Op 'e Suderdwarsfeart hjir to Drachten hat in man wenne, dy wie mei de helm geboaren. Dy moest alle bigraffenissen út 'e omkriten sjen. Dêr moest er wit hoe faek om fan bêd ôf.
Myn swager Willem Postma seach geregeld lykstaesjes. Dy moest der om út bêd wei. Dan gong er oan 'e kant fan 'e wei stean. De oare deis sei er dan: Der gebeurt wer hwat; ik ha fannacht wer in lykstaesje sjoen. Mar hy sei noait hwa't der stjerre soe.
Ik heb verschillende kere heure vertelle, da vroeger de minse van de weg af wiere gezet, ien den bèrm of ien de sloot, of da ze over ’n heg of vrach wiere gebeurd. Mar ’t gebeurde altied soaves. Ok zage ze dan wel es ’n liekstoet onkomme. En as ge dan nie gaauw wied genoeg opzé’j gieng, wier ge van de weg af gedouwd, ’n graaf of ’n heg ien.
Gendt
Us mem warskôge ús altyd: "Tink der om, rin nachts noait midden op 'e reed lâns! Gean oan 'e kant."
Harkema
Lijkbezorging Het taxibedrijf waar mijn vrouw part-time in functie is, werkt nogal eens voor een begrafenisonderneming. Meestal betreft dat taxi's leveren voor begrafenisstoeten, maar zo nu en dan gaat het om wat ingewikkelder zaken. Zo ook deze keer. De begrafenisondernemer was ingeschakeld, nadat een Belg was overleden op z'n jacht in de jachthaven van...
Goes
Het volgende heb ik zelf niet meegemaakt.
Mijn kameraden hebben 't mij verteld.
Ze lopen op de weg bij avond.
"Ga opzij", zegt de een tegen de ander.
"Waarom?"
"Er komt wat aan."
"'k Zie niks."
Even later valt hij op de grond.
"Kijk," zegt de eerste, "de lijkwagen is over je heen gegaan."
Een oude vrouw vertelde mij dat zij als kind door haar grootmoeder opzij werd getrokken met de woorden: 'Opzij, er komt een lijkstoet voorbij.' Een vader die met zijn zoontje over de weg liep, zei plotseling tegen de knaap: 'Zet je pet af, er komt een lijkstoet voorbij.' Terwijl de jongen er niets van zag. In Eersel zag een inwoner, 's nachts tussen...
nl-verhalenbank-49855
[42.41] SS: Nou dit is eh van Jan van Scorel. Men zegt ook weleens Scor-è-l, maar het is Scorel. Zijn pa was pastoor in Schoorl, in Noord-Holland. […] En uhm dit schilderij is in opdracht van eh René van Châlon gemaakt, en René van Châlon is de man met dat ringbaardje die hier naar zijn pa kijkt met die gele kraag, dat is Hendrik III. [verteller wijst de...
Ze zèje vroeger duk: “Lop of fiets nooit midden opte weg, want dan wor je op zied gezet dor ’n verbörge liekwage”.
Gendt
(‘t Vorige gebeurde in Beugen op de 'Startwiek' of 'Startek' (Staartwijk??) Het volgende eveneens:) 3.45. Vergebüjke (of Verbütje) In Beugen op de Startwiek stond vroeger bij het huis van Barten een hek over den weg. Als er iemand gestorven was en de lijkstoet moest dien weg langs, dan moest de knecht uit dat huis het hek open zetten. Doch 's nachts om 12...
REINOUT VAN VALKENBURG. Toen graaf Reinout van Valkenburg uit den oorlog kwam, ging zijn moeder hem tegemoet en vertelde hem de blijde gebeurtenis. Zijn vrouw had hem een zoon geschonken. Dat was de eerste dag. Maar toen zij zijn wonden zag, meende zij, dat het voor de gravin beter was, Reinout niet te zien. Reinout, doodziek van de koorts zijner wonden,...
nl-verhalenbank-42653
Er was eens een koetsier die twee personen vervoerde van Helmond naar Someren. Plotseling hield hij halt en nam zijn hoed af.
Toen de twee passagiers hem vroegen wat er aan de hand was, zei de koetsier: 'Ik moet even wachten wat er komt een lijkstoet voorbij.'
Maar de twee Helmondenaren zagen niets.
Sommige mensen waren behept met "kwoad zien". Soms stonden ze met de handen boven de ogen te kijken en dan zagen ze in de verte een boerenwagen aankomen met een lijk. En inderdaad was er dan na een of twee dagen een begrafenis en werd er iemand zo als dat vroeger de gewoonte was op een boerenwagen aangebracht om begraven te worden. Als iemand in het dorp...
Hasselt
Een lijkstoet noemt men in het zuiden van Friesland een begangel. Hierin ligt de beteekenis van begaan, meêgaan, meêdoen om een overledene de laatste eer te bewijzen. In sommige streken wordt het woord alleen gebruikt voor het visioen eener begrafenis. Menschen die zulk een visioen nu en dan te zien krijgen, waren vroeger minder zeldzaam dan thans. Zoo...
nl-verhalenbank-69797
Lijkstaties werden door mijn moeder gezien.
Schoonoord
Een geestelijke uit Oirschot zag eens zijn eigen begrafenis. In een nacht ging hij van Oirschot naar Best. Daar hoorde hij achter zich iemand lopen. Toen hij omkeek zag hij vier mannen die een baar droegen. Hij wilde wachten, maar toen hij bleef stil staan, bleven ook de dragers stilstaan. Toen hij verderging, gingen ook de dragers verder. Zo bleven deze...
nl-verhalenbank-49862
Heit en dy warskôgen ús altyd: "Tink der om, rin nachts noait midden op 'e wei. Der kin ris in lykwein oankomme en dan wurde jim oan kant smiten."
Ik heb het moeder vaak horen vertellen. Ze kwam uit Lopik. "Als er een van dat soort begraven wier, dan beurde dat 's nachts. Wie de stoet tegenkwam, werd op zij gedrukt". Maar je zag niks.
IJsselstein
D'r was een man, die was met de helm gebore. Op een dag liep die op de dijk en toen werd ie op zij gezet door een begrafenisstoet. Hij kwam onder an de dijk terecht. Die begrafenisstoet was van een man, die pas de volgende nacht kwam te sterve.
Montfoort
Binnen ook gounent, dij meer kinnen as 'n aander. 't Was 's mörns om 'n uur òf tien, dou wie mit 'n man òf vief zes in Moushòrn stonden in Midwòlle. Hail in de verte kwam der 'n boerenwoagen aan. Dood bedoard zee Braauwer: zek dij woagen es stil stoan loaten? Hai keek strak de weg langs; 'ho!' zee e. 'n Poar tellen loater ston de woagen stil. Der was gain...
nl-verhalenbank-42330
