Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
Show More Danish Keywords
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der wienen in man en in frou, dy hienen in jonkje, dat wie siik. Se tochten dat it bern de mûzels hie. Se hellen de dokter der by. Der wienen altyd katten by har om 'e doar en dy fleagen by de glêzen op.
Op in kear, doe wie der in man yn 'e keamer, doe lei der in kat op 'e diwan. Dy woe der net út, hy blaesde mar. De jouns kom der ien fan 'e jonges thús....
nl.verhalenbank.38496
Imke en Durk fan Imke
In pear generaasjes tebek wie der yn Fryslân in Imke de Jong. Dy stie as gochelder op 'e merken. Of gûchelder? Dy't ferhalen oer him witte, binne it der oer iens: Imke de Jong wie net allinnich in echte gûchelder, hy wie folle mear. 'It wie in tsjoender!' seit Piter van der Brug. Syn wenplak witte se net te neamen. 'It wie in man fan...
nl.verhalenbank.13015
Tovenaar (?)
Op de Posthoren wonde vroeger Graad Verhoeve, 'n geduchte stroper, waarvan de mense zeije dat ie mir kon. Z'n vrouw heet 'm vergiftigd. Hij kon bevoorbild licht make, zeije ze. Mar da deet-ie zo. In den orlog had ie gin licht, mar op 'n ouwe karnmole, die kende toch wel, had ie 'n dynamo op aangeslote. Zo had ie licht as die hond liep. Mar as...
nl.verhalenbank.41597
Tsjoensters kinne prachtich sjonge.
Op in nacht siet ik by Wibe Postma yn 'e apelbeam.
Dêr wienen sawn tsjoensters: seis froulju en ien man. Guon dêrfan koe 'k wol. 't Wie in hiel tsjoensterslaech.
Wylst ik dêr sa yn dy beam siet hearde ik nei it sjongen. It klonk moai yn 'e nacht.
Sy kommen op 'e apelbeam yn, dêr't ik yn siet. Dêr siet in swart skiep...
nl.verhalenbank.27771
Us mem hat 25 jier skroare foar oaren. Sy kom ek wol by in âld man, dy wenne by de soan yn, dy't troud wie. De âld man wie in tsjoenster. Syn eigen soan doarst dêr wol foar út to kommen.
Op guon plakken hat er it fé wol bitsjoend, foaral bargen. Dat gebeurde ek ris by lju dy hienen in winkeltsje. De man wie dy deis nei Ljouwert ta om winkelwaren. Sy...
nl.verhalenbank.15674
Heden 24 juni 1911 had ik het voorrecht een partus te doen bij een primipara van 36 jaar. Die duurde van donderdagnacht één uur tot zaterdagavond zes uur. Wat kon ik beter doen, dan den uxor, een echte Zuiderwouder van 55 jaar, te interviewen? Ziehier het resultaat.
In de Haarlemmermeer was iemand, die de zwarte kunst verstond. Als een paard en rijtuig...
nl.verhalenbank.9322
Van twee persoonen die Doctor Faustus tesamen coppelt; in syn 17e jaer synder verloopene belofte.
TOt Wittenberch was eenen student die een goet edelman was, N.N. genaemt. Desen edelman was verlieft op een seer schoone edelvrouwe, dewelcke veel vryers hadde ende onder andere ooc sommige vryheeren. Maer sy en begheerde geen van allen ende insonderheyt en...
nl.verhalenbank.72348
De weeclachte van Doctor Faustus van de helle ende van hare onuutsprekelicke pyne ende quale.
‘O Ick arme verdoemde, waerom en ben ick gheen beeste die sonder ziele sterven? Soo en hadde ick my niet voorder te bevreesen. Nu sal my de duyvel met ziele ende lijf van hier nemen ende my in eene onuutsprekelicke duysterheyt ende quale brengen, want ghelijck de...
nl.verhalenbank.72360
Nu volcht hier het grouwelicke ende schrickelicke eynde ende afscheedt van Doctor Faustus, daeraen dat hem een yegelick christelick mensche spieghelen ende hem daervoor wachten sal.
