18 results
Dutch Keywords: vluchten
Toovenaar door een kruisdaalder vastgehouden. Iemand was ernstig ziek en het leed geen twijfel of hij was betooverd. 's Avonds kwam een man praten en ging in den hoek van den haard zitten. Dat moest de toovenaar zijn. De vrouw des huizes legde stilletjes een kruisdaalder (1) onder zijn stoel en gooide zooveel brandhout op het vuur of er een os moest...
nl.verhalenbank.35056
Een man was betooverd. 's Avonds kwam een man praten, ging in den hoek van den haard zitten en werd als de dader van de betoovering aangezien. De vrouw des huizes legde stilletjes een kruisdaalder onder zijn stoel, en wierp zooveel brandstof op het vuur of er een os zou gebraden worden. Toen het vuur geweldig heet was, meende de toovenaar op te staan,...
nl.verhalenbank.13060
DE KOL IN DE STAL In de Kerkbuurt op Marken had een boer koeien op stal staan. De boerderij is inmiddels verbouwd en de stal is gesloopt, zodat er nu geen koeien meer zijn. Om middernacht ging een van de koeien, altijd hetzelfde beest, vreselijk te keer en ze begon ook minder melk te geven. "Dat gaat niet met rechte dingen toe," dacht die boer en hij en...
nl.verhalenbank.12805
It gebeurde ek op in kear, doe hie Ymke toarst. Doe trof er ûnderweis in faem, dy siet ûnder in kou to melken. Hy frege om hwat molke, mar de faem woe him gjin jaen. Mar Ymke koe bûksprekke. Fuort dêrop sei de kou: "Jow dy man hwat molke." Doe woarde dy faem sa kjel, dat sy naeide út.
nl.verhalenbank.27755
Imke de Jong hie hwat útheefd to Ljouwert. Se sochten om him, mar koenen him net fine. Hy hie de flucht naem en wie net mear yn 'e stêd. Doe't er wer nei Ljouwert ta soe, doe kamen dêr rjochters op in wein oan. Dy hienen om him socht, mar forgees. Doe frege Imke dy rjochters: "Kin ik ek mei ride?" Doe stapte er by dy rjochters yn 'e wein. Doe't se oan 'e...
nl.verhalenbank.30404
Imke is ek al ris út 'e gefangenis weiflucht. Doe koenen se him net wer krije. Sy sieten achter him oan. Hy siet yn 't kanael en wie nergens mear to sjen. Hy wie ûnder wetter. Sy mienden dat er dea wie, doe't er yn 't wetter sprong wie en net wer boven kom. Hondert meter fierder lei er fansiden by de wâl. Hy wie hondert meter onder wetter lâns syld.
nl.verhalenbank.25444
Alde Hinse Jehannes de Boer fan 't Swartfean krige us op in nacht selskip fan in pear man doe't er ûnderweis wie. Hy tocht: "Dy wolle my birove." "Ik mat earst efkes mei de âlde ôfrekkenje", sei er. Wylst draeide er mei de hakke in kûle yn 'e groun en lei dêr twa ryksdaelders yn. De twa naeiden út, sa hurd as se koenen.
nl.verhalenbank.20473
Der wie us in winkelfrou yn 'e Harkema, dy liende moal en oalje oan in oare frou, dy't by har yn 'e winkel kom en pankoekbakke woe. Doe't se drok oan 't bakken wie, kom der in kat by har oan. Dy kat sei: "Pankoekbakke en 't moal to boarch, kin dat bistean?" De frou sei: "Ja, wol poes ek ien ha?" En hja smiet de kat in gleone pankoek om 'e kop. De kat...
nl.verhalenbank.21239
Olle Wyberens Trien woonde in een old boufallig huus aan de bosweg. 't Olle wief kon tsjoenen. Wie woarn as kinderen der bang feur. Op in oavend gingen wy der weer langs. Wy woarn met sen drieën of vieren fan jonges. Se was toen sa'n fyfentachtich joar. "Sollen we har us uutrachen foar tsjoenster?" seiden we. Mar doe't we dat deedn haddn we der aan dat we...
