In de Bellemeermolen (Belmermeermolen) woonde vroeger een moeder en dochter. Die dochter had verkeering en die vrijer kwam zondagsavonds bij er opzitten. Nou most ie altijd vóór twaalf uur de deur uit, en as ie dan op de weg liep, liep er een kat maar al langs zijn beenen te strijken. Op 't laatst kwam hem dat toch verdacht voor, dat hij besloot, al...
Grietje Holleman (zie vroeger) liep 's avonds voorbij het huis van, of bleef staan tegen het huis van Hannes Marees, Kees Posch en dominee Korteweg, kort voor daar huisgenoten gestorven zijn. Ze had dan een lantaarn bij zich, die uitging als iemand naderde.
Een ander pastoor kon altijd heel mooi preeken. Hij werkte dan op het gemoed van zijn hoorders en wist dan altijd veel geld los te krijgen door te zeggen: "Wat ge mij schenkt, zal u dubbel vergolden worden." Nu was er een van zijn hoorders, op wie dat altijd een diepe indruk maakte. Het was een arm boertje die maar één koe had, maar hij gaf van zijn...
De grootvader van D. Schuurman heeft het volgende beleefd met klaverenboer. Ze waren op een rondje. Toen zei de oude Stroo: "Steek klaveren boer in je zak, leg hem ergens neer, dan zal ik maken dat hij gelijk weer met je thuis is." Zijn grootvader nam klaverenboer, kneep er een hoekje af, legde hem een kwartier van huis af in het natte gras en liep toen...
Bij Jurriaan Hofman spookte het iedere avond. Iederen avond liep er met vervaarlijk geweld een of meer personen over den zolder. Het spook deed geen kwaad en de vrouw des huizes deed niets als ootmoedig gedurende deze periode het hoofd buigen. Klaas Smeenk heeft het zelf bijgewoond. Ik noem u de naam voor de geloofwaardigheid. Liever heb ik dat u ze...
Broek in Waterland
56-57
[…] Ze zeggen, dat ze ‘s nachts als een kat over de brug loopt. Niemand durft daar in de nacht meer over. Eens waren er drie mannen en die stonden op die brug. De hele nacht! Ze konden niet voor- of achteruit! […]
56 […] Eens liep ik met haar op de weg en daar kwam een man aan, van de kant van Monnikendam. Hij liep zo voorover, dat het aldoor leek of hij op z’n gezicht zou vallen. Voetje voor voetje kwam hij vooruit. ‘Wat zou hem schelen?’ vroeg Neel. ‘Zeker reumatiek’, zei ik. ‘Dat moet niet’, zei Neel toen. ‘Ik zal het van hem afnemen!’ Ze deed verder niets en...
Hij heeft het beleefd dat er 's avonds een konijn opsprong. Een strooper wilde het schieten, maar kon niet. Nog eens. Weer mis. Toen nam hij zijn geweer: ook mis. Daar zij beide goede jagers waren, zijn ze hard naar huis geloopen, want dat is bepaald geen gewoon konijn geweest.
In Ilpedam heb vroeger een meid ewoond: die was nergens bang voor. Ze diende in een herberg en dan plaagde ze her dikwijls, maar ze gaf er niet om. Nou wordt in zoo'n herberg natuurlijk van alles verhandeld, en zoo kwam op een goede avond het gesprek op die meid en dat ze zooveul courazie had. "Nou," zei er op lest ien, "ik wed dat ze vanavond om elf uur...
Op een brug in Broek spookte het ook. Meermalen liep er een kol over 's nachts. Niemand durfde er meer over. Drie groote mannen hebben er den heele nacht opgestaan omdat ze er niet afkonden.
Ouwe Kees Gras, nee, die heb je natuurlijk niet ekend, maar die heb ook ers schipbreuk geleje. Die zei altijd: "Ik ben niet licht geloovig, maar dat heb ik zelf beleefd. We kwame in een vreemd land. We zagge een woud zoo prachtig, dat het leek wel een paradijs, dus we woue er graag ers kijke. Wij erheen, maar hoe we liepe, we kwame niet verder vooruit....
GRIETJE HOLLEMAN Grietje Holleman uit Broek in Waterland kon niet alleen kollen (heksen), maar ook de toekomst voorspellen. Ze was met de helm geboren, dat wil zeggen dat ze een vlies over haar gezicht had toen ze werd geboren. Haar ouders hadden de helm niet verbrand, maar aan zeelui verkocht, die hem op hun schip hadden meegenomen. Nu zou ze niet van...
Broek in Waterland
