Organizasyonlar
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Icelandic Keywords
There are no Icelandic Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
There are no Narrator Gender that match this search
G. Holleman liep langs een huis en keek telkens naar de goot en naar boven. Den volgenden dag viel de schilder die te werk was van de leer af.
Broek in Waterland
Zoo was er nog er es een boer en die was ook erg dom, maar die had een knecht die nog al erg verstandig was. Die knecht had al jare bij hem gewoond, maar op laatst begon het die toch ook te vervele. Dat op een goeje dag zeit ie: "Baas, ik gaan weg, ik ken het niet meer bij je uithouwe. Je bent me te stom." Och, och, daar zat ie. Hij soebatte en hij...
Gusteravend skoot me ook nog een mooi moppie te binne. Deer was ers een weduwe, in die had al twee kindere verlore, in der man, maar ien zeun had ze over en die was niet regt snik, of liever ezeid: het was soms of ie ze niet recht allemaal bij mekaar had. Nou had die weduwe een varken. Een best beessie. Dat groeide toch zoo lekker, dat ieder al teuge der...
Een paardekooper reisde naar alle markten. Dan had hij altijd een groote som gelds bij zich in leeren riemen. Zoo ging hij ook weer eens 's avonds naar een groote stad met veul geld bij hem. Voor dat ie het bosch in ging dat hij deur moest, ging ie bij de kastelein effetjes opsteken. Die zei: "Ben je niet bang?" "Welnee," zei die, "ten eerste heb ik een...
Grietje Holleman (u bekend) zei altijd, dat als men 's nachts om twaalf uur ging kijken, men dan haar geest over het water kon zien zweven.
Eens was een schildersknecht aan een dakgoot te verwen. Zij keek al maar naar boven. Een poos later viel de man van den ladder en was morsdood.
(C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland boven het IJ', in: De Gids 1922, p.273.)
Broek in Waterland
Maar nou moet ik toch weer eens een roovergeschiedenis vertellen. Er was eens een kapitein die erg rijk was. Hij had uitgestrekte landerijen en wanneer hij nu van de reis thuis kwam, dan maakte hij altijd van zijn vacantie gebruik om de pacht te innen. Nu kon hij twee wegen gaan: in de eerste plaats langs een omweg en ten tweede langs een korteren weg,...
Broek in Waterland
Het volgende sprookje waarin hier en daar hiaten zijn, werd mij gisteren medegedeeld door een ouden Broeker (78 jaar), die het zich uit zijn jeugd herinnerde. Boone Jan, Poepe Jan en Are Jan waren samen aan 't houthakken. Daar vloog de bijl van de staal tegen Boone Jan an, en daar zat zoo een gank an, dat hij kwam in de maan terecht. Hij liep daar een...
Zoo was er ook ers een stel eenvoudige mensche en deervan raakte de man an de diëree. Ze liete de dokter komme. "Hoor es," zai die, "der is denk ik niks an te doen, maar ik zel je poejers op schraive en die mot je skoontjes opgebroike. De volgende dag zelle we wel weer zien." De poejers kwamme en moeder de vrouw stopte poeder met papier en al in der mans...
Nou, je weet wel dat er vroeger van die sluikers ware. Vroeger wier er veel esleuke. Nou hoor je deer niet zoo meer van. Nou spookte het in de kerk erg. Iedere nacht was het een leven van heb ik jou deer. Er wier ewaakt en dan hoorde ze om half twaalf een gebrul as van een wild beest. Niemand dorst er in. Op een keer was er ien die zei: "Ik durf wel. Ik...
Nou heb je me laast na een spookgeschiedenis gevraagd. Deer weet ik er ook nog een van - of eigelijk geen spookgeschiedenis: 't meer om te bewijze, dat er geen spoke bennen. Je weet wel dat as het vroeger in die kasteele of groote huizen spookte, dan ginge ze met er heele hussie eruit vandaan, en liete alles an zen lot over. Zoo was er den om te beginne...
Er leefde in den omtrek van Broek een jonge dominee. Toen hij een half jaar getrouwd was, verloor hij zijn vrouw. Hij deed toen de gelofte dat hij iederen avond in de kerk voor haar ziel zou bidden. Den eersten avond na de begrafenis gaf hij den koster order, alles in orde te maken alsof er preek was, en hem dan den sleutel te bezorgen van de kerk. Hij...
In Ilpedam heb vroeger een meid ewoond: die was nergens bang voor. Ze diende in een herberg en dan plaagde ze her dikwijls, maar ze gaf er niet om. Nou wordt in zoo'n herberg natuurlijk van alles verhandeld, en zoo kwam op een goede avond het gesprek op die meid en dat ze zooveul courazie had. "Nou," zei er op lest ien, "ik wed dat ze vanavond om elf uur...
Ouwe Kees Gras, nee, die heb je natuurlijk niet ekend, maar die heb ook ers schipbreuk geleje. Die zei altijd: "Ik ben niet licht geloovig, maar dat heb ik zelf beleefd. We kwame in een vreemd land. We zagge een woud zoo prachtig, dat het leek wel een paradijs, dus we woue er graag ers kijke. Wij erheen, maar hoe we liepe, we kwame niet verder vooruit....
Ja, nou wil ik je nog wel een stukkie vertelle, maar deer ken ik het begin niet van. Deer was ers zoo'n hooge, zoo'n overste zel ik maar zegge, en die woonde op een buitenplaas. Die had een huishoudster waar ie veul van hield en die had emaakt dat er een stuk of wat roovers epakt ware. Dat begin is eigelijk langer, maar dat ben ik vergete. Nou goed dan....
Broek in Waterland
GRIETJE HOLLEMAN Grietje Holleman uit Broek in Waterland kon niet alleen kollen (heksen), maar ook de toekomst voorspellen. Ze was met de helm geboren, dat wil zeggen dat ze een vlies over haar gezicht had toen ze werd geboren. Haar ouders hadden de helm niet verbrand, maar aan zeelui verkocht, die hem op hun schip hadden meegenomen. Nu zou ze niet van...
Broek in Waterland
