4,986 datasets found
Dutch Keywords: dood Place of Narration: De Westereen
Jierren lyn is der op 't Wyldpaed in man formoarde: Piter Veenstra. Ymke de Vries sei: der is doe bloed stroomd, dat kinne se der noait wer wei krije.
nl.verhalenbank.36587
As eksters skatterje by 't hûs komt der in deaden.
nl.verhalenbank.36584
Froeger woarde der sein: As jo de kikkerts deaslagge, dan krije wy tonger.
nl.verhalenbank.25135
± 30 jier lyn is hjir ien by de brêge fordronken. Kees hiet er. Syn suster Teatske sei: ik bin net lichtgelovich, mar myn mem hat hjir ris in kear hwat forteld, doe sei se tsjin my: "Hjir sil neiby yn 'e Westerein ien fordrinke." Dy drinkeling is har eigen soan woarn.
nl.verhalenbank.36563
Spûkgûlde der in houn, dan gong der ien dea. Wy wienen dêr froeger bang foar. As der in lykstaesje oankaem wienen de hounen bang.
nl.verhalenbank.36819
Foar spûkgûlen wienen de minsken froeger och sa bang. Sokken binne der trouwens nòch wol. Der waerd algemien sein dat it op in sterfgefal útdraeide.
nl.verhalenbank.38389
As minsken op har stjerbêd hwat oan ha dat op snein naeid is, dan lûke se dat út. Oars kin sa'n ien net stjerre.
nl.verhalenbank.36585
Piter Loos wenne yn 'e Kule. Hy wie troud mei in dochter fan Wybren de Bruin. In frommes hie dêr de rin by harren; ien dy't der oars noait kom. Dat frommes kom mei de trein fan Ljouwert, 't wie in inkoopfrou. Hja striek oer Piter en dy's bern hinne op in kear, doe lei dat bern de oare deis dea. Dat minske hie de kweade hân. It wie in tsjoenster.
nl.verhalenbank.24582
In wjerwolf is in minske dy mat soms hwat forskuorre.
nl.verhalenbank.34632
As der tichte by in hûs in flinke greate beam stie en dy beam joech tekens dat er dea gean soe; as er al heal dea wie en der kaem yn 'e top in swarte roek to sitten, dan gong dy beam net dea, mar bigoun wer to leven en to bloeijen. (in swarte roek op dead hout bringt leven)
nl.verhalenbank.36583
Myn swager Willem Postma seach geregeld lykstaesjes. Dy moest der om út bêd wei. Dan gong er oan 'e kant fan 'e wei stean. De oare deis sei er dan: Der gebeurt wer hwat; ik ha fannacht wer in lykstaesje sjoen. Mar hy sei noait hwa't der stjerre soe.
nl.verhalenbank.33676
Ritske Bottinga wie frijmitseler. Dy moest alle jierren hwat nijs bouwe. Hy moest altyd mar timmerje oan 't hûs. Die er it net, dan moest hy der sels oan.
nl.verhalenbank.25432
Tsjoensters matte alle sawn jier op syn minst ien deatsjoene. Dogge se dat net, dan gean se der sels oan.
nl.verhalenbank.25433
Myn suster wenne dat in eintsje út. Hja hie in âlde buorfrou, dy hie in geit. Dy geit, dat wie suver har breawinning. Dêr hie se de molke fan en dan makke se ek noch bûter en tsiis. Op in kear kom se by myn suster en sei: "O o, 't is net bêst, it binne allegear dragers by my yn 'e hûs (dragers = aasvliegen). As de geit mar net dea giet!" (Hja tocht dat dy...
nl.verhalenbank.33864
Stammerige Harm wie ek in tsjoenster. Dy hie in wikseldaelder. Se seinen wol dat er frijmitselder wie. De frijmitselders binne forkocht oan 'e duvel. Om 'e sawn jier mat der ien fan har stjerre. Dy't ienkear by de frijmitselders is, mat der by bliuwe. De duvel lit noait wer los hwat er yn 'e kloeren hat.
nl.verhalenbank.33681
As lju op it stjerbêd klean oan ha, dy't stellen binne, dan kinne se net stjerre. Dy klean matte earst útdien wurde. Ek as se klean oan ha, dy't op snein makke woarn binne kinne se net stjerre.
nl.verhalenbank.21478
Minsken dy't net stjerre kinne ha hwat oan, dêr't op in snein oan naeid is.
nl.verhalenbank.29795
Wy ha in berntsje forlern. Yn 'e nacht moest ik Antsje der útklopje. In wike foartiid hie Antsje al sein: "Hja hâlde dat jonkje net. Ik ha 't klopjen al heard."
nl.verhalenbank.21082
In hekse mat om 'e sawn jier ien deatsjoene, oars giet se sels dea.
nl.verhalenbank.29810
Doe't Minne Ael dea wie, hie se by 't bêd del lein. En hja hie hielendal slap west, as in skûldoek.
nl.verhalenbank.29743