Dor wor een lahm Möller in Spornitz de
hett dat all künnt,
as lütte jung hett he de
anner jungens dat all wist.
Wenn sin vadder den reimen
ümsnallen ded, würd he wulf –
he seggt, se müssten em blos
bi nam nännen müsst,
denn wier he wedder as minsch dor wäst.
de jungens vergäten den nam
in de angst: dor hebben se müsst
kladdern up de groten börten
up...
[10701] Benutzung des Wolfriemens durch Kinder
De lahm Möller (f andere ww Sage)
(‘n Spornitz)
hett sik mal eens mit eenen vertürnt.
De anner
geiht up’t feld, dor kummt ein
wulf entgegen. To’n glücken
fällt een dat grud in, dat dat vielleicht
Möller wier un he röppt
Möller, wat wisst du …
Dor steiht Möller dor as
minsch.
Dunze Dutschow
12.7.1913
[10689] Werwolf fällt einen Menschen an
herrschaften sünt hengahn na'n hogennaunenbarg mit ne amm. As de klock 12 sleiht, deiht de barg sik apen. dor is de amm mit kind ringahn. As de lüd (herrschaften) togahn, deiht de barg sik to. anner johr hett he sik wedder apen dahn. (nescit, ob beide tot gewesen).
[9650] Berg steht offen / Kind (Tote, Verwünschte) im Berg
Sünd Räubers wäst inn Sünnenbarg (7 sünd dat wäst: Köster.) inn Sünnenbarg hebben se ne grote Höhl hatt. hebben ne Fru (nicht Mäten) upgräpen, dee is bi ehr wäst. se süll ehr nich verraden, ümmer Äten kaken. se kickt eens dörch 't Sloetellock, dor is dor 'ne grote Stuw, dor hebben all Lüd' köpp hängt, von baben daal. dor hett ehr jo ok bangt, öwer se is...
klagt den door: door, door, ik klag di ........... arwten streu ... Viting naher sall seggt hebben: dat süll ik wüsst hebben, dat du mi verraden dedst, denn wull ik di öwerhulpen hebben.
duurweg, ik klag di
an't duur hett se't anschräben. (ss.)