nl.verhalenbank.25853
Imke koe ek bûksprekke. Op in kear siet der in faem ûnder in koe to melken yn 't lân. Imke hie toarst. "Mei 'k in bytsje molke ha?" frege er. Mar dat doarst dy faem net to dwaen fanwege de boer. Mar doe sei de koe samar ynienen: "Jow dy man hwat molke." De faem woarde sa kjel, dat sy liet de koe yn 'e steek en naeide út.
nl.verhalenbank.28347
Yn 'e Hamsterheide wie in fanke oan it útinoarstruijen fan mollebulten. Doe kom der in âld wiif by har. Dy frege har: "Fynst wol us hwat?" "Né" andere it fanke. "Dan mast mar us ûnder d_ mollebult sjen." It fanke die it en doe foun se twa botsens. Mar doe nom it âld wiif it fanke de mûtse fan 'e holle en flybke der yn. Mar it fanke wist, dat it âlde wiif...
nl.verhalenbank.21258
Hjir wenne yn Twizelerheide in âld minske, dat wie Minne Ael, dy gong foar in tsjoenster troch. Hja wie nachts faek warber. Hja wenne oan 'e Swâdde. Dy wie sa'n fjouwer meter breed. Op in kear skelden in pear jonges har út, dy wienen oan 'e oare kant fan 'e Swâdde. Doe die se in pear stappen achterút en sei: "Ik sil jim krije", krekt as soe se in oanloop...
nl.verhalenbank.27375
Hjir yn 'e Boelensloane, oan 'e Bethlehimsreed, wenne in hiele âlde man. Dat wie âlde Sytse Donder. Dy wenne by syn soan yn. Op in moarn wie dy âld man nergens to finen, doe't de soan fan bêd kom. Sy sochten oeral - op 't lêst founen se him tusken de latten en it tek yn it dak, binnen yn 't hûs. Hy wie dêr hinne flein. Hy koe tsjoene.
nl.verhalenbank.27599
Yn 'e Harkema wenne in frommes, dy wie mar allinne thús. Har man wie nei stêd ta. Hja tochte: "Ik mat mar pankoeken bakke." Mar omdat it moal op wie, gong se nei de winkel en boarge dêr in poun, hwant har man hie de sinten by him. Wylst hja oan 't pankoekbakken wie, kom der in giele kat om 'e hoeke fan 'e doar en dy bigong tsjin har to praten:...
nl.verhalenbank.21252
Yn Burgumerheide wenne Tsjitse Boonstra. Dy hie in pear kij, dy seagen der min út. Hy liet se heal forhongerje. Op in moarn sil er de kij melke. Mar doe bigounen dy kij to praten. Ien fan 'e kij sei: "Ik moet meer eten hebben. Wij geven vandaag geen melk, want wij hebben honger." Doe sei Tsjitse: "Myn kij binne bitsjoend. Ik kom net yn 't bûthús." Doe...
nl.verhalenbank.30327
Stammerige Harm koe ek tsjoene, mar dy hie 't meast op it fé forsjoen. Dy moest men noait by it fé litte. Hy hie in wikseldaelder fan 'e duvel. Dy hied er altyd by him yn 'e bûs. Hy wie frijmetseler. Frijmetselers ha altyd in wikseldaelder. Dy ha ek altyd jild. Mar ien kear draeit de duvel har de nekke om. Om de sawn jier mat der ien dea, krekt as by de...
nl.verhalenbank.30505
Ymke de Jong, de bikende gûchelder, hie hwat útheefd en woarde to Ljouwert yn 'e gefangenis set. De doar kom op slot. Mar hy siet der noch mar even yn of hy belle. Doe't de sipier kom, sei er: Ik ha der neat op tsjin dat ik yn 'e gefangenis sit, mat dan wol 'k de doar op slot ha. Hwant de doar hied er al wer los. Se koenen in doar net sa bot skoattelje of...
nl.verhalenbank.15886
Doe't wy krekt troud wienen, wennen wy oan 't Wyldpaed by pake yn. Wy hienen al in pear bern. Alle moarnen kom stammerige Harm by ús lâns. Hy hie in sek by him, hwant hy roan to skoaijen. Elke kear bleau Harm by ús foar 't glês stean en dan frege er: "Hoe giet it mei de lytse jonge?" Ik sei altyd: "Goed." Mar sa faek as Harm dêr stien hie, bigong de jonge...
nl.verhalenbank.19888
17