Myn omke sei altyd tsjin Binne: "Ik warskôgje dy ast my hwat dochste, hwant dan slach ik dy dea."
Dan sei Binne: "Ik doch dy neat."
nl.verhalenbank.38072
As men trije kear achterelkoar 'ja' seit, dan is men bitsjoend.
nl.verhalenbank.29747
Hjir hat in man bitsjoend west, dat wie in soan fan Sytse Hanne. Mar hoe't dat gien is wit ik net.
nl.verhalenbank.30538
De tsjerne wie froeger faek bitsjoend.
nl.verhalenbank.22845
Guon minsken koenen net leve en net stjerre. Sokke minsken wienen bitsjoend.
nl.verhalenbank.22861
Jan was ziek. Een buurvrouw vroeg: Bin ie ook bie die man èwest? Die het oe beteuverd.
nl.verhalenbank.43268
Yn Twizelerheide wenne in winkelmantsje oan 't Wyldpaed. Dat wie lytse Úlke. Dy wie duvelbander. Dêr kamen de minsken altyd, as der ien bitsjoend wie.
nl.verhalenbank.21954
As de tsjerne bitsjoend wie gongen se nei de duvelbanner.
nl.verhalenbank.22784
Jehannes koe de minsken ek stean litte.
nl.verhalenbank.38097
Yn Stiensgea gong men nei de duvelbander, fan 't Swartfean, Hinse Jehannes de Boer, as der ien bitsjoend wie.
nl.verhalenbank.23644
Der binne lju dy kin men net by 't fé litte. Dan reitsje se siik.
nl.verhalenbank.23046
Wie de tsjerne froeger bitsjoend, dan hellen se der altyd duveldrek by.
nl.verhalenbank.21378
Alle Tet koe in keppel beesten sa oerstjûr meitsje, dat der gjin hûs mear mei to hâlden wie. Men moest har dan hwat yn 'e hannen stopje, dan makke hja se wer rêstich.
nl.verhalenbank.22339
In de tijd van ± 1890 woonde ik bij de boer hier in Burum. Daar gebeurde 't wel, dat er met het karnen geen boter wou komen. Dan zei de oude vrouw: "De karn is weer betoverd."
nl.verhalenbank.20296
As de tsjerne bitsjoend wie woe 't net bûterje.
Mem hie der altyd in hekel oan as der ien by de tsjerne kom, hwant it koe us kwea folk wêze.
nl.verhalenbank.21668
As de tsjerne bitsjoend wie hellen se Piter Poes der by. Piter Poes wie de duvelbander fan Sumarreheide.
nl.verhalenbank.23120
Yn Droegeham wenne in frommes, dat wie in tsjoenster. Sy hie de gewoante dat se hjir en dêr hinne gong en dan bitsjoende se de bern. Dêr't sy west hie, woarden de bern altyd siik.
nl.verhalenbank.25342
Yn Twizelerheide wenne in âld man dy bitsjoende it fé. Ik wie ris by Hindrik Veenstra útfanhûs. Hindrik-om wie der op út. Aeltsjemuoi en de soan Piter wienen thús. Doe sei Piter: "Der komt in âld man hjirhinne."
Aeltsjemuoi seach. Doe sei se: "Piter, doch gau it slot op 'e doar fan 't hok." Dêr siet it fé yn.
De âld man sei: "Is Hindrik ek thús? 'k Wol 't...
nl.verhalenbank.36266
Alde Klaes Skeltes Tryn koe fleane.
nl.verhalenbank.12238
De tsjerne wie froeger hiel faek bitsjoend, dan woe 't gjin bûter wurde,
nl.verhalenbank.22073
