soenen jo ek...
nl.verhalenbank.20010
3.35 Heks geeft iemand geweldige hoofdpijn
Jef Somers had vroeger eens een tijd lang geweldige hoofdpijn. Hij ging ervoor naar de dokter en die gaf pillen, maar het hielp allemaal niets. Er kwam eens een vrouw met koopwaar langs de deur en die zei dat het wel de kwade hand kon zijn. Jef ging er dan mee naar een geestelijke en die gaf hem de raad, een...
nl.verhalenbank.35623
In susterke fan my hat bitsjoend west. It wie ús Sjouk. It wie yn 1893. Doe hat ús heit nei Kûkherne ta west, nei de duvelbander. To foet roan er dêr hinne. De duvelbander hat doe in ried jown en ús Sjouk is wer better woarn.
nl.verhalenbank.21134
Joast Wiersma wie ús buorman. Hy wie wûnderdokter, mar folle en folle kundiger as oare dokters.
Greate Gosse (Weima) wenne yn 'e Mieden. Dy wie nei de dokters ta west en dy hienen sein, hy moest de skonk der ôf ha. Doe gong er nei Joast ta. Joast sei: "Dû bist wol wizer, jong, en lit dy skonk der net ôfnimme." Doe joech er Gosse guod en dêr is dy skonk...
nl.verhalenbank.34505
Wie der ien bitsjoend, dan founen [se] faek in krâns yn 't holkessen. Dy krâns moesten se forbrânne. As se dat dien hienen, dan kom de tsjoenster net wer.
Sy gongen meastal foar it bern nei de duvelbander ta. Dat wie yndertiid Wopke fan Kûkherne. Dy joech in drankje mei en joech oanwizings foar it bitsjoende bern.
nl.verhalenbank.25780
Der wie us in jonkje, dat sloech syn mem altyd. It kom to forstjerren en it woarde nei 't tsjerkhôf brocht. Mar in wike of hwat letter kom de deagraver by de mem fan dat jonkje. Hy sei, sy moest by it graef komme.
Sy gong der hinne en doe seach se dat it rjochterhantsje fan it bern ta it graef út groeide.
Sy gong nei de dûmny ta en sy frege him hwat se...
nl.verhalenbank.19654
Aant. 1949, fol. 5, aanvulling no II: De windwijzer op het dak van ,,boer Berend Schelfhorst", bij diens verhaal over kabouters. De echtgenote zegt: ,,Berend wéét dat kabouters bestaan, hij ziet ze dikwijls en ze geven hem vaak goede raad." ,,Boer Berend" is van mening dat levende paarden ,,een stuk natuur" zijn en kabouters ,,beminnen alles wat...
nl.verhalenbank.48619
Vroeger jaren had je hier in Baanhoek een familie wonen, nog een gegoede familie ook, die hadden een dochter van een jaar of zeventien, achttien. Die dochter werd ziek en beroerd. Ze zeiden: "Dat meisje is betoverd". Ze gingen naar de toverdokter in Gorkum en die zei hetzelfde. Hij gaf ze de raad een levende zwarte kip in een pot te koken. Wie 't eerste...
nl.verhalenbank.57776
Op Dyksterhuzen by Menaem stie in boereplaets, dêr woenen noait de ûlebuorden yn sitten bliuwe. Sy foelen der altyd út. Dat wie it wurk fan 'e duvel.
Doe kom dêr ris in marskramer by de doar, dy sei: "Dêr wyt ik wol ried op. Jimme matte der stiennen ûlebuorden yn oanbringe litte."
Dat ha se dien en doe bleauwen se sitten.
nl.verhalenbank.25690
De duvel.
Op t land ston n keer n wicht te schoovn binden. Zai har t er stoer mit, want er was n groot plak afmaaid. Komp n jongkerel bie heur stoan: hai vragt, of hai de schoovn opbinden zel. Dat vindt ze ja goud. Zai schrikt er van, de vent slagt ein keer mit de aarms in t ronde en door stoan aal schoovn gebonden overende.
Den zegt e teegn heur:...
nl.verhalenbank.46243
178.
Vroeger ien mien kinderjaore dan wier der nog wel is tuus veteld, ook deur olde minse, en dan harre ze 't oaver weerwolve. Daor ware wi'j hèvig gek op a we dat konne höre.
Eén vehaaltje hek daor nog van ontholde.
Dat ging oaver een arboier die bi'j harsdag ging dösse bi'j een boer. Bi'j harsdag mosse de eerappele der ook uut. Dan ginge ze 's marges...
nl.verhalenbank.22538
Wy ha wenne flak by 't tsjerkje yn 'e Houtigehage.
Anne en Antsje wennen njonken ús.
Op in kear hie ik pine yn 't liif. Doe sei Antsje: "Dû mast in stikje duveldrek opite." Dat haw ik dien, mar ik woe 't letter noait wer ha. Sok raer guod wie 't.
Antsje wie in dochter fan Ritske van der Meer. Har broer Germ wie al us in kear siik. De lju seinen: "Hy is...
nl.verhalenbank.24558
Ik hie twa bruorren, ien fan tolve jier en ien fan sawn jier. Dy hienen beide setten. Dy setten kommen sa'n fjouwer kear yn 't jier. 't Woarde slimmeroan.
Doe wie der ien dy joech de rie, de jonges moesten opdroege podden op 't boarst ha. Wy sochten doe podden en droegen dy op oan 'e gevel bûtendoar.
Ik wyt noch wol dat Rinse se op 't boarst hawn hat.
nl.verhalenbank.21144
Als je een spijker in de boom slaat, dan gaat ie beter dragen. Ok as je hem rondom een ietewat afschilt.
nl.verhalenbank.57775
