De tsjerne wie froeger faek bitsjoend.
nl.verhalenbank.22845
Yn 't Wêst to Bûtenpost wennet in frou, dy hyt fan Tiet. Har man is in Klunder. Dy hat okkerjiers nei 't se sizze in frommes yn 'e Harkema bitsjoend en nou foar in fjouwer jier ús buorfrou hjirre.
nl.verhalenbank.16496
Guon minsken koenen net leve en net stjerre. Sokke minsken wienen bitsjoend.
nl.verhalenbank.22861
Yn Burum wenne groatmoeke. Dy hie in buorfrou, dy biwearde, der kaem altyd ien by har troch 't kaeisgat. Dat wie ús groatmoeke, sei se.
nl.verhalenbank.22855
Klaes Kunst krûpte troch de balke. Dat seagen se allegear. Mar der wie ien man ûnder 't publyk, dy sei: "Jimme sjogge it net goed, hwant hy giet der by lâns."
nl.verhalenbank.16488
In tsjoenster koe har yn in kat foroarje. Yn 'e regel wie dat in reabonte kat. Tsjoensters wienen meast âlde froulju dy't der hwat fordacht útseagen. As katten forgaderen se yn in âld hok. It gebeurde dat der yn Kollumersweach jirpels stellen woarden. Earst forskynde der in kat op 'e ikkers om to sjen as alles wol feilich wie. Letter kom de dief sels (in...
nl.verhalenbank.36143
Yn 't Wêst fan Bûtenpost wenne Frits Klunder. Dy syn wiif koe tsjoene. Tiet de Haen hyt se, se leeft nòch. De minsken ha har faek forwiten dat se in tsjoenster wie. Yn 'e Harkema hat se in frommeske bitsjoend.
nl.verhalenbank.30958
Kaem der in sergeant mei dreigeminten by him, dan liet er dy sergeant stiif stean. Dan koe dy net in kant út.
nl.verhalenbank.30966
In tsjoenster mat om 'e sawn jier op syn minst ien dea tsjoene, oars redt de duvel mei har.
nl.verhalenbank.22972
As der bern bitsjoend wienen, gong men nei Wopke, de duvelbander ta. Dy joech altyd drank mei.
nl.verhalenbank.30957
Alde Sjoeke wie in tsjoenster. As dy der oankom setten wy as bern gau mei de klomp in krús oer it paed. Dan gong hja werom, hwant dêr koe se net oer komme.
nl.verhalenbank.36303
Yn 'e Twizeler Mieden wenne in frommes, dat sei tsjin har bern: "Sjoch, hjir binne trije stiennen, dy liz ik op 't hurdfjûr. Siz mar tsjin heit, dat ik werom kom, as dy stiennen forbrând binne." Doe is se fuort gong.
(neffens Bontsje hat dit teltsje neat mei in nachtmerje út to stean)
nl.verhalenbank.20164
Op in kear kom ik thús fan 't Surhuzumer feest yn 'e nacht. Wy wennen by de Trijesprong. Ik brocht de karre yn 'e hûs. Doe wienen se midden yn 'e nacht mei de moune oan 't smarren. Mar dat hat foartjirmerij west.
nl.verhalenbank.19454
Doe't ús jonge ris in kear bot út 'e noas blette gong in âlde frou hjiroer hinne en boun him in read triedtsje om 'e finger. Doe hâldde it noasblieden op.
nl.verhalenbank.36149
Wy hienen in geit by uzes thús. Dêr krige ik de molke fan, hwant ik wie net goed. Dokter hie dat foarskreaun.
Der wenne doe in fanke fan sa'n fjirtsjin jier by ús, dy sei op in kear: "Dy geit doocht net, dy wol net frette. Hy is bitsjoend." Doe sei se: "Jow my in stik duveldrek."
Sy krige it en die der in stikje fan yn in bantsje en dat krige de geit mei...
nl.verhalenbank.16529
Aeltsje Blau wie in swerfster. Sy slepte nachts by boeren yn 'e skuorre, en ek wol yn 'e wâl of yn 'e bosken. Sy strúnde altyd om. De boeren wienen bang foar har, hwant sy bitsjoende it fé woarde der sein.
Op in kear wie der in koe siik by in boer. Dy hie hja oanrekke. Dy koe moest ôfmakke wurde. Aeltsje Blau krige der de skuld fan dat dy de koe siik...
nl.verhalenbank.22844
Pake hat minsken kend, dy lieten soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme. Dy soldaetsjes marsjearden.
nl.verhalenbank.22860
Stammerige Harm, koe net goed prate. Dêrfandinne de namme. Hy hie in pot mei jild yn 'e groun. Dêr hied er in reidsketsje om hinne. Sa nou en dan rôp er: "Sjoerd, dû mast my helpe. Ik kin net by de pot komme. De duvel sit der by."
Sjoerd dat wie syn omkesizzer.
Stammerige Harm hat syn eigen wiif omkomme litte. It minske wie blyn en sy hie sekken oer...
nl.verhalenbank.16523
By Dokter Bontekoe yn Hurdegaryp wie in homeije dy't se net iepen [ticht] hâlde koenen. As stie er op slot dan gong er nòch iepen.
nl.verhalenbank.36152
As der guon bitsjoend wienen, fortelde beppe, en sy slepten op fearrene kessens, dan sieten dêr krânsen yn. Dat wie it wurk fan 'e tsjoenster.
nl.verhalenbank.36146
