2,533 datasets found
Dutch Keywords: toverij
Op in kear doe krige er in swierdere straf. Doe woarde er 'krom gesloten'. Dat wie mei de fuotten krúst yn 't ket, de fuotten geboeid en de hannen geboeid op 'e rêch. Sa waerd er opsluten. Doe hie Ymke tsjin 'e bewaker sein: "Zo zit ik vast en zo ben ik los." En doe wie 't spul him samar fan 'e hannen en fuotten ôffallen. Doe ha se him mar fuortjage. Se...
nl.verhalenbank.34584
Jan was ziek. Een buurvrouw vroeg: Bin ie ook bie die man èwest? Die het oe beteuverd.
nl.verhalenbank.43268
Oud-Vossemeer M’n vrouwes vader werkte mie mensen uut Sint-Annaland enne di was ’t er êên, die wekte z’n kammeraas as ze ni d’r werk mosse. Mae as sulder op ’t land kwaeme, dan zat ie d’r a. Enne ie zei, dat ‘n ’t wete wou, dat ’n overal d’n oppersten in was, in ’t tôôvere, weet je. En ie zei: “Dan zèn ze da m’n vader op St. Annaland weunt, mae ie zit in...
nl.verhalenbank.46462
Op Sweagerfean wie in apelhôf by in boer. As men dêr yn 'e nacht ynkaem, kaem men der net wer út. Ik haw ris mei trije fan myn maten op in snein to-joun nei de froulju ta west en op 'e weromreis tochten wy, even hôfkesjonge. Mar dat bruts ús sûr op. Net ien fan ús fjouweren koe der wer útkomme.
nl.verhalenbank.17000
Guon hienen in toverboek. Dat koenen se noait wer kwytreitsje.
nl.verhalenbank.30497
Ik heb met een kerel uit Beusichem gewerkt, die was betoverd. Die zee, dat ie betoverd was. Hij had z'n hele lijf vol met kikkers.
nl.verhalenbank.126054
Yn Twizelerheide wenne in winkelmantsje oan 't Wyldpaed. Dat wie lytse Úlke. Dy wie duvelbander. Dêr kamen de minsken altyd, as der ien bitsjoend wie.
nl.verhalenbank.21954
As der froeger ien bitsjoend wie, gongen se nei de duvelbanner ta. Dat wie yn 'e regel Piter Poes fan Sumarreheide. Dy kom op 'e hounekarre delsetten. Hy lei duveldrek om 't hûs hinne en by de paden en op 'e drompel.
nl.verhalenbank.32652
Froeger hienen de lju hjir allegear duveldrek ûnder 'e waeifetten. Dat wie ek fanwege tsjoenderij.
nl.verhalenbank.34494
Dat was een oud vrouwtje. Je had plekke waar altijd iemand van de weg ging, altijd bij zo'n vrouwtje. 't Paard liep in de sloot.
nl.verhalenbank.126392
Ik staan een heel bult mensen niet. Je kunt 't aan de ogen wel sien of se tsjoenen kennen.
nl.verhalenbank.24295
As de tsjerne bitsjoend wie gongen se nei de duvelbanner.
nl.verhalenbank.22784
As se my mar neat ynjowe, lit se dan mar tatsjoene!
nl.verhalenbank.23667
Imke de Jong krûpte samar troch in balke hinne.
nl.verhalenbank.26124
Jehannes koe de minsken ek stean litte.
nl.verhalenbank.38097
Doe't ik yn 'e wurkforskaffing siet wie der ek ien, dy kom fan Burgumerheide. Dy sei, der wie by harren in tsjoenster, dy kom altyd by harren yn 'e gedaente fan in kat. Mar dan struiden se moal op 'e drompel, dan koe dy kat net by har yn 'e hûs komme.
nl.verhalenbank.17129
Op 'e Bûtenplaets tsjinne ien as feint. Dy koe tsjoene, seinen se. Hy wie der nachts altyd op út. Dan farde er mei in boatsje nei de oare kant ta. Op in kear, doe hienen oaren it boatsje nei de oare kant ta brocht op 'e joun, dan koe hy der net komme, tochten se. Mar de oare moarns bitiid lei 't boatsje al wer op it âlde plak. Doe wie men der fan...
nl.verhalenbank.16976
Imke de Jong koe de minsken stean litte. Op Hamster merke sei Tseard van Dekken tsjin him: "Ik jow neat om dyn kunsten, dû kinst dwaen hwatst wolste." Doe liet er Tseard in moai skoft stean.
nl.verhalenbank.25358
Us heit sei altyd: ik wol elkenien net by it fé ha. Der binne guon dy ha 't fé samar siik.
nl.verhalenbank.28522
Op 'e Wâl hienen froeger de measte minsken duveldrek ûnder 'e drompels. Dat wie in bifeiligingsmiddel tsjin tsjoenderij.
nl.verhalenbank.17088