Oan 'e Grieneloane achter it matrassefabryk op 'e Harste, dêr hat de duvel ien de nekke omdraeid.
"Dêr mat jim foarsichtich wêze", sei ús mem altyd tsjin ús. Dyselde hie nei de buorren tawest om tabak to keapjen.
't Wie allegear tabak njonken him west.
nl.verhalenbank.31491
Iemke de Jong hat Tseard van Dekken us stean litten op Hamster merke. Tseard wie in raren. Hy is wol us smiten woarn troch de kweade.
nl.verhalenbank.20239
Hjir hat ek in feint wenne, dy wie ek hiel rûch. Flokke en oangean, oars koed er net. Doe wied er in kear op 'e Griene Loane (to Sumar by 't bigjin fan 'e Hearrewei). Dêr hat de duvel him topakken krige en hiel bot smiten. Hy hie om tabak west. Idere kear as de duvel him smiten hie lei der in kladde tabak op 'e loane. Sa bot wie 't oankom.
nl.verhalenbank.24518
Ek in kear doe is er oer de Lange Wyk smiten woarn troch in lyts swart hountsje. Mar dat hat de boaze west, jonge.
nl.verhalenbank.20220
Adam Hurdrider wie de kampioenreedrider fan Fryslân. Net ien dy't hurder ride koe as hy. Op in kear hied er wer nei in hurdriderij ta west en de earste priis woun. De measte hurdriders stutsen nei ôfrin yn 'e herberch oan, mar dat die Adam noait. Dy makke dan dat er thús kaem. Drank woe er net ha. Hy streke aerdich ta op wei nei hûs ta. Doe fornaem er dat...
nl.verhalenbank.32159
Egbert Sint fan 'e Harkema hie in wikseldaelder.
Frijmitselders ek. Sy hearre allegear oan 'e duvel ta. En sy matte allegear guon deameitsje.
Tsjoensters ek.
nl.verhalenbank.20229
Alde Jan Klompstra's Ael siet yn 'e earremoed. Hja moest sein ha: "Hwat woe ik graech dat ik fiif en twintich goune hie, as joech de duvel it ek."
Hja gong de Pasterijelannen del en dêr foun se in briefke fan fiif en twintich goune. Mar sy liet it lizze.
nl.verhalenbank.24516
Guon ha in wikseldaelder fan 'e duvel. Dan ha se noait forlet fan sinten.
nl.verhalenbank.31637
Dêr stie de Ferkearde
Alde Folkerts Antsje, dy wenne dêr efter op 'e Tike. Se wie, tink ik, sawat yn 'e midden fan 'e foarige ieu berne. Dy hie altyd ferhalen oer de duvel. Se moast dan yn har jonge jierren faak fan 'e Tike nei de Pein om boadskippen. Doe wienen dat noch houtsjepaden en dan de Tikefeart dêr lei in lyts houten brechje oer. 'En op dat...
nl.verhalenbank.12960
Jehannes v.d. Zee fan Sumarreheide wie in spotter. Dy hie oeral de gek mei. Hy wie arbeider by Sjoerd Bonnes Algra. Op in moarntiid fjouwer ûre soed er wer nei de boer ta. Doe smiet de duvel him sa bot, dat hy wie sangeneblau. Hy doarst net wer nei syn wurk ta. Hy doarst der in skoftlang hielendal net út to kommen. Nei dy tiid wied er hielendal bikeard....
nl.verhalenbank.36236
Remmelt de Haan moest ris op in joun oer in houtsje yn 'e Sumarreheide. Dat houtsje lei dêr oer in sleat. Doe't er sahwat op it midden wie, fortelde er, waerd er opnaem en yn 'e sleat smiten. Dat wie it wurk fan 'e duvel, sei er.
nl.verhalenbank.31639
Yn Garyp wie in paedstje fan Brandsma's plaets nei de Inia-wei. Oer de sleat lei in greate wylgemûs. Dêr spûke it altyd. Dy beam wie trochsage troch de duvel. It iene stik siet in bult takken op dy't dêr oan groeiden, it waerd altyd neamd Bucheltsje-hout. Dy't oer dat houtsje stapte by nacht waerd yn 'e sleat reage. Dêr doarst men by nacht net lâns.
nl.verhalenbank.32068
Op in kear is er yn 'e nacht de wei lâns gien yn Sumarreheide. Doe wie der oan 'e oare kant fan 'e wei ek ien dy't mei him oproan. Dat wie ien west mei in sturt as in biezem. Neffens pake hie dat de satan west, dy't him forliede woe.
nl.verhalenbank.32281
Se dienen froeger duveldrek ûnder 'e drompels. Dan koenen de tsjoensters der net oer komme.
nl.verhalenbank.36269
Jehannes Meerstra wenne op Feanwâldsterwâl. Dy hie hwat mei de duvel to meitsjen. Hy koe allerhande duvelskunsten. Hy hie samar in leger katten om him hinne. Hwer't dy allegear wei kommen koe net ien bigripe. Hy koe froulju samar de rokken útsakje litte en de broek ek. Hy sei it en 't gebeurde.
Kom er op in plak, dêr't in tange by 't hurdsté hong, dan...
nl.verhalenbank.17073
Jehannes van der Zee wie in raren-ien. Sweare en flokke en swetse en mâltjirgje, dat koed er omraek. Hy sei altyd, hy woe de duvel noch wol us sjen. Hy wie arbeider by de boer. Op in moarntiid soed er nei de boer ta. Hy roan de Harsteloane del. Doe kom him dêr ien op side. Dyselde sei neat. Jehannes sei ek neat. Mar hy seach wol, dat it forkeard spul wie....
nl.verhalenbank.12244
Fan 'e hoeke fan 'e Brandsma-loane to Garyp (dêr't de buorkerij fan Sjoerd Brandsma stiet) nei de Inia-loane rint in houtsjepaed. Dat houtsje is in heale wylgenemûs mei de bolle kant nei boppe. Dêrfandinne de namme Bucheltsje-hout. De oare helte fan dy wylgenemûs stiet noch oan 'e kant. Op in kear, doe't dy beam noch geef wie, wie de duvel der mei oan 't...
nl.verhalenbank.32173
Wibe Alma fan 'e Harkema wie ien fan 'e raersten. Hy leeft noch. Hy wie oan 'e duvel forkocht. Dat hat faek bliken dien. By nacht doarst er noait reizgje, hwant dan wied er wol in fearnsjier út 'e liken. Hwant by Piter Simensjonges achter 'e dyk kom in pleachbeest foar 't ljocht. Dat wie krekt in grouwe swarte houn en dêr moest Wibe dan mei fechtsje. Dat...
nl.verhalenbank.20217
Yn Suwâld wenne in frommeske, dat wie in muoike fan Antsje Kak fan Garyp. Dat frommeske wie in raren-ien. Sy wie ek bot oan 'e drank.
Op in moarn ha se har dea foun mei de nekke omdraeid. Dat hie de boaze dien fanwege har rare streken.
nl.verhalenbank.20275
Frijmitselers binne oan 'e duvel forkocht. As se it gebou binnen komme, wurde se earst blyndoeke. Hja ha noait forlet fan jild. Sy sette mar in klomp foar de doar, dy is dan de oare moarns fol.
nl.verhalenbank.25641
