Knjillis Sytske wenne by 't foetbalfjild. Sy hat baekstere by Frearke Tetsje. Lys, sei se tsjin my, as't leauste wolste, ja of né, op in kear kommen der seis eksters moai achterinoar oan by ús pomp lâns it paedtsje del. Krekt in bigraffenis. Gjin tsien wiken letter wie myn fanke dea.
Sy wie noch mar seis jier âld.
nl.verhalenbank.16070
Doe't Willems Tryn har famke yn 1945 ûnder 'e moalwein deariden is, kommen der trije eksters by har op 't hiem, om har de tiding to bringen.
nl.verhalenbank.16071
By ús beppe kom us in ekster yn 't finsterbank. Dy bringt my tiding, sei se. Trije wiken letter stoar se.
nl.verhalenbank.16073
Us heit wie us by nacht om in dikke peal út om dy op to stoken. Us mem gong op bêd.
Doe't heit yn 'e hûs kom, sei ús mem: Hast hjir earder yn 'e hûs west? Hast hjir nyskes hwat yn 'e hûs brocht?
Né, sei ús heit, hoe soe 'k dat dien ha.
Nou, hjir is hwat yn 'e hûs brocht. Dat skaefde tsjin 'e middeldoar oan en de klompen woarden tagelyk oer de flier reard....
nl.verhalenbank.16074
Hindrik Vaatstra seach mei eigen eagen in kiste op it hiem stean. Koarte tiid dêrnei kom syn eigen wiif to forstjerren.
nl.verhalenbank.12333
In muoike fan my wist altyd dat der in bigraffenis op til wie. Dan wie se hiel bot ûnrêstich. Sy koe 't dan nergens bankje. "Ik gean yn 'e hûs en ik gean út 'e hûs," sei se dan, "mar hjir sil hwat gebeure."
nl.verhalenbank.12331
Yn 'e Hamsherne is in poel. Dat wie de poel fan Sterke Hearke. Dêr út dy poel ha se us in stim heard: De tijd is verschenen, maar de man is der niet. Mar der is by myn witen noait ien yn dy poel fordronken.
nl.verhalenbank.16937
Ik ha ús mem nei har dea sjoen mei de deadsklean oan.
nl.verhalenbank.12359
Oan 'e Boskwei stie in hûs, der spûke it altyd yn. Sy wolle wol ha, dat dêr yndertiid in poep yn formoarde woarn is en dat dy dêr yn spûket.
nl.verhalenbank.28562
Hounen spûkgûle as der guon stjerre sille. Doe't Piter syn mem hast dea wie, stie hjir in dikke, bûnte houn to spûkgûlen. Hoe wy him ek smieten en fuortjeije woenen, hy bleau hjir mar stean en hâldde net op mei spoekgûlen.
nl.verhalenbank.16077
Hindrik Pyk (= H. Ophuis) hie in soan. Dy sei us: "Hoefolle skiep en rammen ús heit my al net deamakke hat, dêr is de ein fan wei." Hy tsjoende se dea.
nl.verhalenbank.22195
Alle Tet wie ek in tsjoenster. Us mem hat twa jonges forlern. Dat wie Alle Tet har wurk.
nl.verhalenbank.22031
Wytseboer fan 'e Ham hat syn muoike formoarde en yn 'e dobbe smiten. Om 'e sinten. Hy hat alles ligen hiten en sy ha 't him net biwize kind. Hy is mei de sinten útnaeid.
nl.verhalenbank.12325
Trapet men in pod dea dan bigjint it to tongerjen. Dat woe ús mem net heal lije, dat wy dat dienen.
nl.verhalenbank.23916
As in minske in sykte ûnder 'e lea hat, dêr't er mei gauwens oan stjerre sil, dan gûle de hounen.
nl.verhalenbank.16827
Koe der ien net stjerre dan siet it him der faek yn, dat er hwat oan hie, dat op snein naeid wie.
nl.verhalenbank.25786
Hjir yn 'e Harkema wennen froeger guon dy koenen altyd krekt fantofoaren fortelle as der wer ien stjerre soe.
Dy seagen de bigraffenis al fan tofoaren. Sokken wienen mei de helm geboaren.
nl.verhalenbank.29342
Sy ha wol sein, dat pake Ljibbe Rins deatsjoend hat mei in stik krintebôlle.
nl.verhalenbank.12362
Wy hawwe 't meimakke hjir dat der ien op stjerren lei. Mar dyselde koe net stjerre, it hong der hyltyd mar tsjin oan.
Doe frege der ien: "Hat er ek hwat oan, dat op snein naeid is?" Doe die bliken, hy hie in oerbaitsje oan, dêr wienen de knopen fan op snein oanset.
"Snij dy der mar ôf", sei dyselde.
Sy hienen 't net dien of de man wie rêst.
nl.verhalenbank.34588
Dy't in deaplakje op 'e hân hat, en hy wol dat kwyt, dan mat er mei de hân by in lyk lâns strike.
nl.verhalenbank.19989
