Se hebben dat all tu de Böker (Landw. in Wittenburg 1933)
[1469] Hexe Allgemeines
En hett ok müs makt up felln, de hett he wedder trüch lesen
Wulff wi
In Holzendorf ist in der Maiennacht
eine Bauersfrau als Hexe zum Blocksberg geritten
(siehe Puls-Lübtheen)
Max Lazarus
Wittenburg i. Meckl.
Adolf Hitler Strasse 54
[126] In Holzendorf reitet Bäuerin zum Blocksberg
Is ne buerfru wäst, is up knecht ümmer räden na bb. Abend vör maidag de knecht secht to den annern knecht: "wenn'k die nacht man ihrst hinner mi hadd." vertellt em dit.
Lad mi mal vör liggen secht dee. De Buerfru kümmt. Lecht em toom up un ritt weg. As se jo trügkamen, ritt se na'n water rin. dor schüert he sik tom af un lecht ehr den toom up.
Hinrichs...
Mamsell führt ut, dat is up pingsten wäst, en fru is bi un bottert in dörp. Dor secht se to den knecht: de sall noch bottern wenn wi wedder trückkamen; öwer se weit ok dat gegendeel, secht se, wenn de fru'n nigen sösslingspott nähm un got den rom dor in un stellt den in de midd up't füer, denn möt se (de mamsell) verbrennen. As se trüchkamen is de fru...
Hexen
De hex hett wat in k Lew(?) stäken"
Am Hause umher dann Torweg oder der "Tüsche" damit die Schweine krank wurden.
Wittenburg 37 Max Lazarus
de Blocksbarg in L. Bengelsdörp würd nich ackert, dor wier Heid un Buschwark up. Se säden, dor reden se (de Hexen) Maidagnacht hen
Haacker Wittenbg 9.8.33
[10821] Hexen - Blocksberg Orte
Buerfru ritt ümmer up knecht na'n blocksbarg. 2 in bedd, Lat mi vör liggen, klebatscht hen mit em hopphei, na'n water rin, lett tom n'bäten fallen, ehr n' tom up. na smäd hen.
Hinerichs Wi
[10746] Hexe - Zaum
in Röbel Fx habe in Waren (bei Lüdemann) Heilung für ihre Tochter gesucht, der Teufel als Ilkenswanz zugesetzt habe. Flecken an der Brust etc.
Schiewe (Röbel) sin 16.9.31
En Smedemann hett mi vertellt. En Fru dee hett ehr wünscht (mit dee hett se tosamen deent. Se hebben sik nich verdrägen künnt) dat ehr de Lüs upfräten süllen. As se up dodslager liggen ded. min dochter hett dor kümmt un sik de Lüs rutrackt
90j Rohde sin 20.6.37
Rosenhg. een hett keen Künner(?), wull giern weck hebben. dor kummt Mann an dat is de hexenmeister wäst. Dee hett em seggt in't ihrste Huus de twate dör dor wier dee in, dee em dat anded. Vornt(?) de Jung wier de Urheber. hadd uns poor brennt.
Rönk (Kl. Welzin etc.) pin 21.6.37
Is ne burfru witwe hett väl mallür mit dat veih, lüd sünd all to fill bi de orre, kümmt'n öllerige fru rin. Godendag, se sehn jo so missmäudig ut. Ne. Oh ja, ik seh se dat an. Ja, mallür heff ik nooch. Ik weets wer dor an schuld hett. Ne ik will em nich sehn. de feind(?) geht Joh.nacht um 12-1, nimmt von se ehren hofdung geht na kirchhof, smitt dat...
Die een von min beiden Frugens Trebbow hett vertellt: En Fru is ut de Kirch kamen as se dor stahn hett, hett se sik de Lüs ut Hoor kämmt. (dat hett de Hex maakt)
Rohde sin 20.3.37
Aus einem Gnadegesuch eines Büdners in Kr Dabe rauer Gegend: hei hav dei küssen nach Tessin schickt, dor wiren sei übsneden: lüter krüzen un kronen drin, aber noch nicht ganz farrig, sünst hav hei starben möst. (Aus einem Hexenprozess der neueren Zeit.)
Aus Schwerin: Fru Dahlmann hau der jung ümer, der war dadurch ümer kränklich. Auch Betten...
Mudder hett nich bottern künnt. Kümt mann bi ehr... sall sik denjenigen mal kamen laten. Dee wahnt hier näbenan: he brukt wat, kummt de fru vör't finster. will s mal na'n gläumigen aben rink. ne. markmal gäben. Nix utleihnen, kenen knöpnadel un gor nicks.
x aus Grambow Schwerin 6.4.14
Bi bauernhus in Plat kummt jeden abend een an, streut dor ries hen, denkt he will den annern wat andohn, kamen höhner un fräten't up, dat't schienborlich wäst.
Schuhmacher Schwerin 8.2.14
Dre daglohners hebb grawt
de een secht
den lütten fetten fahlen
den möchte ik wol hebben,
de een –
he beert (man ev) as wun he slapen
deiht –
kricht sik den fahlen
bi de uhren
licht sik hen to slap
jammert
hett ev (?) wat wehdag?
– het?
remen durchsnäten in dree enns
un in de buttkiep staken
du kannst wol sleicht wäsen
Frau Wulff,...
[10669] Werwolf: Die reichliche Mahlzeit
Dör sünd ens twei bi’n meihen west un dorbi an hebben fohlen in de koppel gahn. Dunn is dor sön lütten hübschen fahlen twischen west, un dei ein seggt ümmer: Süh, dei lütt fohl müßt äwer gaud smecken, dor müggt ick woll’n stück von hebben. Dei anner seggt noch, wat hei ümmer von den fahlen to drähnen hadd. As sei naher middag maken, setten sei sick hen un...
In frühere Tiden würden jo nachts de pierd un fahlen hödd. Dunn legen ok eins twei knechts buten bi de pierd un slöpen toletzt beid in. So henne twölwen hürte de ein knecht wat gegen sich snüffeln. Dorbi wakte hei up un seg dat, wo dei anner upstünn, sick einen sadel äwersmet un sick mit’n mal tau’n wulf makte. Hei let sick äwer nicks marken un ded, as...
⸢In⸣ Sworenhoff bi Wittenburg, nu seggen se Albertinenhoff, dor is von dennʼ Gotsherrn ʼn falschen Eid ümmer sworen, de sall dor noch ümmer rieden up de Grenz.
Erzähler: Weber Langhoff, ca. 50 J., Wittenburg, Kreis Hagenow Aufzeichner: Wossidlo, 20. 2. 1921.
