Bóndi nokkur var að reka fé sitt inn í hús, en engin skepna vildi inn sama hvað hann reyndi, grunaði bónda að ill vera væri á sveimi og sagði henni að fara til óvinar síns og fást við hann, svo gerði veran en óvinur bónda kunni margt fyrir sér og slapp undan verunni.
Vísað á draug
Ungur piltur er átti heitmey, deyr af slysförum: Félagar hans telja hans afturgengin og þora ekki að bera hann heim og fara tvisvar sinnum til prests. Í þriðja sinn fer prestur sjálfur á slysstað og snerist pilturinn að presti en prestur hótar honum og kyrrðist þá líkið. Pilturinn var jarðaður utan kirkjugarðs. Sækir piltur stíft að heitmey sinni. Prestur...
more ...
Kolbeinn afturgenginn
Einhvern tíma fyrir löngu urðu Grímseyingar kýrlausir og réru til lands að sækja kú. Á leiðinni út aftur heyrðu þeir skyndilega ógurlegt öskur, baulaði kýrin þá á móti og varð óróleg. Sást brátt ein ægileg sjóskepna koma vaðandi að bátnum, ærðist þá kýrin og braust um svo ekki þorðu mennirnir annað en leysa hana. Stökk hún óðara útbyrðis og synti móti...
NÁTTÚRUSÖGUR. Spendýr: Nauthveli á Skjálfanda
Kolbeinn hét maður sem bjó í Grímsey. Var hann talsvert efnaður og átti ýmis konar búshluti. Lánaði hann hjónum þar í eynni stamp undir súrmat. Eitt sinn er Kolbeinn var í bjargi að síga eftir fýlsunga hrapaði hann til dauða. Fór hann til hjónanna sem hann hafði lánað stampinn og krafðist að fá hann aftur. Lét konan Kolbein fá stampinn. Fundust stafir úr...
„Nú kallar Kolbeinn stampinn“
Maður að nafni Jón Jónsson var eitt sinn á ferð í Grímsey á tunglbjörtu vetrarkvöldi. Sá hann þá ókennilegt dýr. Það var lengra og lægra en hestur og virtist hafa fimmta fótinn sem það notaði til að hefja sig upp og hentist þannig áfram í loftinu.
Fimmfætta skrímslið
Árið 1881, kvöld eitt um veturnætur, voru Sigurður bóndi í Sveinagörðum í Grímsey og Sigurbjörn vinnumaður hans að gera að fiski. Höfðu þeir ljós í fjörunni. Varð Sigurður á undan heim, en þegar Sigurbjörn var skömmu seinna kominn upp að bæjum heyrði hann ámátlegt gaul neðan úr fjörunni. Þetta endurtók sig, hvellt og skerandi, og er Sigurbjörn fór og leit...
NÁTTÚRUSÖGUR. Kynjadýr: Skrímsli í Grímsey
Prestur sem þjónaði í Grímsey hafi átt í illdeilum við annan prest. Eitt sinn þegar skip kom í Grímsey kom með því draugur sem hinn hafði sent. Eftir það gat prestur ekki verið einn og hafði stúlku eina með sér hvert sem hann fór. Svo kom að hann nennti ekki lengur við það að búa og fór einn í hlöðu, þar réðist draugur á hann og þegar fólkið kom honum til...
Það er gömul trú að dýr það lifni af bjarndýrum er sé kynblendingur. Það hefur eitt horn í enni með lýsigullsteini í og getur lagt önnur dýr í gegn með því. Þetta dýr er mjög viturt og er kallað dýrakonungurinn. Það ræður yfir öðrum dýrum. Björninn þekkist frá birnunni því að hann verður rauðbleikur á öðrum vanganum þegar hann eldist og kallast því...
Dýrakonungurinn
Ísbjörn lá eitt sinn í híði í Grímsey og óttuðust menn hann. Maður sem Eyjólfur hét lá fyrir honum og notaði eitt barn sitt sem beitu. Kom þá bangsi út úr híði sínu, grandaði barninu og hljóp til sjávar. Eyjólfur elti dýrið á báti uns hann náði því og gat hefnt barnsins.
Landgöngur, E.
Trú sumra er að sálir manna færu ekki strax til síns rétta heimkynna við dauðann heldur í ýmsa menn og dýr sem eru hendi næst. Þetta er eitthvað skylt þeim sið Grímseyingar að snúa líkkistum svo og svo marga hringi áður en þær eru bornar til grafar frá kirkjunni.
Sálnaflakk, B.
