Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
There are no Dutch Keywords that match this search
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
There are no Place of Narration that match this search
Narrator Gender
There are no Narrator Gender that match this search
Vísur sem ortar voru um meri: "Þótt kátleg um sveitina kengbogin þjóti".
SÁM 93/3833 EF
Sagt frá hestum á Kjóastöðum
SÁM 92/2719 EF
Jón á Þingeyrum reið á Signýjar-Grána yfir Héraðsvötn á ótraustum ís, til að vinna veðmál.
SÁM 93/3531 EF
Sagt frá tildrögum vísna Baldvins Jónatanssonar um vopnfirskan hest
SÁM 85/178 EF
Sagnir um Sigurð. Hann reið eitt sinn járnalausum klár yfir Lagarfljót. Án efa hefur klárinn átt erfitt með að standa en eflaust vanist þessu.
SÁM 89/1895 EF
Um það hvernig Páll Ólafsson eignaðist hryssuna Ljónslöpp og vísur hans um það: Brá ég mér í Breiðdalinn
SÁM 90/2278 EF
Árni Tómasson segir sögu af hesti sem féll í dý.
SÁM 93/3745 EF
Hinrik segir sögu af hrossastóði sem fældist illa og fer með vísu sem ort var af því tilefni: Allt var þar í einum graut.
SÁM 93/3562 EF
Um Einar Long og vísur hans. Einar var mikill hestamaður og einu sinni átti hann hryssu sem að hét Grýla. Hún eignaðist folald sem að Einar seldi því að engin ástæða var til þess að eiga nema einn hest. Hann gerði vísu um hestinn; Lukkan fylgi litla Brún. Jóhannes sá sem keypti hestinn hafði hinsvegar ekki eins mikla trú á hestinum og orti á annan veg:...
SÁM 90/2086 EF
Þegar Gráni var orðinn um tuttugu vetra, tók hann að gerast túnsækinn. Á daginn var oftast hægt að halda Grána í haga með hinum hestunum, en á nóttinni var hann kominn í túnið, hversu vel sem búið var um hliðin. Ekkert gagnaði því Gráni nagaði böndin einfaldlega í sundur og lyfti svo lokunni með snoppunni og gekk eins og höfðingi í túni. Það merkilega var...
Gráni
Kerling nokkur týnir hesti; vísur um það: Fjör loddi við fákinn þann; Fimm út ganga fullhugar; Stríðs við þingið leiðir hann
SÁM 93/3504 EF
Sögur um hesta
SÁM 85/423 EF
Kuldinn bítur kinnar manns; tvær vísur kveðnar tvisvar. Sú seinni er frumsamin eftir Þór. Í kjölfarið er lítil saga, hestafrásögn. Uppruni lagsins er óviss og er Þór ekki viss um hvort hann hafi jafnvel búið það til sjálfur
Svend Nielsen 1992: 9-10
Sagt frá góðum hesti, Prins. Gróa átti hest sem að hét Prins. Hann var stór og mikill og brúnn á litinn. Einn daginn var hann drepinn því að hann var orðinn gamall. Einn maður ætlaði að gera vísur um hestinn en kom þó aldrei með þær. Heimildarmaður gerði vísur um hestinn; Hrausta prýða hófaljón. Hesturinn var grafinn í túninu á Þórisstöðum. Einn daginn...
SÁM 89/1887 EF
Sagt frá útreiðartúr Þorbergs frá Arnarstöðum og vangaveltur um fóður og ástand hestsins.
SÁM 93/3370 EF
Hestar og hestamenn. Menn voru misjafnir í hrossakaupum. Þá var gott að hafa menn með sér sem að höfðu vit á þessu. Hestar voru fluttir út og þá þurfti að vera múll á hverju hrossi og það gat oft verið mjög erfitt að eiga við hrossin. Gísli var mikill hestamaður og glöggur á góða hesta.
SÁM 89/1839 EF
Rætt um hestavísur; saga af hesti sem Vilhjálmur Ólafsson í Skarðsseli orti um: Nú er Skjóni fallinn frá.
SÁM 93/3560 EF
Frásögn af heimsókn Jónasar á Völlum og vísur hans. Eitt sinn voru foreldrar heimildarmanns að heiman og kom þá Jónas í heimsókn. Hann var drukkinn og var hann beðinn um að kveða vísu. Gerði hann það: Beint á fundinn Brynhildar. Hann var á brúnum hesti sem að hét Krummi og kemur hann fram í vísunni.
SÁM 89/1856 EF
Jósep á Fjallalandi. Hann var með hrossamarkaði. Hann fékk aðra menn til að skoða hrossin fyrir sig til að vera viss um að hann væri að kaupa góða vöru. Þeir kíktu á tennurnar á hrossunum til að fullvissa sig um aldurinn á þeim.
SÁM 89/1839 EF
Saga úr Húnaþingi. Einn bóndi rak hesta sína inn á afrétt og þar með einn hest sem að hét Gullskjóni. Eitt kvöldið sagði maðurinn upp úr þurru að það væri verið að drepa hann Gullskjóna. Hann drapst á afréttinni.
SÁM 89/1969 EF
