2,941 datasets found
Dutch Keywords: vrouw Place of Narration: Kootstertille
Yn Hoensbroek yn Súd-Limburch hat myn broer wenne. Dêr wenne in frou, dy wie der ris in kear op út om modisels (= melkdistels) to sykjen yn in sek. Se hie der noch mar in lyts protsje yn, doe soe se dy sek optille. Mar sy koe him net fan 'e groun krije, sa swier wied er. De wjerwolf siet der yn, sei se.
nl.verhalenbank.32660
Ik hearde ek altyd dúdlik as se mei planken omsmieten. Dan wie der neat to sjen. Dan sei 'k tsjin 'e bern: "Hjir komt wer in nij hûs, hear." 't Komt altyd nei.
nl.verhalenbank.27975
Ik wie yn Westergeast útfanhûs by myn dochter. Doe hearde ik dêr timmerjen en der waerd mei balken smiten ensa. Ik sei: "Hjir sil skielk hwat gebeure." Myn dochter Klaske woe 't earst net sizze. Sy woenen 't stil hâlde, net ien mocht it noch wite, mar de saek soe fortimmere wurde. En 't is ek gebeurd.
nl.verhalenbank.24847
Der hie ek us in spoek oan 'e âlde reed op in molkbus sitten mei in aengesicht foar. Feikje koe net sjen of it in frommes of in man wie.
nl.verhalenbank.22310
Hjir tichteby op Mûntsjetille wenne in frou, dat wie Feikje Postma. Dy wie troud mei Albert Alma. Hja is in pear wiken lyn stoarn. Op in joun sei se: "Ik haw in spoek sjoen. 't Is in frommes. Hja rint altyd oan myn hûs ta, fan 'e feart ôf. Ik sei tsjin Albert: - Ik wol har hjir net langer ha - Doe is Albert der út gong, achter it spoek oan. Wy ha 't...
nl.verhalenbank.22309
Woe men froeger wite of men mei in man of mei in frou to dwaen hie dan liet men sa'n ien op 'e stoel sitte en smiet him hwat ta op 'e knibbels. Sloech er de knibbels tsjin elkoar oan, dan wie 't in man. Die er de fan elkoar dan wie 't in frou.
nl.verhalenbank.36769
Doe't ik in jonkje wie fan in jier of fiif, seis, nou sa'n tachtich jier lyn, hearde ik fortellen, dat der yn it boskje op Koatstermoune altyd in swarte juffer spoeke. Dat is my altyd bybleaun.
nl.verhalenbank.20854
Ik haw in kammeraedtske hawn, dat wie Sjoeke. Dy wenne yn 'e Westerein. Har âlde mem kom by har yn to wenjen. Dy hie aerdich hwat sinten, mar dy rekken op. Doe wie Sjoeke hounsk tsjin 't âld-minske. Op in kear gong se mei de feint to reedriden. Hja lei har mem achter de bêdsdoarkes del. Doe't se werom kommen fan it riden wie har mem dea. Letter wie 't dêr...
nl.verhalenbank.21669
As ik yn Westergeast by myn dochter útfanhûzje, en de klok fan 'e toer let, dan gebeurt it faek dat ik siz: Hark, nou wurdt der fan 'e wike ien op 't hôf brocht. It mist my noait. Ik hear it oan 'e klank fan 'e klok. Hjir yn 'e Koaten hear ik it trouwens krekt like goed. It sit him net yn 'e klok, hwant in oar heart it net. It sit him yn my sels. Ik haw...
nl.verhalenbank.27974
Myn dochter wie ris by my, doe woarde se siik. Doe't ik ris in kear yn 'e hûs kom, woarde ik yn 'e keamer keard. Ik seach net hwat it wie, dat my kearde. De oare deis moest myn dochter opnom wurde yn 't sikenhûs. Doe brochten se in draechbaer by ús yn 'e hûs. Dat wie it ding dat ik de foarige deis sjoen hie en dat my kearde.
