Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Hjir hat ek in sekere Ruerd Boonstra wenne. Dy koe ek bûksprekke. Hy wie ris op in kear by ús, doe siet ynienen ús kat yn 'e kast to razen. Mem der hinne, mar dêr wie net in kat to sjen. Even letter hearden wy de kat yn 'e kachel. Op it lêst krige mem it yn 'e gaten.
nl.verhalenbank.37960
Der wienen in keppel tsjoensters yn dizze kontreijen, dy koenen har yn katten foroarje. De oanfierder wie de kat Moazes.
Jouns gongen dy katten yn in bargetrôch oer de Burgumermar hinne nei de oastkant en dêr dienen se dan yn 'e nacht har tsjoensterkunsten.
De moarns bitiid kommen se werom oer de Mar. As se dan op 'e kant wienen op 'e droechte, dan sieten...
nl.verhalenbank.19647
Der gongen ris twa man nei Greate Wopke ta dy't yn Kûkherne wenne. Dy woenen him ris foar 't lapke ha.
De iene hie wetter by him fan in persoan, dy't werkelik siik wie, de oare hie wetter fan in hynder meinaem.
Wopke ûndersocht it wetter en doe krigen se elk in fleske fan him. Yn 't iene siet medesyn foar de sike frou, yn 't oare siet hjouwer. (Dyselde...
nl.verhalenbank.38064
Wopke hie èk in bijestâl. De bijekuorren waerden froeger wol stellen. Dan swevelen de dieven de kuorren út, dan stutsen de bijen har net. En dan gongen se mei de kuorren mei hunnich nei hûs ta.
Op in nacht wienen der dieven by Wopke syn bijekuorren. De kuorren waerden útswevele om se mei to nimmen nei hûs. Mar de oare moarns stienen se der nòch. Se koenen...
nl.verhalenbank.38065
Heit keallemestte altyd. Hy hat ris op in kear seis keallen hawn, dy't alle seis stoaren. Dat wie Binne kastlein syn wurk. Dy hie by de keallen west.
Mar doe kocht heit wer in keal en hy paste op dat Binne dat net to witten kaem. Dat keal waerd net siik.
Heit forkocht it keal oan Tamminga, dat wie in slachter yn 'e stêd. It keal kom yn 'e boat. Dêr seach...
nl.verhalenbank.38071
Klaes Boskma hie in stik lân, dêr helle er 't hea út mei in hynder. Njonken dat lân wie bou. Dêr hie Jehannes Meerstra tún. Dat lân fan Klaes wie tige ûnsljocht en sa moest er op in stuit by in hichte op. It hynder koe 't net dwaen, dy koe der net by opkomme mei de folle wein. Dat like fremd, hwant oars koe 't hynder 't altyd wol dwaen.
Mar nou koe Klaes...
nl.verhalenbank.38103
Beppe hat njonken in âld-minske wenne, dat wie in tsjoenster. Op in kear kom beppe har broer by dat âld minske yn 'e hûs. Doe hie dêr in boek op 'e tafel lein. Dat wie in toverboek, mar dat wist hy net. Doe bigoun er dêr yn to lêzen. Mar doe gong it raer. Doe wienen der allegear katten ta de hurddobbe út kaem.
Even letter kaem 't âld-minske der yn....
nl.verhalenbank.19637
Frâns Petroalje helle ris in fet mei petroalje fan 'e boat.
Dat rolle er oer de wei, mei hekken der oan.
Doe passearde er Jehannes Meerstra, dy sei tsjin him:
"Pas op, dat dy hekken der net ôfgean, hwant dan kinne jo de petroalje net thús krije."
"Né," sei Frâns, "mar dat is noch noait in kear gebeurd." Hy hie 't net sein of dêr leinen de hekken der ôf....
nl.verhalenbank.38179
Jehannes Meerstra wie ris op in kear by ús, doe stie der in ynstektsjettel by ús yn 'e kachel. Dêr siet hyt wetter yn. Ien fan 'e bern stie der ticht by.
"Pas mar op," sei Jehannes, "dêr kin samar in flap hyt wetter út komme."
"Né," sei mem, "dat is noch noait gebeurd."
Mar hja hie 't net sein, of 't wie al sa. Der foel in flap hyt wetter oer de flier, út...
nl.verhalenbank.38180
Jehannes Meerstra koe de froulju de rokken ôfsakje litte.
Hy hat tsjin ús oer wenne. Hy koe de tange op 't hurdsté dounsje litte. Hy koe ek bûksprekke.
Hy wie ris mei oar folk yn 't âld sûkerijfabryk oan 't wurk.
Doe wie der ien, dy sei dat er sa'n sin hie oan pikelhearrings. Doe waerd der ynienen bûtendoar roppen: "Pikelhearring!"
Dat wie Jehannes syn...
nl.verhalenbank.38209
Myn man wie ris op in joun yn 'e herbech om in kopke thé.
De soan fan 'e kastlein, Klaes, soe petroalje yn 'e lampe dwaen. Jehannes Meerstra siet der ek.
