Organizasyonlar
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Icelandic Keywords
There are no Icelandic Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
There are no Narrator Gender that match this search
Op in kear wie Jehannes van der Zee yn de Pein oan 't klaeimodder laden. Hy laedde de terpmodder fan 'e bult op 'e wein en ried der dan mei nei 't lân ta. In eintsje fierder, sa fortelde Jehannes, stie ek in keardel. Dy wie ek oan 't laden by in klaeimodderbult. En dy stapte om 'e wein hinne, sei er, en dy sette de sketten torjochte en dy stapte wer om 'e...
Anne Bult, dy't letter forsûpt is, fortelde, hja wienen us as jongfolk op in joun by elkoar bûtendoar. Der woarde op 'e harmoanika spile en hja hienen alle wille. Doe sweefde dêr in wyt ding om. Dat sweefde hinne en wer. Anne sei: "As 't wer lâns komt, dan sil ik sjen dat ik it krij." Dêr kom it wer oan. Ik raemde him, mar ik hie neat. Der siet gjin...
In sekere Bouma, ôfkomstich fan Garyp, hie us nei Drachten ta west en moest nei Olterterp ta, dêr't er by de boer wenne. Doe wie der ynienen in wylde lantearne achter him west. Dy siet him achternei. Hy fleach sa hurd er mar koe om dy wylde lantearne foar to bliuwen. Doe't er by de boer yn Olterterp op 't hiem wie, plofte er achter de hage del, alhiel út...
Sumar
In mitselder, Wierd Fennema, wie ris mei my oan 't wurk yn de Pein. Doe fortelde hy: "Ik hie fannacht in droom. Ik droomde, ik en myn maet en de doomny fan Garyp stienen elk op in hiele lange leider, elk mei in stik kryt yn 'e hân. Doe moesten wy mei dat kryt ús sonden op dy leider skriuwe, op elke trime ien sûnde. Ik wie al ridlik gau klear en myn maet...
Dyselde Adam kaem ek ris in kear by in brêge op in jountiid. De moanne skynde helder. Doe seach er dat der ien neist him ried, dy wie heal achter him. Dy antwurde ek net doe't Adam 'joun' sei. Hy tocht: hwat spul mei dit wêze? Wer de kweade? Mar doe wie 't syn eigen skaed.
Piter Anema sei: Ik bin nou fan 't bilesting-biteljen ôf. Ik haw in protte oanmanings hawn, mar nou ha 'k juster biricht krige: Laatste waarschuwing.
Sumar
Der wienen in pear jongelju, dy wienen sa'n oardel jier troud. Hja hienen ien bern, in jonkje. De heit koe tige sliepe, mar it jonkje koe tige raze, foaral nachts. Dat wie al nachten oanien sa gong. De heit slepte gewoan troch, mar de mem siet der mei. Op 't lêst krige hja har nocht dêrfan en se sei tsjin har man, wylst se him oanstompte: "Wurd dû ris in...
Op in joun kaem der ien fan Sumarreheide de pasterijelânnen del. Doe hearde hy ynienen dat it hiel bot op in timmerjen gong. Der waerd mei planken en balken smiten en op 'e nael omkloppe en timmere. Dat wie oan 'e heidewei. De pleats fan Jehannes Romkes de Vries stie der doe noch net, mar hy sei: "Dêr komt skielk in hûs. Ik ha 't sa dúdlik heard." It hûs...
Jurjen en Melle har heit wie overleden. De widdou bleau mei de beide jonges sitten, dat wienen doe noch mar fan dy baeskes. Doe sei greate Sjoerd op in kear tsjin har: "De earste man dystû hjoed tomjitte komste, dat wurdt dyn twade man." En dat kaem ek sa. Har twade man dat wie Abraham van der Leest, in broer fan har earste man.
Sumar
Remmelt de Haan moest ris op in joun oer in houtsje yn 'e Sumarreheide. Dat houtsje lei dêr oer in sleat. Doe't er sahwat op it midden wie, fortelde er, waerd er opnaem en yn 'e sleat smiten. Dat wie it wurk fan 'e duvel, sei er.
By 't winter mat it ris gebeurd wêze dat der minsken by elkoar stienen op it iis. Dy hearden in stim sizzen: "De tijd is verschenen, de man is er niet." Dy stim kaem út in wek wei. Efkes letter kaem der ien oanriden en dy ried pardoes op it wek yn en fordronk.
Sumar
Dyselde man seach ek in bigraffenis fan tofoaren. Hy sei: "Der rint in wyt en in swart hynder foar de wein." Dat leauden se net, hwant dat gong tsjin 't gebrûk yn. Mar 't kòm wol sa út.
Troch omstandichheden moest der in wyt hynder by.
Paulus en Klas wennen yn 'e Sumarrebuorren. Paulus liet in pear skuon nei mei sulveren gaspen. Foar syn dea liet er Klas bilove, dy mochten net forkocht wurde. Mar Klas rekke sa yn 'e earmoede, dat hja die it al. Doe oppenearre Paulus him letter hyltyd. Klas hat der doe foar soarge dat de skuon der wer kamen.
Pake Sjoerd kom ek us op dat tsjerkhôf, doe stie de tsjerke der noch. Tsjin 'e muorre oan stienen twa mei in wyt lekken om boven op elkoar. Dy woenen pake bang meitsje. Doe sei pake: "Ik ha wol us twa op elkoar sjoen, mar dêr ek noch in swarten boven op, noch noait."
Doe woarden dy twa feinten sa binaud, dat de bovenste foel en sy naeiden hurd út.
Sumar
Yn Warten hie in man kear op kear de wurden heard: De tijd is verschenen, de man is er niet. De dûmny fan Warten woe 't net leauwe. Op in kear farde er mei om 't mei eigen earen to hearren. Hy stie achter op 'e skou, op 't skouhúske om 't mar sa goed mooglik hearre to kinnen. Doe liet de skipper dy't skoude, de boat mei in skok foarútsjitte, dat dûmny...
Age Bergsma (wennet nou op 'e Sweach) seach ris op in nacht trije dames, alhiel yn 't wyt, hjir deun by. Hja gongen oerdwars. "Doe't ik der oan ta wie," sei er, "wie der neat mear."
Sumar
Wytse (van der Meer) en Rinskje wennen yn Burgumerheide. Wytse wie in plezierich man dy't altyd wille hie. Mar dat hâldde samar ynienen op mei Wytse. Hy woarde stil en hy seach altyd mar earnstich. Syn wyfke Rinskje frege him: "Is der hwat?" "Né," sei Wytse, "hwat soe der wêze?" Mar hy bleau altyd mar stil en earnstich. Rinskje frege al us wer en us wer,...
Sumar
Guon ha op 'e Wide Pet ûnder Surhústerfean in stem heard.
't Wie yn 'e winter, der lei iis. Der waerd roppen: "De tijd is verschenen, de man is er niet."
Letter is der yn 'e Bouke-wyk oer iis in faem fordronken.
Heit kom ris by in âld man op 'e Harste, dy't siik wie.
Hoe giet it? frege heit.
It komt net goed.
Ei, dat falt wol hwat ta, net?
Né jonge, dat falt net ta, sei de âld-man. Myn dagen binne teld. De stienûle hat ta de skoarstien ynroppen "In deze maand zult gij sterven."
Dyselde moanne ìs er ek stoarn.