Sögumaður réri til fiskjar. Sem hann dregur á línu sína sér hann furðufiska tvo renna sér í vatnsskorpunni á ógnarferð. Komu þeir fram með bát hans og skárust færin í sundur vegna hárhvassra kamba þeirra.
Óþekkjanlegir fiskar
Huldufólksbýli þau sem menn almennt töldu í Grímsey voru þessi (hér um bil árið 1848):
1. í Nónbríkinni nálægt Básum, – þar sást oft bátur lenda í litlum gjögri, þar var og kirkja huldufólksins, og heyrðust þar stundum hringingar; þangað sást líka messufólk ganga;
2. í Hamrahólunum;
3. í Ljúflingshól; þar gisti Þórður prestur aðra hverja jólanótt;
4. í...
Huldufólksbýli í Grímsey
Óskir. Það heyrði ég eitt í ungdæmi mínu að maður fengi ósk sína ef maður gæti gengið þrjá hringa í kringum sofandi kind.
Brunnaviti. Í nr. 137 er þess getið að allt vatn verði á nýársnótt snöggvast að víni. Að sitja yfir þessu heitir „að sitja á brunnavita“. Maður einn sat alla nóttina við lækjarbunu og sökkti alltaf upp í fötu og smakkaði unz vín kom...
Úr Allrahanda Jóns Norðmanns
Séra Pétur gaf Lárusi eitt sinn kassa fullan af eggjum og öðrum vörum. Gaf Lárus Pétri í staðinn fullann kassa af mór.
Gjöf skal gjaldast
Hálfdán var prestur á Þönglabakka, hann lærði í Svartaskóla. Hálfdán vantaði skreið í bú sitt og samdi hann við kölska um að sækja fyrir sig eina vætt fiska til Grímseyjar. Fékk prestur kölska trogbera sinn og hann gisinn til fararinnar, þó voru skilyrði í kaupum þeirra að ekki blotnaði af skreiðinni. Þegar hallaði að nóttu sendi prestur griðkonu sína til...
Þegar séra Ingjaldur var í Nesi felldi hann hug til stúlku að nafni Guðbjörg. Dvaldist hún oft langdvölum hjá séra Ingjaldi að Nesi. Eitt sinn á messudegi hittust Helga Gottskálksdóttir og Guðbjörg og vissu hver af annarri og skiptust á fáum orðum. Aldrei áttu séra Ingjaldur og Guðbjörg barn saman. Guðbjörg var seinna með Páli Pálssyni gullsmið á...
5. Frá Ingjaldi presti Jónssyni: Frá Guðbjörgu á Sandi
Einu sinni vildi svo til um vetur að eldur dó í Grímsey svo ekki varð kveikt upp á nokkrum bæ. Þá voru logn og frosthörkur svo miklar að Grímseyjarsund var lagt með ísi og kallað manngengt. Grímseyingar réðu það þá af að senda menn til meginlands til að sækja eld og völdu til þess þrjá hina vöskustu menn í eynni. Hófu þeir ferðina snemma morguns í...
Grímseyingurinn og bjarndýrið
Útlendir sjómenn frömdu rán og gerðu óspektir hér á 15. og 16. öld. Eftir það urðu viðskipti við landsmenn friðsamlegri í alla staði. Þó eru ýmis dæmi um óspektir útlendinga á 19.öld. Enskir sjómenn skutu bjargfugl á eggjum í Grímsey 1856 og höfðu í hótunum við eyjarskeggja. 1862 skutu þeir æðarfugl á eggjum í Hrísey. 1866 gengu Hjaltlendingar...
Óspektir útlendinga við Skjálfanda
Gamli bjó á Krossanesi hinu ytra við Eyjafjörð. Hann var afburðamaður að hreysti, óvæginn og mikilhæfur í skapi. Hann var mikill maður vexti og fornmannlegur. Hann átti gott skip, áttróið og hélt því jafnan til Grímseyjar. Eitt haust þegar Gamli var orðinn roskinn maður fór hann í skreiðarferð til Grímseyjar. Grímseyingar tóku honum vel og jafnvel betur...
Dauði Gamla bónda
Fyrsti mennskur maður sem Grímsey byggði hét Grímur. Hann lenti skipi sínu í vík þeirri sem syðst er á eynni, og byggði sér þar bæ upp undan. Kallaði hann bæði víkina og síðan bæinn eftir henni Grenivík. Grímur þessi átti í miklu stríði og mannraunum við tröll þau og óvætti sem áður bjuggu á eynni. Eyddi hann þeim og stökkti með fulltingi goða sinna svo...