"Pas op," sei Jehannes tsjin Klaes, "dat de brânder net yn 'e brân fljocht."
"Né," sei Klaes, "dat is noch noait gebeurd."
Hy hie 't net sein, of dêr fleach de brânder yn 'e brân. Dat wie Jehannes syn...
nl.verhalenbank.38181
Op in kear sutele er mei tsiis. Doe kom er by Hiltsje, Klaes Hoekstra syn wiif.
"Matte jo ek tsiis ha?" frege er.
"Né," sei Hiltsje, "ik ha noch wol in healen-ien."
"Né," sei Jehannes, "jo ha mar in lyts stikje mear."
Doe seach Hiltsje it nei. Har man, Klaes, gong moarns fuort mei de seine, en dy hie in hiel stik fan 'e tsiis ôffike en dat yn 'e keats...
nl.verhalenbank.38222
Jehannes hat ris by in boer yn tsjinst west, doe siet er de jouns by dy boer yn 'e hûs. De frou en de dochters sieten der ek by. Dy hienen de gek hwat mei Jehannes. Se gniisden him út.
Mar doe't it bêdtiid woarde, seagen se al even oars.
Net ien fan 'e froulju dy't út 'e stoel weikomme koe. Hja bleauwen sitten dêr't se sieten, al hoe't se har bêst ek...
nl.verhalenbank.37887
Der wie in frou, dy siet by Jehannes yn 'e skuld. Hja wenne op Burgumerheide. Dêr moest er sinten fan ha.
Hy kom by har by de doar en frege om syn jild.
"Ik ha gjin sinten", sei 't minske.
"Nou," sei Jehannes, "bitelje my dan stadichoan hwat ôf."
"Ik ha gjin jild", sei se.
"Jow my dan dy goune mar, dy't jo yn 'e bûse ha", sei Jehannes.
It minske woarde sa...
nl.verhalenbank.38223
Op in kear helle in man - dat wie in petroaljesutelder - in fet mei petroalje fan 'e boat. Dat wie hjir op 'e Wâl. Mei heakken woarde sa'n fet ophelle. Dy heakken sieten der om. Doe't de man dat fet thús bringe woe, foelen de heakken der hyltyd ôf. Jehannes wie net fier ôf. De man sei tsjin him: "Dat dochstû."
Doe sei Jehannes tsjin him: "Ryd nou mar...
nl.verhalenbank.37956
Wy hienen in âld kachel, dêr siet in koperen ynstektsjettel yn. Klaes siet flak foar de kachel.
Jehannes sei tsjin him: "Oppasse, Klaes, dêr kin samar wetter út komme!"
"Né," sei mem, "dat is noch noait gebeurd."
"Nou," sei Jehannes, "sjoch mar ris, dêr komt al in snjitsje." En dêr wie 't ek al sa. Doe woe Klaes de fuotten wol ynlûke, hwant it wetter sea.
nl.verhalenbank.37955
Jehannes Meerstra wie tsiiskoopman. Hy wenne hjir op 'e Wâl. Hy koe mear as sljochtwei hinne.
Hy hat it ris hawn, doe ried er mei de tsiiskarre en wy rieden mei Tovenaarbakkerswaren, ek op in karre. En as dan de hounen elkoar foarby moesten gong it ôfgryslik op in blaffen en dêr kaem suver gjin ein oan. Dan koenen we in hiel skoft neat sizze, sa'n lawaei...
nl.verhalenbank.38079
Jehannes koe de froulju de rokken ôfsakje litte. Hy hie in protte merakels.
Yn 'e hjerst wied er by in boer oan 't jirpeldollen west. Doe farden se nei dat kerwei nei hûs ta. Jehannes siet achter by 't stjûr. Wylst se de Wâl del farden seagen se ûnderweis in man, dy rôp de hinnen.
"Eigenaerdich," sei Jehannes, "nou sit de hoanne yn 'e midden." Doe fleagen...
nl.verhalenbank.38051
Sikke Procee hie to meanen west nei 't Bûtenfjild, mei syn broer Japik. Hja farden nou mei 't boatsje nei hûs ta, nei Feanwâldsterwâl. Mar sy koenen hast net foarút komme, hwant hja moesten lyk yn 'e wyn op.
Dêr farde Jehannes Meerstra har foarby. Dy sylde samar lyk yn 'e wyn op, hwat net in sterveling koe. Hy hie der ek op út west.
Doe't Sikke seach dat...
nl.verhalenbank.38294
Myn man syn broer en frou: Klaes en Froukje wennen achter Jehannes. Doe sei Jehannes op in kear tsjin har: "Ha jim 't fannacht ek tongerjen heard?"
"Né," sei Froukje, "ik ha neat heard."
"Nou," sei Jehannes, "it hat oars fannacht frijhwat tongere."
Doe't se de moarns achter kamen, doe seagen se dat de hiele baggelerbult om wie. Dat hie Jehannes dien.
nl.verhalenbank.38095