DE vierentwintich jaren van Doctor Faustus waren verloopen. Ende den gheest quam even in de leste weke by hem die hem alsdoen zijnen brief ofte zijn verbintenisse overghaf,...
nl.verhalenbank.72361
Der wie in skippersfeint, dy haw ik wol kend. Hy foer mei in âld man op in skip, dy wie ôfkomstich fan Doezum. Sy foeren mei turf. Sy wennen dêr yn in lyts foarûnderke. Op in kear soe de skipper dêr kofje ynjitte, mar as er de kofjepot krije soe, dan wipte dy fuort. Dan grypte dy skipper der nei, mar dan wipte er wer fuort. De feint siet der by to gnizen....
nl.verhalenbank.26320
D'r was is een (h)uus(h)oldugge met völle kinde(r)s. Now kwaamp t'r op zekere aov'mt een buu(r)vrouwe en die brach vief app'ls mee veur de kinder. Die moeder zeg toe: "Bewàà(r)t ze mar tut marg'n, dan köj ze dan wel opèèt'n en dan kriej d'r ieder iene." Now, dàt was goed. Mar een klein jonchien, dàt (h)aoste nog gien taan'n (h)ad, bit van twie appels een...
nl.verhalenbank.34864
Hendrik van der Molen het hier woond dat in eindje uut. Maar een stap of wat van ons af, hier flakbij. Hij was faak bij ons. Hij was een duvelbander, seiden se.
Hij het al jaren wei west.
Ons moeke was weduwvrouw.
Op in kear kwam Hendrik bij ons, doe froeg hij om de puidel van de tabak. Myn broer had der een.
"Mooi jongen", zeedie. 't Was een fremdig man....
nl.verhalenbank.23967
Mien vrouw had ope bene. ’t Was heel erg. Ze kos bijna nie mer lopen en soms helemol nie. En de wonde gave ’n lellijke reuk. Den dokter kos er bliekboar niks on doen. En zuster Plechelma, die de bene kwam verbiende, wister ok gin road op. We hörde toe veul vertelle van ’t Winsense boertje, die zo’n halve wonderdokter scheen te zien. Ik doch: “t Kan nooit...
nl.verhalenbank.50191
t Is woar gebeurd. Al laank leden, moar dat geft niks.
Hier nait wied vandoan wur n melkfebriek opricht en toun deden de maiste boern de melk door dus hen. Aine deed t nait. Toun vruig zien buurman, hou of dat kwam.
“Ik geef de melk aan de bign, den gruien ze beter.”
“Onzin”, zee d ander, “ik geef ze zoepn (karnemelk) en dat is net zo goud.”
“Mien biggen...
nl.verhalenbank.35265
18a. DE WRAAK VAN DE HEKSE
De was vrogger een misdiender gewes, die ze harre veteld hoej toverbekse ien de kerk kon laote zitte. Want ien die tied waren der nog toverhekse zat gewes. "Gi'j mot een dubbeltje onder 't misboek leggen en daor laote ligge bis 't leste evangelie. Dan loop ie gauw nao de deur van de kerk en stop 't dubbeltje onder den dörpel"....
nl.verhalenbank.22373
Vi har en annegsgård her i Lydum, som der en gang har været en kapellan på, og den sidste, der var der, ham kaldte de æ Troldpræst, han var jo den Sorte næsten helt over æ hånd, og han kunde naturligvis udrette mange tiDg ved hans hjælp. Så boede der en mand nede i Nørre-Lydum, der var så ualmindelig dristig og vantro, han troede hverken der var Fanden...
På et skrevet Blad, der fandtes hos afdøde Kristen Kristensen Sale, Kragelund Koloni han var født i Skanderup 1816 læstes følgende: Tre Gange at læse Voldborg Morgen, førend Solen opstår, et Stykke, for at Troldfolk ikke skal gjøre din Avling eller dine Kreaturer nogen Skade. Stands i din Port eller Gårdsled Voldborg Morgen, førend Solen opstår og...
Til Hellevad Kirke knytter sig mange Sagn. Et af disse Sagn lyder således: Da Kirken skulde bygges, blev der Sten kørt hen på det Sted, hvor man vilde have, at den skulde ligge. Men hvad man kørte hen om Dagen, blev nedrevet og bortført om Natten. Mesteren, som havde påtaget sig at bygge Kirken færdig til en bestemt Tid, var meget kjed af, at han ikke...
Der var en Husmand en Gang, der havde et dejligt Stykke Jord, men han kunde ikke få det drevet. Endelig akkorderer han med en Bjærgtrold om, at han skal hjælpe ham at trække en Plov, som han selv har stilt an. Men han får det sådan indrettet, da de nu skal til at trække sammen, ved at binde et Reb på Hammelen og til Åsen af Ploven, at Trolden kommer til...
Ovre ved Flakkebjærg Station er en lille Skov, de kalder Halkevad Skov, og der er en meget stor Sten. En Juleaftensdag red en Mand fra Flakkebjærg til Slagelse, og han kom tilbage i Mørkningen. Så kom han forbi Bavnehøj mellem Skoven og Skjørpinge, og den var der Trolde i. De holdt Julegilde og dandsede, og Højen var sat op på Pæle. Han holdt så en Tur...
