Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Alde Ealse Sijke fan Eastemar fortelde, der wienen wol berntsjes fan kant makke woarn, dy't de âlden net bigearden. Mar dan kommen dy berntsjes werom en spoeken algeduerigen. Hwant dy berntsjes koenen de rêst net krije omdat se gjin léguod meikrigen hienen.
Der moesten dan twa minsken freegje, hwat se bigearden. Dat wienen de oansprekkers. Ien...
nl.verhalenbank.21873
Tichte by Warffum stie in greate boereplaets, in bouplaets mei greate skuorren. Yn dy skuorren slepten de minsken dy't simmerdeis by him arbeiden. Dat wienen ek minsken út 'e Westerein en út oare plakken lyk as Harkema ensa. In hiel protte hienen har nammen dêr yn 'e sketten kerfd mei in mes. Miskien binne dy dêr nòch wol. De boer fan dy plaets hiet fan...
nl.verhalenbank.32213
Een boerenknecht verkeerde met een boerendochter. Hij moest voor den boer op een ver weg gelegen land, dat bovendien slechts over water te bereiken was, gaan werken. Hij had daar weinig lust in, omdat hij dan niet op tijd zijn eten kon krijgen. De boerendochter overreedde hem evenwel door de belofte dat zij dan wel zorgen zou dat op tijd zijn middagmaal...
nl.verhalenbank.8796
Yn 'e Smoarhoeke yn 'e Harkema wie in frou stoarn. Dy hie in bierkleed omkrige yn 'e kiste, dat hie to lang west.
Doe koe dat minske de rêst net fine. En doe kom se elke joun by de famylje en dan rôp se: "To lang! To lang!"
Doe ha dy lju doomny ophelle en dy hat har oansprutsen. Doe sei se, har bierkleed wie to lang, dêr moest in stik ôf.
Doe is dêr in...
nl.verhalenbank.22968
Jehannes van der Zee wie arbeider by Bonne Sjoerds, dy't op in pleats wenne op 'e Harste. Op in moarn bitiid soe er nei de boer ta. Doe stie dêr ûnderweis ien yn 'e berm.
Jehannes hie in stok by him.
"Goeije moarn", sei er. Dy oare sei neat.
"Nou duvel," sei Jehannes, "kìnst net prate of wòlst net prate?" En hy krige de stok.
Doe biselskippe dy oare him...
nl.verhalenbank.31535
It gebeurde yn Strobos dat dêr in frou forstoar. Hja hie har man bilove litten, net ien mocht nei har dea de klean drage, dy't hja droegen hie.
Mar dy man tocht dêr letter net mear om en hy troude wer. Hy joech dat minske de klean fan syn earste frou en dat minske die dy klean oan. Mar sûnt dy tiid kom syn earste frou alle jounen by harren yn 'e hûs.
Doe...
nl.verhalenbank.32714
Der wie us in man yn 'e Hamsterheide by moai ljochtmoannewaer oan 't murdejeijen. 't Wie tige let yn 'e nacht. Hy seach, dat der noch ljocht brânde yn in hûs. Heden, tocht er, dêr binne grif jounpraters. Hy kom tichterby. Doe seach er dêr foar de glêzen in pear froulju stean.
Dy steane dêr to harkjen, tocht er. Dy sil ik aenst it leksum us oplêze. Mar...
nl.verhalenbank.15786
It gebeurde hjir us dat ien net meikrige yn 'e kiste, dêr't se rjocht op hie. Doe kom dat minske letter werom by har famylje, hyltyd wer. Doe ha se de doomny ophelle en dy frege nei har bigearte. Hja hie net it goede léguod meikrigen. Doe sei de doomny, sy moesten dat guod mar op in stoel dellizze dy jouns. Dat ha se dien en de oare moarns wie 't der wei....
nl.verhalenbank.23787
De Witte Dame
Men spreekt hier nog over "De Witte Dame", langs de Schelde, bij het Hellegat. Die Hellegat was voor enige jaren bijna geheel ingepolderd. Op de witte dame rust een vloek. Ze is in tooverbanden geslagen. Elke eeuw komt ze in donkere nacht, te klokke twaalf uur, meest wanneer de storm raast, wandelend over de Scheldedijk. Ze schrijdt zwijgend...
nl.verhalenbank.13481
In deaden moest alle guod mei ha dat him takom, lyk as in himd, in sliepmûtse, oars krigen de minsken dy't yn leven bleauwen, lêst en dan woarden se pleage.
