Ik: "Bizonder, man, bizonder. Maar je zoudt zoo zeggen: hoe kommen die lui an zukke rarigheid, want dat heb je toch, dunkt me, niet van jezelf?" Nadort: "Wat zou het, mijnheer. Ik ken toch niet in uwes plaas staan en de menschen genezen? Nou, zoo moete zullie dat ook leeren." Ik: "Hoe? Kan dat ook al geleerd worden?" Nadort: "Zeker kan dat, maar hoe nou...
Broek in Waterland
56 […] “Die kleine meid van Koker, tegenover ons,” begint Bet dan weer, “die had de koorts. Niet zo’n beetje, maar heel zwaar. Ze lag te gillen en te schreeuwen in de nacht, dat het niet mooi meer was. Neel kwam erbij en keek haar eens even aan. ‘Ik zal de koorts wel van haar afnemen’, zei ze. ‘En dan geef ik ze aan de derde boom, links van de weg. Morgen...
Broek in Waterland
39. […] Samen gaan ze naar de bedstee. Dokter Boekman buigt zich over de zieke jongen heen. Het onderzoek is begonnen. Wat Neel gezegd heeft, zegt dokter Boekman ook. 40. “Slapen, slapen en nog eens slapen... Niet een dag, niet twee dagen, maar een paar weken lang. misschien, misschien... dat John dan nog juist voor het nieuwe jaar weer beter zal zijn.”...
Zoo was er ook ers een stel eenvoudige mensche en deervan raakte de man an de diëree. Ze liete de dokter komme. "Hoor es," zai die, "der is denk ik niks an te doen, maar ik zel je poejers op schraive en die mot je skoontjes opgebroike. De volgende dag zelle we wel weer zien." De poejers kwamme en moeder de vrouw stopte poeder met papier en al in der mans...
28 Helpers in nood Bij ziekte of ongelukken is het altijd Ouwe Neel, die helpt. Waar ze zo gauw vandaan komt begrijpt geen mens, maar iedereen is er al aan gewend en het zou vreemd gevonden worden, wanneer Neel er niet het eerste bij zou zijn, om te zeggen, wat er gebeuren moet. Zo was het dus al heel gewoon dat Neel, op het ogenblik dat de arreslee in de...
Ergens was een kind bekold enzovoort, enzovoort. Die vader gaf zijn kussen aan het kind. Dat sliep daarop rustig. Hij nam het kussen van het kind, maar kon twee nachten niet slapen, terwijl zijn vrouw, die naast hem sliep, telkens wakker schrikte, en dan was het alsof er met nagels langs haar gezicht gekrabd werd. Alles verbrand. Patiënt beter. (Vrouw...
Daar was er es een arm landedelman die twee zonen had. Toen hij stierf, liet hij aan beide zonen niets achter dan een groote kist. Zij maakten hem open en vonden daarin een hoedje en een fluitje. Nadat de een het hoedje en de ander het fluitje had genomen, gingen zij naar een herberg en besloten daar ieder huns weegs te gaan, terwijl ze elkaar na een jaar...
Broek in Waterland
Ik: "Ja, die kollen moeten raren dingen zijn." Nadort: "Of het, mijnheer. Ik en mijn vrouw bennen ook ers bekold geweest. We trilden, werden mager, konnen niet slapen, zweetten erg en meer van die narigheid. Toen hebben we het hoofdkusschen open gemaakt, en daarin zaten wel een soepbord vol veeren met een kop er nog bovenop, die an mekaar geklonterd...
56 […] Eens liep ik met haar op de weg en daar kwam een man aan, van de kant van Monnikendam. Hij liep zo voorover, dat het aldoor leek of hij op z’n gezicht zou vallen. Voetje voor voetje kwam hij vooruit. ‘Wat zou hem schelen?’ vroeg Neel. ‘Zeker reumatiek’, zei ik. ‘Dat moet niet’, zei Neel toen. ‘Ik zal het van hem afnemen!’ Ze deed verder niets en...
Een rijk heer had een lieve vrouw en twee kindere en een genoegelijk leve. Maar of het kwam dat andere dat niet vele konde en jaloers op hem wasse, dat weet ik niet, maar aldoor wier die heer teuge zijn vrouw opestookt. Dan wiste ze dat, en dan weer dat van der te vertellen, tot de heer er ten lange leste geloof an begon te slaan en besloot zijn vrouw van...
Broek in Waterland
Deer was ers een knecht die lange jare bij een dokter edaan had en zoodoende de kunst al zoo een bietje of ekéke had. Het begon hem dus de keel uit te hange om langer voor knecht te speule en daarom zei die op een goeje dag zijn dienst op. Toe trok ie heel ver weg na een ander land; na Parijs zel ik maar zegge. Toe ie deer ankwam, kocht ie voor zijn...
M: Heeft u wel eens gehoord van belezen? Wat belezen is? G: Ja, want ik heb zelf, een keer een èh... Ik had in deze hand, dáár [wijst], in die kneep een wrat zitten. En die wrat die kreeg een afmeting van een halve centimeter in 't rond, in die kneep, en ik èh... Als boer moet je handwerk doen met gereedschap, en dat was zeer pijnlijk. En dat ging op z'n...
G: Ja. In heksen geloofden ze hier niet. Daar waren wij Noordhollanders te nuchter voor, geloof ik. M: Ja. En toch heeft Bakker ook wel verhalen over heksen opgetekend. G: Ja! Dokter Bakker die had wel verschillende verhalen. Ja, vooral op het gebied van geneeskunde. In mijn prille jeugd - toen was ik zestien jaar - toen kreeg ik acute gewrichtsreuma, en...
Broek in Waterland
G: meneer Groot M: Theo Meder Mevr. G.: Mevrouw Groot M: "Ik ga het toch nog even proberen over wat verhalen, want nu hadden we het over belezen, en toen zei u toch: 'Ja, daar weet ik wel wat van.'" G: "Ja, nou, da's 't enige." M: "Bijvoorbeeld: d'r zijn van die verhalen, bij Bakker ook, over dat de nachtmerrie het paard aan het plagen is, 's nachts in de...
G: meneer Groot M: Theo Meder M: "Nog wat namen. Nog iemand uit Zuiderwoude: ook een verteller en een veehouder, dacht ik. Die heette Jan Lof. Zegt die naam u iets?" G: "Tja, daar zit nog een Lof, maar... D'r woont nog een Lof op Zuiderwoude. Die man is al gauw dik in de zeventig. En d'r woont nog een Lof hier op 't dorp, die komt van Zuiderwou. Nee, die...
G: meneer Groot M: Theo Meder M: "Toen ik u laatst aan de telefoon had, zei u al iets over dokter Bakker. Kunt u dat nog eens vertellen?" G: "Op 13 april 1910 was het dokter Bakker die mij op de wereld zette. En dat is dus wat ik van dokter Bakker weet. En wat kan ik me nu herinneren van dokter Bakker? Ik denk dat ik een jaar of tien was, dat hij geen...
