G. Holleman liep langs een huis en keek telkens naar de goot en naar boven. Den volgenden dag viel de schilder die te werk was van de leer af.
Broek in Waterland
Een boer gong naar de markt en liet een koe aan een touw achter zich aansjokken. Ongemerkt wisten drie studenten de koe los te maken en een ervan ging zelf aan het touw meeloopen. Op de markt gekomen, keek de boer natuurlijk gek op. De student hing een aandoenlijk tafreel op, hoe zijn voorouders menschen geweest waren, hoe hij voor straf in een koe was...
Zoo was er nog er es een boer en die was ook erg dom, maar die had een knecht die nog al erg verstandig was. Die knecht had al jare bij hem gewoond, maar op laatst begon het die toch ook te vervele. Dat op een goeje dag zeit ie: "Baas, ik gaan weg, ik ken het niet meer bij je uithouwe. Je bent me te stom." Och, och, daar zat ie. Hij soebatte en hij...
In vroeger tijd, toe de Oost en Amerika nog niet ontdekt wazze, toe beurde het welders dat de matroze, as een schip verongelukte, in een heel vreemd land kwame. Zoo was er dan ook ers een matroos die zijn heele schip verspeulde. Maar hij met twee kammeraas spoelde an een land an en bleve gelukkig behouwe. Nou was het deer erg boomrijk, dus zullie het...
Te Broek in Waterland woonde Trijntje P., die kollen kon en een zeer bizonder mensch was, die rookte en pruimde en dronk. Die zou iemand haar kunst leeren. Daartoe moest hij dicht bij haar komen zitten en alles woordelijk nazeggen. Hij beloofde dat. Toen kwam er eerst een kalf naast hem staan en daarop kwam een leege broeipot aanhuppelen. Toen begon...
In de buurt van Nieuwendam was in vroeger jaren een roover, dien ze maar niet te pakken konden krijgen. Maar op een goeden dag merkten ze dat hij in een herberg te Nieuwendam was en de burgemeester ging er met een stuk of wat dienders op af. Omdat ze bang waren dat hij gewapend was, durfden ze hem niet echter zoo maar te pakken en gingen dus één voor één...
Nou, een boer is altijd dom, zegge ze. Dus deer was ers een boer, maar die was allemachtig dom - vanzelf, want anders kon niet gebeure, wat ik je nou zel vertelle. Hij had een knecht en een meid en die namme hem dikwijls waar, maar dat merkte hij nooit. Nou reed ie altijd op een ezel, zonder dat ie wist waar ie heen gong of hoever of ie was. Dan had ie...
Daar was ook een smid, die de zwarte kunst verstond. Hij vroeg aan zijn knecht: "Wil ik voor de aardigheid die wagen die daar aankomt eens laten stilstaan?" Dat gebeurde. Toevallig zat daar een oud-soldaat, een gewezen dragonder, op. Deze verstond ook de kunst. Hij sprong eraf, liep naar den smid toe en zei: "As je niet weerlichtgauw make, dat we weer weg...
Bij Abeltje Jonker kwam een man. Die man zag ver in 't land koeien. "Wil ik die koe eens melken, terwijl ik hier zit?" "Dat kan je niet." Hij ging zitten, maakte mines van melken. "Let op dat de koe staat. Zie zoo, ik heb gedaan. Vort koe." De koe ging loopen. Toen de boer naar 't land ging, was de koe al gemolken. (De namen dienen om de geloofwaardigheid...
Maar nou moet ik toch weer eens een roovergeschiedenis vertellen. Er was eens een kapitein die erg rijk was. Hij had uitgestrekte landerijen en wanneer hij nu van de reis thuis kwam, dan maakte hij altijd van zijn vacantie gebruik om de pacht te innen. Nu kon hij twee wegen gaan: in de eerste plaats langs een omweg en ten tweede langs een korteren weg,...
