In deade tsjinkomme
Heit hat ús wol gauris ferteld—want sokke stikjes fertelden se withoefaak—, doe wienen se yn Grinslân en dêr slepten se yn in boerespultsje. Se leinen yn 't hea en doe hienen se it mantsje dat dêr earder buorke hie de skuorre delkommen sjoen. Dat mantsje wie dea, se hienen him skoan kennen. Hy hie de stoarmlantearne yn 'e hân, sei...
nl.verhalenbank.12160
Anne Bekkema dy moast der nachts altyd ôf as der in lykstaesje lâns kom. Hy sei: "Ik ha der in hekel oan, mar ik kin der neat oan dwaen. Ik mòat it sjen."
nl.verhalenbank.17339
Myn swager Willem Postma seach geregeld lykstaesjes. Dy moest der om út bêd wei. Dan gong er oan 'e kant fan 'e wei stean. De oare deis sei er dan: Der gebeurt wer hwat; ik ha fannacht wer in lykstaesje sjoen. Mar hy sei noait hwa't der stjerre soe.
nl.verhalenbank.33676
Veurloop
Vrouw Pr. zag nog meer; zij woonde in het Eksler moeras. Veurnoamelk waarn het liekstaties, woor ze met bezig was.
En dan gung ze dr s nachts uut.
Heur man zee dan:“Blief toch lign.”
Moar dat kon ze onmeugelk. Dan zol ze er last van kriegen, zee ze.
nl.verhalenbank.43358
Overvaart der zielen
[...] Daaruit leidt hij af dat men de lijken verbrandde en 's nachts de as in zee stortte. Een herinnering daaraan is zijns inziens het lijkstro, dat op de morgen van de dag der begrafenis vebrand wordt. Waarna de strobossen, waarop de kist in de wagen heeft gestaan, bij de terugkeer van het kerkhof in het water worden geworpen!
nl.verhalenbank.48811
By de Skilige Piip sit in kiste mei jild yn 'e groun. Dy kiste is fan in âlde mynhear dy't op 'e Skierstins to Feanwâlden wenne hat. Salang dy kiste mei jild dêr yn 'e groun sit hat dy âlde hear gjin rêst. Hy spûket altyd om by nacht, dan rydt er op in ezel.
nl.verhalenbank.36886
It gebeurde ek wol dat Durkje har man jouns bûtendoar foar hûs siet. Doe wied er al dea. Durkje seach him sitten. Dan wie se bang. Dêrom moesten der nachts guon by har wêze.
nl.verhalenbank.38699
Guon dy't mei de helm geboaren binne gean der yn 'e nacht op út. Dy witte altyd fan sterfgefallen foarút.
nl.verhalenbank.36175
By ús op 'e reed spoeke âlde Janke nachts altyd om. Op in nacht siet se midden op 'e reed as in roungear protsje mei de skelk om har hinne. Doe kommen wy der lâns.
nl.verhalenbank.22301
Achter de Poel op 'e Boelensloane wenne âlde Elske. Dy moest fan alles sjen. Nachts kom se faek út bêd wei en dan seach se lykstaesjes.
nl.verhalenbank.17581
As der nachts in houn spûkgûlde, gong der ien dea.
nl.verhalenbank.23811
As der yn 'e nacht eksters op 'e naed fan 't hûs omskatterje, dan komt der yn dat hûs gauachtich in deaden.
nl.verhalenbank.20494
Wat ik gelukkig niet zien kon, waren de lijkstaties, wat anderen wel konden. Zo bijv. R. te Horsten, die soms voor een lijkkoets uit ’s nachts over het kerkhof liep van een toekomstige begrafenis.
nl.verhalenbank.45345
Iemand die "met de helm op" geboren was voorzag allerlei gebeurtenissen. Naast een oudoom en oudtante van mij woonde een ongehuwde man van wie men aannam (of wist) dat hij met de helm op geboren was. Hij ventte met zijn karretje, waarop een olievat, petroleum uit. Volgens mijn oudoom en -tante ging hij nooit vóór twaalf uur naar bed en was soms zelfs de...
nl.verhalenbank.12568
Myn omke hie in foardochter. Dat wie Romkje. Dy moest nachts alles sjen. Dy wie mei de helm geboaren. Nachts gong se der op út. Sy wist altyd hwa't der stjerre soenen.
nl.verhalenbank.25836
By de Skilige Piip kuijere altyd ien om by nacht. Dyselde wie dêr formoarde woarn.
nl.verhalenbank.36478
De vreemde droom.
Op een nacht droomde een IJmuidensch reeder, die
met zijn schip ter vischvangst was, al heel wonderlijk.
Hij zag zichzelven liggen, roerloos, in de kajuit, waar hij
werkelijkheid lag. En terwijl hij zijn eigen
gelaat, den onduidelijken vorm van zijn lichaam, dat onder
de dekens lag, bemerkte, onderscheidde hij tegelijkertijd
de dingen om...
nl.verhalenbank.42082
Yn 'e Twizeler Mieden wenne froeger Gearte Wekke.
(Letter hat Jelke van der Valle yn dat hûs wenne)
Wekke seach bigraffenissen fan tofoaren. Sy moest der dan nachts út. Sy koe ûnmooglik lizzen bliuwe.
Soms moest se hiele einen fuort om to sjen. As se it dan sjoen hie dan sei se de oare deis soms: "Dy en dy stjert gau. Ik ha de bigraffenis sjoen. En ik haw...
nl.verhalenbank.22765
As bern op bêd pisje, mat men hinnegean en set in fleske mei 't wetter fan dat bern in nachtlang by in lyk yn 'e kiste. Mei myn skoansuster fan de Pein ha se dat ek dien. Dy pisse as bern altyd op bêd. Doe rekke har pake wei. Se setten it wetter fan 't bern by him yn 'e kiste en sûnt hat se noait wer op bêd pisse.
nl.verhalenbank.12473
Us mem hie in baekster, dy wie mei de helm geboaren.
Mem frege har in kear: "Ha jo wolris hwat sjoen?"
"Och minske," sei se, "ik ha der wit hoe faek op út west yn 'e nacht. Dan kòe 'k net thúsbliuwe.
Doe't myn dochter fordronken is haw ik dat ek allegear foarútsjoen."
nl.verhalenbank.36513