nl.verhalenbank.24845
As se my fortelle, dat se trouwe sille, wyt ik altyd wol krekt, as it matten is of net. En ik wyt ek hoe fier as it is.
nl.verhalenbank.21445
Fan 'e moarn hat myn skoandochter hjir west om my to helpen. Dy komt hjir elke moarn om it wurk hwat to dwaen. Ik sei fan 'e moarn tsjin har: "Dû meist wol oanmeitsje. Hwant dû krijst fan 'e middei bisite. Ik leau fan jimme mem." Nou is har mem der al.
nl.verhalenbank.21679
Foardat lytse bern geboaren wurde, hear ik se al praten. Ik bin mei 't seisde sintúch geboaren.
nl.verhalenbank.21447
Sa'n trije jier lyn kom âlde Antsje fan 'e Twizelerheide yn 'e hûs (sjoch B65-168 en 169), doe stie der in deakiste by har oer 'e flier. Antsje tocht: hoe kin dit? Sy skrok der tige fan. In skoftsje letter, doe wie de kiste wer fuort. Hja koe 't har net begripe hwat dat bitsjutte moest. In troude dochter fan har, dy't net sa jong mear wie, rekke siik. By...
nl.verhalenbank.27977
De dochter fortelt: "Fan 'e wike kom mem hjir by ús yn 'e stâl. Doe sei se yn har sels: 'Hwat dogge dy trije keallen hjir?' Ik hearde dat en ik sei: 'Hoe komt mem der by, de stâl is ommers leech.' Mar de oare deis sette myn man trije keallen op stâl. Sy hie 't wol goed sjoen."
nl.verhalenbank.24846
Myn soan komt hjir jouns altyd om njoggen ûre om de doar op slot to dwaen. Mar ik hear him altyd al fan tofoaren. Alle jounen. Middeis om in ûre of twa komt hjir faek ien om in praetsje. Dat wyt ik al om tolve ûre. Dan ha 'k dyselde al sjoen. Ien fan myn bernsbern moest foarige maend examen dwaen. Ik sei: "Meitsje dy mar net ûngerust, hear. Dû komst der...
nl.verhalenbank.27976
Ik wie us by myn suster yn 'e Falom. Sy sei tsjin my: "Sille wy us in eintsje 't lân del? It is sok moai waer." Ik sei: "Goed", en wy kuijeren hwat. Doe bleau ik ynienen stean. "Hwat is der oan?" sei myn suster. "Dizze kant fan jimme hûs stiet yn 'e brân", sei 'k. Mar doe't wy thús kommen, wie der neat to rêdden. Mar in wike letter is troch in...
nl.verhalenbank.21446
It gebeurde in pear jier lyn. 't Wie yn 'e winter, der lei snie. 't Wie op 'e neimiddei. Ik hearde in protte lawaei op 'e wei en by ús op it hiem. Ik hearde ek in greate auto. Doe't ik op it hiem kom wie der alhiel neat to sjen. En doe't ik de oare moarns doe't it ljocht wie, nei spoaren socht yn 'e snie, wienen dy der net. Doe wist ik it oare wol. De...
nl.verhalenbank.21435
Myn suster fan Twizelerheide wie hjir lêsten ien nacht. Wy sieten de jouns yn 't donker. Sa mei 'k altyd graech sitte, mei 't théljochtsje op. "Dêr komt ien troch de doar", sei myn suster. Ik sei: "Dêr komt gjin." Mar letter kom der wòl ien troch de doar. Myn suster hie 't fan tofoaren sjoen. Sy hat it krekt sa as ik.
nl.verhalenbank.21583
Ik haw in dochter wenjen yn Westergeast. Dêr wie ik us. Doe gongen ik en myn dochter togearre dêr op stap nei it café, dêr't de heit en de broer fan myn skoanmem wennen. Doe't wy dêr in skoft sitten hienen wie 't al aerdich let, sahwat alve ûre. Doe soenen wy dan mar wer fuort. Myn dochter sei: "Mem mat my mar yn 'e earm nimme, hwant it is nochal hwat...
nl.verhalenbank.21434