Broek in Waterland
Het volgende sprookje waarin hier en daar hiaten zijn, werd mij gisteren medegedeeld door een ouden Broeker (78 jaar), die het zich uit zijn jeugd herinnerde. Boone Jan, Poepe Jan en Are Jan waren samen aan 't houthakken. Daar vloog de bijl van de staal tegen Boone Jan an, en daar zat zoo een gank an, dat hij kwam in de maan terecht. Hij liep daar een...
As je vroeger ies uit evoerd hadde dat niet bij rechtuit was, dan wier je egeeseld en gebrandmerkt. Nou ja, dat weet je ook zelf beter dan ik het je zegge ken. Nou was er een kerel, die had nou wel zoo veel de moeite niet edaan, maar hij wier toch gebrandmerkt. Nou was er een aare kerel, die stool altijd: dat was een groote dief, maar die was nog nooit...
Broek in Waterland
Er was ers een woekeraar, die pikte alles in. Hij had ook een arme weduwvrouw uitgekleed. Op laatst moest zij het huis uitgezet. Nou waren er twee jonge kerels, die mochten haar nog al. Zij besloten den woekeraar op eerlijke manier geld afhandig te maken. Ze verkleedden zich als spoken. Eén klom in de schoorsteen met een kachelpijp voor zijn mond, de...
Mijn grootvader heeft ook eens wat beleefd met klaverenboer. Hij was met anderen op een rondje. Toen zeide oude S. tegen hem: "Steek klaverenboer in je zak en leg hem dan ergens neer, dan zal ik maken dat hij te gelijk met je weer hier is." Grootvader nam klaverenboer en ging naar buiten. Hij kneep een hoekje van de kaart af en legde hem toen, een...
Een Broeksche lezing: Een pastoor moest het laatste oliesel toedienen. Hij was zijn text vergeten. Hij zag een haas loopen in de klaver, een peer in de sloot vallen, en een man met schoenen met versleten zolen en zei toen: "Haza, klaverea, pera, plompa, schoena, zola, versleta."
Als er een sterfgeval op komst was, kreeg zij het benauwd, vluchtte het huis uit en liep telkens voor het aanstaande sterfhuis heen en weer te draaien. (Om misverstand te voorkomen, stip ik even aan, dat haar prognose lang niet altijd met de mijne overeenstemde en dat zij niet altijd gelijk had.) (C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland...
Deer was ers een serzant. Die diende al jaren bij het leger, maar hij kwam nooit hooger. Hoe die zijn best ook dee, andere ginge hem altijd vooruit. Dat begon hem te verdriete en hij besloot dus om te dizzerteere. Maar toen ie een endje weg was, kreeg ie berouw. Andere raadde het hem sterk af, en dan bleef ie maar weer. Dat was zoo al ers een keer of wat...
Een vriend van mij, gepensioneerd luitenant kolonel van het Nederlandsch Indisch leger, in Broek geboren en opgevoed, was bij mij te logeeren. We kregen een gesprek over vroegere Broeker toestanden. Op eens zei hij tegen mij: "Gisteren schoot ik nog in een lach. Toen ik in het Zuideinde liep, omstreeks het vallen van den avond, keek ik op eens verschrikt...
Trijntje Parrekiet (weduwe Jansen alias Koeman) te Broek in Waterland kon kollen. Het was een zeer bizonder mensch. Ze rookte, pruimde en dronk genever. Eens heeft ze het iemand willen leren. Deze moest daartoe dicht naast haar komen zitten en alles woordelijk nazeggen. Haar leerling beloofde dit. Daarop kwam eerst een kalf naast hen staan, en toen een...
Deer was ers een ouwe man en die had een zoon van 19 jaar. Tenminste, hij was op die jare dat ze al verkeerde. Nou, hij was oud en zijn vrouw ook, dat spreekt van zelf, en ze moste zoo wat leve van de nachtwacht. Nou, dat was een koud stiekie, vooral in de winter, dat omdat die zeun toch uit vrije gong, zei die dan teuge zijn vader: "Gaan jij maar te bed,...
Broek in Waterland
