Er zijn wel eens mensen geweest, die zeiden: "Ik ben bezeten". En, dan hebben ze voor zichzelf dus...en dan zien ze ook echt iets...en, ja dat zou ik niet willen ontkennen. Maar er zit dus ook iets in van: sommige mensen bouwen dat op door hun gedachtenwereld. Dan praat ik met ze. En dan is het soms mogelijk door gesprekken of dat je zegt van: hou die...
Men raakt wratten kwijt 1° door ze te verkopen
2° door ze te bestrijken met grote-bonenschil
3° door er met mollepootjes overheen te gaan
4° ze aan te raken met 'n muis, die daarna begraven moet worden. Als de muis vergaan is, zullen de wratten weg zijn.
5° door er 'n dode mee aan te raken.
Asten
Mijn vader vertelde het volgende over mijn grootvader. Drie mannen hadden grote ruzie. Ze stonden met de messen tegenover elkaar. Grootvader werd er bij geroepen. Hij besprak ze met het volgende gebed: God de Vader is met u, God de Zoon is met mij, God de Heilige Geest is tussen ons beiden En die zal ons scheiden. Toen lieten de mannen de messen uit hun...
Strijkers In 1772 sloeg de bliksem te Middelbeers in een woning en trof een vrouw, die beweerde daarom de macht te hebben gekregen om door strijken (wrijven) de lijders aan rheumatiek te kunnen genezen. Volksmassa's stroomden naar het dorp. Er werd een spotliedje op gemaakt met het refrein: 'Hebt ge pijn aan uwen èrs (aars), ga dan maar naar Middelbèrs.'...
Ik was zo’n opgeschote jong. Ik mos met ’n hokkeling [eenjarig kalf] nor de var [stier] Den Ingel kwam met de motor vurbé’j. Dor schrok ’t bees van. Hé’j rukte on ’t touw. Mar ik wou nie los loate. Ik wou me nie loate kenne. Ik viel opte grond en hard, opten bil. Ik had er den erste tied bar veul las van. Mar da wou ik nie wete. Da’k zo stom gewes was. ’t...
Gendt
M'n moeder droeg zo'n knoest of wrat van een boom in d'r onderrokzak, ok tegen de reumatiek.
Een boerin was ziek in Cabouw. Er was geen raad meer voor. Die boer zei: "Ik ga eens naar vrouw Van Dijk (1)". Die boer ging haar halen met paard en wagen. Ze woonde aan het spoor bij Hekendorp. Vrouw Van Dijk mee. "Nou, ik zal je wel beter maken", zei ze tegen die vrouw. Die boer bracht haar weer terug. Die boer was een beetje onverschillig. Hij zei: "Ik...
Ik ben soms in een zekere gemoedstoestand dat ik iets voorzie. Prettig is dat niet. Het zijn vage momenten, die kort duren; schrik heb je op zo'n moment niet. Ik zal niet alles weergeven, omdat sommige mensen nog leven, van wiedan ik enkele dingen weet; Mijn broer kocht eens een koe. Ik ging het beest bekijken. Toen zei ik: "Dat dier is ziek; het wordt...
Laaghalen
Mien voader kos da goed. Hé’j kos ’t bloeie drek op loate houe. Ok pien besprèke kostie. Hé’j prevelde dan ’n gebedje en ’t bloeie of de pien, of allebei hielen op. Bé’j tandpien vreef ie ekkes over de wang en zèj wa. En dan was de pien weg. ’s Zoaterdags liet voader zien eige schère bé’j de Witte van Berning. Hé’j kwam doa langs de herberg van den Dikke...
"We hadden 'n overbuurvrouw, Van den Heuvel. Ze vroeg aan me:"Co, hebbe gij 't zo in de rug? Dan zal ik es strijken." En inderdaad hielp het. Later kwamen mijn klachten wel weer terug hoor."
Dit kan van geslacht op geslacht overgaan. In onze familie is dat misschien wel 200 jaar lang gebeurd. Mijn grootvader, Steven Geveling, heeft het overgegeven aan mijn vader, Willem Geveling, en die weer aan mij. Mijn vader had zes zonen en één dochter. Hij zei, dat slechts één het bespreken kon overnemen. De anderen mochten de woorden wel eens horen of...
'n Paard was behekst en at niet meer. De eigenaar ging om hulp naar de pastoor in Heije - Tongeren. De boerin wist dat haar man daar om 12u kon zijn. Precies op die tijd kon het paard weer eten. De pastoor gaf heiligdommen mee. Daarvoor moest de boer gaatjes boren in de deurstijlen van huis en stal en iets van die heiligdommen in die gaatjes stoppen. 't...
Wonderbare genezingen Hendrik, hertog van Beieren, was zoo hevig lijdende door een euvel aan zijn voet, dat hij zich niet meer kon verroeren, en geheel en al beroofd was van het gebruik van zijn ledematen. Alle denkbare geneeskundige hulp werd aangewend, maar bleek ijdel. Een heilzame ingeving voerde hem naar Maastricht, waar hij de relikwieën van den H....
Ingevuld door: [KNIP, gegevens van de verteller afgeschermd] Hoewel ik heel weinig informatie kan verstrekken, wil ik toch reageren op uw verzoek. Als veel mensen iets toezenden, krijgt u misschien toch voldoende stof voor uw boek over volkenkunde in Zeeland. Ik volg de vraagnummers. Als ik geen inbreng kan hebben, sla ik het vraagnummer over. Mijn...
Utrecht
De zevende zoon kon geneze.
Aan de zuidzijde van de kerk, dicht bij den toren, ziet men een groot koperen doopvont dat meester Aers, geelgieter te Maastricht, in 1492 heeft gegoten. De overlevering verhaalt, dat dit doopvont in oude tijden wonderen verrichtte, dat alle mismaakten, kreupelen en lammen, bochels en bultenaars er in gedompeld werden en herstelden. Op het voetstuk staan...
Als er heel veel brandnetels in je tuin groeien dan, dan zou het verstandig zijn om maar brandnetelsoep te gaan eten want dan kom je beslist vitaminen tekort. Maar als je ehm, hondsdraf in je tuin vindt dan eh, heb je aanleg voor bronchitis. Wat overigens eh, niet zo’n gekke veronderstelling is want die hondsdraf wordt nog steeds in diverse hoestdranken...
Haaren
Bezetten. Mijn kinderen zeggen vaak: "Moeke leuft aal dei gekke dingen." En ze lachen me uit. Maar mensen, het is echt waar, wat ik vertel. Alles zelf beleefd. In Mussel woonde indertijd Arends. Hij kon dieren bezetten, en meteen waren ze alle kwalen kwijt. Het paard van de boer tegenover hem heeft hij meer dan eens geholpen. Als dank hielp de boer hem...
Hekserij. Dit verhaal heb ik van mijn vader. Zelf heb ik ook een vrouw gekend, die de naam had van te kunnen heksen. Ze woonde in de omgeving van Dalfsen. Toen ze later stierf, werd haar dochter er van beschuldigd; deze leeft nu eveneens niet meer. Er was eens een kind ziek; in het veren bed werden kransen gevonden; toen was het een uitgemaakte zaak, dat...
Ik wonde bé’j Carolus Johannes Sterk opte boerderij de Lootakker. Ik was bouwmeister. Ik had de Lange Voor, zo hiette da perceel, umgebouwd. Dor zat veul puin [kweekgras] ien. Ik mos toen gon egge, mee vier pèrd vur de puineg. De pèrd hiette: de Max, de Poppie, de Flora en de Snel. Ik ken de name nog uut de kop. De pèrd ware kort gekoppeld. En durrum...
