1,206 datasets found
Place of Narration: Ruigeweide Drachten
As de katuilen schretten[1], dan krijg ie een sterfgeval. [1] schreeuwen
nl.verhalenbank.70725
Een zuster van m'n halve zuster, die had as kind de dauwworm. Toen zijn ze met dat kind naar vrouw Van Dijk ofnaar de Slapende Juffrouw gegaan. Toen mos alles verbrand worde, de klere. Vrouw Van Dijk, die streek en bidde voor genezing.
nl.verhalenbank.70719
De koeie mot je op vrijdag droogzette, voor 't lest melke, dan kalve ze overdag.
nl.verhalenbank.70724
As 't paard door de nachtmerrie gereje was, dan zatte d'r krulIe in de mane.
nl.verhalenbank.70720
Met de helm gebore, veel van gehoord. De helm die mos begrave warde.
nl.verhalenbank.70721
As de karn niet af kon komme, een hand zout d'r in!
nl.verhalenbank.70722
Je hebt hier een kraaienland en een kattenland. Dat hiet heden ten dage nog zo. Dat stamt uit de tijd van de veepest. Die stukke land legge hier vlak achter. Dat kwam zo. In die tijd van de veepest, toen krege ze nog geld toe, as ze maar boer woue blijve. Waar die naam vandaan komt? Nou, dat ging gewoon zo. Dat land dat moch niet weggeve worde bij de wet....
nl.verhalenbank.70713
We hebbe hier in Ruigewei is een boer gehad, hij zag alles vooruit, as d'r iemand begrave mos worde en meer.
nl.verhalenbank.70258
M'n vader heb ik wel is hore spreke, ze hadde een geel licht gezien. Dat was een teken van gevaar. Ik dacht eigenlijk dat 't iets met de veepest te make had, maar dat weet ik niet zeker meer. Maar een teke van gevaar was 't in alle geval.
nl.verhalenbank.70714
Teun van Leeuwen hier in Ruigewei, dat was een ouwe kalverkoper. Maar strijke kon die ok. Op een dag gaat d'r een boer naar 'm toe, 't paard overkoot. "Wijje 't voor me strijke, Van Leeuwe?" Maar z'n vrouw die wou 't niet hebbe, want die zee: "Die boere betale toch niks". En weet jie wat Teun van Leeuwe toen zee? "Ga maar naar huis toe, 't paard wordt...
nl.verhalenbank.70716
Wat dat nou voor een idee was van een deel mense, maar 's nachts om twaalf uur mocht je niet in het paardepad komme, zeje ze. Dan zagge ze anderhande spoke.
nl.verhalenbank.70261
M'n vrouws vader die wist mooie verhale te vertelIe. Die kwam uit StoIk. D'r was is een jonge, die was bij z'n meissie geweest en toen stong d'r een spook in 't wit en nog een vent d'r bovenop. Maar dat spook ging d'r van door.
nl.verhalenbank.70256
In de Twaalfmorge had je een vrouw en die noemde ze de Slapende Juffrouw. Maar waarom dat weet ik niet.
nl.verhalenbank.70723
In Oukoop[1] daar zat vroeger vrouw Van Dijk. Die woonde an 't spoor. Bij Jan de Goeij is 't wel is gebeurd, d'r zat een paard in 't water, vijf, zes boere d'r bij, maar 't paard krege ze d'r niet uit. Affijn, vrouw Van Dijk geroepe. Ze praatte wat, ze prevelde wat en 't paard sprong uit z'n eige op de kant. Ze hielp kreupele koeie ok. En een hoop vrouwe...
nl.verhalenbank.70260
Spoken, ja m'n vader die vertelde veel. 't Spookte bij vrouw Buys hier in Ruigewei of was 't nou in Waarder? Op een avond toen komt d'r iemand en die zag dat d'r een spook bij vrouw Buys op visite was. Affijn, die kerel die vlucht weg, dat hij vlucht hals over kop door de bovedeur, hij gunde z'n eige nog geen tijd om de onderdeur ope te doen. Ze gaan...
nl.verhalenbank.70715
Van m'n vrouws vader[1] heb ik ok wel is een verhaal gehoord, daar zatte ze gewoon in de kamer, daar spookte 't in huis. De tafels gonge danse, de stoele gonge danse. [1]uit Stolwijk
nl.verhalenbank.70259
D'r was nog is een boer, ok hier vandaan, ok 't paard overkoot. Nou had jie in Oudewater ok een strijker. Affijn, die boer naar die strijker in Oudewater toe. Die strijker ging met de hand over 't paard z'n poot. "Ga maar naar huis toe. Op de plaats waar die overkoot geworde is, daar raakt ie 't weer kwijt ok" . En 't is zo uitgekommen ok!
nl.verhalenbank.70717
Taeke hut (= T. Alma) fan 'e Harkema kom by nacht us in lyts hountsje tsjin. "Astû godfordomme fan 'e duvel biste, dan wol ik mei dy slaen", sei er tsjin 't hountsje. Doe pakte dat hountsje him; dat wie ynienen in keardel woarn. En dy hat Taeke bûnt en blau houd. Taeke hie der swart útsjoen. Dy keardel, dat wie de duvel.
nl.verhalenbank.26113
Der wie in frou, dy hie in gouden skonk. Hja sei: "As ik der us ôf kom to reitsjen, dan wol ik dy skonk by my hâlde. Dan meije jimme dy der net ôfhelje." Dat biloofden se har, mar doe't hja stoar, hâldde de man him net oan syn wurd. Hy nom de skonk der àl ôf en it minske kom sûnder gouden skonk yn it graef. Doe't se ien dei op 't tsjerkhôf lein hie, kom...
nl.verhalenbank.23719
Der wenne nêst jierren in skuonmakker yn Easterlittens. Hy en syn wyfke dat wienen twa bijierre minsken. Elke dei wie hy drok oan 't wurk om hakken en soallen ûnder 'e skuon to dwaen. Se hienen in sober bistean, it kom krap om. Sa wìe 't froeger, hè? Mar de skuonmakker sei: "Ik ha altyd noch de hope dat wy 't iens better krije sille." "Lit dy hope mar...
nl.verhalenbank.33244