It doogde dêr net by Jan Kraak. Japik Pander hat dêr us hwat op 't fuottenein lizzen hawn.
nl.verhalenbank.25595
Yn 't singeltsje by Piter Scheper, dêr spoeke it. Dêr doarsten in soad minsken net lâns by jountiid of yn 'e nacht.
nl.verhalenbank.23585
Hjir yn 'e Houtigehage wie froeger in span barten oer de wyk, op dy barten spoeke it altyd.
nl.verhalenbank.23797
Op it eintsje fan Boelensloane nei it Blauhûs, dêr spoeke it. Dêr roan altyd in dikke swarte houn. Us heit wie skuonmakker, dy hat him dêr wol sjoen. Dy houn roan hinne en wer.
nl.verhalenbank.28039
Doe't wy noch yn 'e hûs wienen, wienen wy saterdeijouns oan 'e jui. Sneins leinen wy by 't simmer ûnder 'e wichterbeammen.
Wy hienen in houn, dy lei my de kop ûnder 'e earm. Gjin keardel dy't dan by my komme koe, hwant de houn biet him dea.
Op in dei lei 'k sa wer us ûnder 'e beam. Dêr kom myn broer Bouwe oanstappen. Dy smoarde my hast.
Ik sei: "Dû...
nl.verhalenbank.21686
Wy hienen buorlju, dy leauden sterk oan tsjoenen. De man fortelde ús: 'k Soe op in moarn bitiid mei de Feansterboat fuort. Ik roan oer de Boelensloane. Ik moest in hulzeboskje foarby. Dêr spûket it altyd, 't Wie blêdstil waer, mar dêr bigjint it yn dat boskje samar to rûzjen.
Doe kom der in wyt ding út to foarskyn, krekt in keal. En dat stoude it paed...
nl.verhalenbank.25872
To Hurdegaryp, by Bennema-State is in hekke, dy't yn 'e nacht samar iepen giet en net ien wyt hoe't dat kin.
nl.verhalenbank.37694
Der roan froeger in paed achter 't Fean del, dat kom út op 'e wei nei de Boelensloane, tichte by 't Blauhûs.
Dêr roan nachts altyd in grouwe houn om, in swarten. Dat wie in pleachbeest, seinen se.
nl.verhalenbank.23837
Myn dochter wenne oan 'e Folgerster loane. Moarns as har man fuort wie en hja foel wer yn 'e sliep, dan sprong der gauris hwat by har op bêd op 't fuottenein. As hja dan seach, wie der neat to sjen.
nl.verhalenbank.25616
Wylde lantearnen woarden hjir froeger oeral sjoen. De lju wienen der deabinaud foar, hwant it wie spûkerije.
nl.verhalenbank.21695
Us Egbert-om fan Boelensloane wie in man dy woe neat wite fan spûkerij en dy dingen. It wie in bolderblast fan in fint en hy wie foar neat bang.
"As der hwat is, dan woe 'k wolris hwat sjen", sei er altyd.
Mar doe hat er dan ris hwat sjoen op in joun. It wie in swart ding dat him achternei siet. Hy koe net sjen hwat it krekt wie, mar 't hie fjurrige egen...
nl.verhalenbank.29408
By 't Blauhûs spoeket altyd in grouwe houn op sloffen, wurdt der sein.
nl.verhalenbank.25422
By de Skeanpaden ûnder 'e Rottefalle is froeger in berntsje formoarde. Sûnt spoeket it dêr altyd.
nl.verhalenbank.25875
Tusken Blauhûs en dy hulzenhage roan froeger in pleachbeest. It like in dikke grouwe houn.
nl.verhalenbank.24228
By it hulzeboskje yn 'e Boelensloane spoeke ek altyd in houn.
nl.verhalenbank.25876
Op 't lêste ein fan 'e Boelensloane nei 't Blauhûs spoeke in houn mei in brijpot om 'e hals. 't Wie in read-stiennen potsje, mei brij der yn, sûnder sleef.
nl.verhalenbank.24239
Op dit ein fan 'e Folgerster loane spoeken froeger wite wiven.
nl.verhalenbank.24238
Us mem sei froeger, as ik ris hwat tsjinkom yn 'e nacht: "Tink der om: as it wyt is, slach der dan net nei."
nl.verhalenbank.23798
Ik praette ris in kear mei in frommes, dat wie al op jierren. "Froeger Japik," sei se, "kamen wy us yn in hûs to wenjen dêr woe oars net ien yn. It gong dêr altyd bot oan wei yn dat hûs, alles wie altyd stikken en los.
Sy wienen allegear bang foar dat hûs.
Wy kommen der yn. Myn man kreaze der alles op. Hy koe sels hwat timmerje en 't knapte alhiel op. Mar...
nl.verhalenbank.23565
Ik bin ris yn 'e nacht fan Rottefalle kom. Doe gong der ien njonken my lâns. 'k Ha him twakear 'navend' sein, mar ik krige gjin antwurd. Doe is er fuortgong en sa is er ek weibleaun. 't Gebeurde by de grifformearde skoalle op 'e Langewyk.
nl.verhalenbank.23799
