Scheidengänger röppt ümmer hi ho hup, hier geiht de Scheid grad' rup. (ubi nescit)
[4618] Scheidengänger
dor is Scheidengänger to seggt worden,
[4254] Scheidengänger
in Güstrow Bredentiner Scheid hett dat ropen, hi ho hup, hier geiht de Scheid grad rup.
[4252] Scheidengänger
in Gr. Rahden sagt zu X: is dien Glück, dat du mi nich anrädt hest.
[4246] Scheidengänger
Auf Flaschenglas tanzen bis [?]
[1585] Haberland
De Wendörper Herr von Buck het ok ʼn Ring dragen.
(Erzähler: Rademacher Schröder, ca. 70 J., Güstrow, Kreis Güstrow; aus Cramon, Kreis Waren. Aufzeichner: Wossidlo, 22. 6. 1930)
de Gr. Dratower hett een Diern doot krückt (dat hett em to langʼ duert, as se dat Flass ut ʼn Aben haalt hett), de het Steen schuben müßt.
Erzähler: Schuster Schütt, Güstrow, Kreis Güstrow; aus Boldebuck, Kreis Güstrow; Aufzeichner: Wossidlo, 22. 6. 1930.
Dor hett sik een versworen uppe scheid twischen Ollen Gatendörp un Poppendörp. He hett unrecht sworen, hett sik ier in de schoh lecht: up de ier dat wier Poppendörper. As he de schoh uttreckt, dor hett he de schoh vull bloot. Dee hett ümmer uppe scheid gahn, hett'n scheidensteen up'n nacken hett. Wo soll ich ihn hintragen? En ollen mann ut Sült...
[4784] Scheidengänger
Min oll grossmudder hett verteilt in Nikrenz: Sünd twee buern wäst (ubi nescit): de een hett, wo de grenzen tosamstöten ümmer den steen 'n bäten bettolecht, dat sin land grötter worden is. Dissen buern sin oll mäten blifft doot (ego: cur, nescit). Dor swöpt de den dau morgens ümmer af: doran hebben se ümmer sehn künnt, wo se gahn is. Se hett nich rauhgen...
[4782] Scheidengänger
de Olthäger [Altthagen] gahn up 'n grönen Dunnerstag nich na'n fischen. sünt eens twee inn boot wäst, hebben fischt, is noch een to wäst. Se hebben noch makt dat se an land kamen sünd.
[3044] Entheiligung des Feiertages
Slör hett stillen Fridag aalsägelt ...... zeigt sich ........... nu ward unwäder.
[3042] Entheiligung des Feiertages
ewige jud het wünscht ewig to lebwn // alle johr het he vörn witten semmel upäten // wider het he nix genaten.
[1115] Frevelsagen
de ewig jud' hett groschen in de tasch he keem oewer water all röwer ik meent ens, dat ik em sehn hadd; as ik von püttelkow to führen keem, sehg ik son lütten kierl mit 'n groten bort; as ik mi ümkiek wier he wech. heff em nich wedder sehn.
[1111] Frevelsagen
De Pächter von Bredentin (dat is 'n Pachtgoot), het eenen dootschaten hatt, de het ʼn Ring drägen müßt. Alle Johr het he eenmal henmüßt un brummt.
(Erzähler: Schlosser Schomaker, ca. 75 J., Güstrow, Kreis Güstrow. Aufzeichner: Wossidlo, 1. 1. 1937)
[392] Kette und Ring als Strafe
Siemerling hett he heiten in Kiesow. De is vagelfrie wäst, jeder het em dootmaken künnt. De het ʼn iesern Halsband dragen.
Erzähler: VerwalterVolsdorf, 50 J., Güstrow, Kreis Güstrow; aus Klockow, Kreis Neubrandenburg; Aufzeichner: Wossidlo, 2. 7. 1927.
De Herr von Prüzen is ja woll soʼn Oort Reeder wäst, ⸢he⸣ het öfter ʼn Schipp versackt. De het ʼn Ring drägen müßt, en anner het for em de Straaf afsäten.
Erzähler: Schlosser Schomaker, ca. 75 J., Güstrow, Kreis Güstrow; aus Malchin, Kreis Malchin; Aufzeichner: Wossidlo, 1. 1. 1937.
Is 'n mäten west wo? is lütt as ne fleig worden inn burken sett in Marienkirch In Stralsund) het ümmer segt: kener süll sik wünschen.
[1243] ewig leben
in Parchow herr hett de lüd' in käden krägen un dörchpietscht: dor towt da noch in huus'.
[2744] hartherziger Herr
In Völschow (Triebsees, Pommern) is de richtdannʼ is so up ʼn friden feld dicht ann Landweg. Sünt twee swestern wäst. dee een is dat kind dootbläben, se nimmt de anner dat kind weg. Dat is to klagʼ kamen ... de unschuldige is to dod verurteilt ... Hett secht, uns herrgott mücht gäben, dat de stock utgrönen ded. de busch is nie wedder to verdriben ... as...
[355] Unschuldige Kindsmörderinnen
In Gerdshagen de Herr het twee Döchter hatt. Dor kümmt ʼne Fru un beddelt bi de Fru. Ne, ⸢seggt de,⸣ dat kreeg se nich. Dor seggt de Beddelfru: Wenn de beiden Döchter twintig Johr olt würden, süllen se stockenlahm warden, dat se gor nich gahn künnen. Ik heff se sülben sehn: ʼt wier schrecklich antosehn. Eggers, meen ik, heet de Herr.
Erzähler: Ehem. Magd...
[303] Fluch einer Bettlerin