Dan woarde âlde Piter Poes helle. Dy moest de deade oansprekke. As der dan hwat miste, dat de deade ha moest, dan krige Piter Poes dat yn 'e tange en rikke it sa de deade ta. As er it mei de hân jaen...
nl.verhalenbank.23350
Der libbe nêst jierren in boerefrou, dy forkocht wol bûter oan dizze en jinge. Mar sy rekke oan it sukkeljen en sy stoar.
Nei in skoftsje seinen de lytse bern tsjin 'e widner: "Heit, wy ha mem sjoen." De boer sei: "Né, dat bistiet net." Mar de oare deis seinen de bern it wer, en dat gong sa in hiele tiid. Har forstoarne mem kom al mar tichterby.
Op it...
nl.verhalenbank.15781
In âld man fortelde my, der wie in minske stoarn út in húshâlding wei. Hja wie de mem fan trije bern.
Doe't dat minske al in skoftsje dea west hie, seinen de bern: "Heit, mem hat hjir hjoed ek west."
"Dat kin net", sei de man. Hy wie oerdeis oan 't wurk. Mar it gebeurde al us wer en al us wer dat de bern seinen: "Mem hat der west. Hja hat by de tafel...
nl.verhalenbank.23838
It gebeurde op 'e Ikkers op in joun dat Harm Hamstra bûtendoar kaem en in frommeske seach. Hy miende dat it syn nichtsje wie, in jongfaem fan sa'n tweintich jier: Wytske Hamstra, dy't letter troude mei Elle Wijma fan Eastemar. Hja kaem him yn 'e mjitte.
Hy sei: "Bistû dêr noch, Wytske?"
Mar dyselde sei neat werom. Ynpleats dêrfan wied er opnom woarn en in...
nl.verhalenbank.37327
It is ris gebeurd yn 'e Westerein, dat in man stoar. Doe krige er in to lang deadshimd oan. Doe koed er net rêste yn it grêf. Hy kloppe by syn folk op 'e ruten en rôp: To lang! To lang! To lang!
Dy minsken ha de doomny ophelle en dy hat mei de geest fan dy man sprutsen. Hja ha in koarter deadshimd op syn grêf dellein en doe wie 't mei 't spûkjen dien.
nl.verhalenbank.30514
Op 'e Broek siet in man yn 't bûthús to melken. Dêr komt in hiel lyts mantsje yn 't bûthús. Syn burd sleepte hast op 'e groun lâns.
Dat mantsje sei tsjin him: "Nou mast gau sjen datst hjir wei komst to wenjen, hwant ast' hjir bliuwste, dan bileefst rare dingen."
Doe is dy man dêr ynienen wei gien.
nl.verhalenbank.30041
Yn Sumar wenne in boer, dy hie syn folk (syn heit en mem) min bihandele. Dy boer kom to forstjerren. Mar de erfgenamten fordielden it erfskip net lyk as hy bigeard hie. Hy hie der by sein as se dat net dienen lyk as hy it ha woe, dat er dan wèr kom. En hy kòm wer. Hy koe de rêst net fine. Alle moarnen stie er op 'e achterhússtrjitte as se bigounen to...
nl.verhalenbank.29464
Oan 'e Hearrewei, op it eintsje tusken bakker Welling en Nyegeasterhoek, dêr brânde nachts in great fjûr, en dêr sieten in man of trije omhinne.
Dat wienen advokaten, dy spoeken dêr.
Doe binne se dêr us mei in doomny hinne gong. dy hat dy trije spoeken oansprutsen en doe ha se de trije advokaten mei hynder en wein dêr weiriden. De hynders switten sa bot...
nl.verhalenbank.22901
As jo ien hwat biloofd ha en jo folbringe dat net, dan stjert dyselde net. Hy wurdt wol nei 't tsjerkhôf tabrocht, mar hy komt hyltyd werom by de minsken en pleaget har, krekt as in pleachbeest.
As men fan him ôf wêze woe moest men in nij kezyn yn 'e doar sette, dêr't er ta'n út droegen wie.
Soms hellen se de doomny der wol by, dy spruts him dan oan. Dy...
nl.verhalenbank.24586
Ik ha wolris heard fan guon, dy't de deaklean net meikrigen hienen, dat sokken har letter ek wer oppenearren. Dêr woarde dan ek in doomny by helle en dy makke dan dat de saek torjochte kom. Dy spruts de deade oan.
nl.verhalenbank.29466
Sjouk, in dochter fan Abram Kats, spoeke nei har dea. Ate kom har tsjin. "Morgen", sei Ate. Syn broer sei: "Hwat bipraetstû dêr? Der is ommers net ien."
"Sjochstû dan neat? 't Is Sjouk."
Sy sweefde fuort.
De broer seach it net.
nl.verhalenbank.12547
