3,768 datasets found
Dutch Keywords: duivel angst
Yn dy tiid wie't noch in sânpaed dêr't dat hûs oan stie. Us heit sutele mei in karre mei diggelguod. Twa hountsjes roannen foar de karre. As heit oan it plak ta wie, dêr't de duvel húshâlden hie, woenen de hountsjes net mear lûke. Dan moest heit skouwe. Wienen se dat plak foarby, dan wie 't wer goed.
nl.verhalenbank.17583
Freark wie in keardel, dy wenne op 't Bûtenfallaet. Op in kear gong er in stik lân del. Iderkear seach er hwat skean achter him. Dat doochde net en Freark waerd binaud. It swit stie him yn 't hier. Der wie in gedaente dy folge him. Mei in skeane kijk achterom gong Freark fierder. Hwat hurder hy roun, hwat hurder dy man. Guon miene dat it syn skaed west...
nl.verhalenbank.29646
"In nachtmerje," sei myn skoansuster, "dat is de duvel, dy't by jin komt." Dêrtroch wurde wy sa binaud as wy miene dat wy de nachtmerje ha. Meastal komt der in nachtmerjeman by in frommeske, en in nachtmerjefrommeske by in man.
nl.verhalenbank.20721
Yn 'e buert fan 'e Saiterplaets spoeke de duvel fan Earnewâld. Dy sweefde samar oer de Krúswetters hinne. Dat gebeurde op jountiid. Dan wienen de minsken dêr deabinaud.
nl.verhalenbank.23638
Guon woarden troch de duvel smiten, as se 't raer opsein hienen. Dat is hjir yn 'e Westerein ek wol gebeurd, mar ik wyt net mear hwa't it oerkaem.
nl.verhalenbank.34625
Der wienen ris twa jongfeinten, dy woenen de kloklieder bangmeitsje. Se gongen boven op elkoar stean tsjin 'e muorre fan 'e tsjerke oan. Dêr moest de koster lâns. Dy hie fuort yn 'e gaten hwat der to rêdden wie en sei: "Ik ha wolris twa op elkoar sjoen, mar noch noait trije." Doe woarden de twa jongfeinten bang en naeiden út.
nl.verhalenbank.36118
Fan Jistrum nei Skûlenboarch, oan 'e Keale wei, der roan ris ien op 'e lette joun, dy kaem út 'e kroech to Skûlenboarch wei. Hy hie dêr yn dy kroech sein: "Ik bin foar gjin duvel bang", en doe waerd er even letter, ûnderweis sa bot hinne en wer smiten, dat hy wie mear dea as levend, doe't er yn Jistrum oankaem.
nl.verhalenbank.36497
Alde Fije Antsje wenne ek oan 'e Wâl. Dy hie in winkeltsje. Elkenien wist, dat it in tsjoenster wie, en de measten wienen deabinaud foar har. As wy froeger in muntsje of sa fan har krigen, smieten wy it altyd fuort, hwant it wie ús goed yndruid: neat opite dat Antsje jim jowt. Der wie us ien by Antsje yn 'e winkel, en wylst Antsje mei it spul oan 't...
nl.verhalenbank.17076
Yn 'e Westerein wenne in man, dat wie in broer fan myn earste man en in hiel raren. Hy flokte en ketterminte altyd dat it hwat die. Op in kear kaem er mei in keppeltsje jongfolk út 'e kroech. Hy hie 't wer raer opsein, de duvel wie der ek by to pas kaem. Wylst er mei dat keppeltsje ûnderweis wie, seach er hwat - hwatte dat is men noait gewaer woarn. De...
nl.verhalenbank.36466
I. De duivel 1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt? Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.127082
I. De duivel 1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt? Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.127068
Hast op Westerwolde veur 'n poar joar 'n oal kluzenoar wonen in 'n hudde. D'man was zo baange veur geesten. Aalgedurig runde 'e om de keet en sluig mit de stok tegen de muren. En in de keet was 't al net zo. Hai wos nait beter. Moar 't gebeurde ook wel, dat pestoor even kwam. Den zee d'oal man: “Doar, aan de mure, doar zitten ze.” Och, en den kreeg...
nl.verhalenbank.42874
Bûten Peasens wenne in fiskerman, dy neamden se Swarte Pyt. Op in kear siet de duvel him achter. Fan binaudens kroep er yn 'e droege sleat. Hy doarst dêr net wei.
nl.verhalenbank.27963
Als kinderen werden wij banggemaakt met: Pas op, daar kumt de boesekerl. Wie het was wisten we niet, maar het zal de duvel wel zijn geweest.
nl.verhalenbank.43273
[...] Op zolder bijvoorbeeld was het ook zo. Bij mijn grootouders mocht je ook niet op zolder komen. Daar hadden ze wat staan. Wat daar stond weet ik dus ook niet. Maar daar zat...de boze heks zat op de zolder en zo. Dat mocht niet als het ware. [...] De boeman en de duivel ook wel.
nl.verhalenbank.44497
Een vroegere buurman was bang uitgevallen. Daarom zag hij in 't donker van alles. Zo komt hij eens thuis met het zweet op zijn gezicht van 't harde lopen. "Wat is 't er?" vraagt zijn vrouw. "O. hoi zit mie noa, de duvel." Hij schiet zo in de bedstee. "Kiek," zei hij "doar zit he, op de bedplaanke, wat is 'e zwaart."
nl.verhalenbank.43312
Ik zel joe aigen belevenissen vertellen; alles is woar In de Schutn was ‘n vonder. Doar döz biekans gainaine over. Ston ja altied ‘n kerel bie: ‘t kon de duvel ook weezn.
nl.verhalenbank.44279
In skoansoan fan my wie noch sa'n jonge. Dy flokte wol faek ris. Doe sei syn mem tsjin him: Astû nou hjoed wer flokste komt fannacht de duvel by dyn bêdsté. Doe stie dêr dy nachts by syn bêdsté in keardel mei in machtich bosk hier en dy hie de finger driigjend omheech. Fan binaudens krûpte de jonge mei 't gesicht ûnder 'e tekkens en hy hat noait wer flokt.
nl.verhalenbank.36759
Op it Langpaed (dat wie froeger it tsjerkepaed fan Harkema nei Surhuzum) binne us guon lâns gong op in joun, doe woarden se keard. Der stie in grouwe, swarte keardel. Dat wie de duvel. Hy stie op in houtsje.
nl.verhalenbank.22314
Der wie in jongfeint, dy sei, hy wie net bang foar de duvel. As hy jild fan 'e duvel krije koe, dan naem hy dat yn tank oan. Dat wie yn 'e kroech, dat er dat sei. Doe moest er yn 'e joun de Twizelerwei lâns. Doe hie dêr ûnderweis ien west - hy koe net sjen hwa of hwatte - dy hie in ponge mei jild hinne en wer skodde. Hy hearde it jild rinkeljen. Dat hat...
nl.verhalenbank.36549