Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Hjir yn 'e Boelensloane, oan 'e Bethlehimsreed, wenne in hiele âlde man. Dat wie âlde Sytse Donder. Dy wenne by syn soan yn. Op in moarn wie dy âld man nergens to finen, doe't de soan fan bêd kom. Sy sochten oeral - op 't lêst founen se him tusken de latten en it tek yn it dak, binnen yn 't hûs.
Hy wie dêr hinne flein. Hy koe tsjoene.
nl.verhalenbank.27599
Yn Broek wenne âlde Lammert Plantinga. Dy koe tsjoene.
Tabe van der Zwaag hie in pear beesten yn 't hok. Mar moarns sieten dy kij faek los. Op in moarn kom Lou, de soan fan Lammert thús. Doe soed er even nei 't fé sjen. Der wie wer ien los. Doe't Lou de hoksdoar iepen die, kom der mei alle barstengeweld in kat oanstouwen. Lou skopte him foar de kop. De...
nl.verhalenbank.19903
Achter Burgum wennen minsken, dy hienen in bern en dat rekke bitsjoend. Sy gongen nei de duvelbander ta en dy sei, it wie in âld wiif dy't it dien hie. Sy moesten it kessen mar ris neisjen en de krânsen dy't der yn sieten forbrânne. Sy moesten der foar soargje, dat alles goed ticht wie, de kaeisgatten en de skoarstiens ek, en de doarren op slot.
Der siet...
nl.verhalenbank.25637
Froeger hienen se oeral âlde bolkoerrinsters en dy krigen dan rounom kofje en dan kommen se ek wolris by jonge minsken.
Dan rekke der gauris in berntsje siik. Sa wie 't ek in kear yn Feanwâlden. De heit gong mei 't mûtske fan 't bern nei Wopke ta.
"Ja," sei Wopke, "sjoch, dêr komt in forkeard frommes by jimme en dy matte jim fuortstjûre. 't Hie mar even...
nl.verhalenbank.24222
Op in kear siet Hindrik Pyk (= H. Ophuis) op 'e Oenseheide by de Krúswei yn in boskje, mei it himd út. Hy fangde himsels de luzen ôf. Syn bern founen him dêr tafallich. Dy roannen hurd nei hûs ta en rôppen: "Mem, mem, heit sit yn 't boskje op 'e Oense-heide to luzefangen!"
Mar hwat wie 't gefal? Hindrik Pyk siet moai yn syn hoekje thús by de tafel. Hy hie...
nl.verhalenbank.19983
Ot hat in soan hawn, dy hiet fan Karst. Dy soan is kom to forstjerren. De minsken wolle wol ha dat Ot himsels deatsjoend hat. Hwant der wurdt sein om 'e sawn jier mat in tsjoenster ien deatsjoene, oars giet se der sels oan.
Pake en Hindrik Tuinstra wienen de dragers fan Karst. Mar sy koenen de kiste der net út krije, der wie gjin rûmte foar. Hy koe net om...
nl.verhalenbank.21460
In tsjoenster kin har yn in kat foroarje.
Yn Feansterheide wenne in tsjoenster.
Der wienen minsken dy hienen in poppe, dy gûlde de hiele nacht. De mem sei: "Dat docht dat âlde wiif." Doe sei de heit fan it bern: "Ik sil der achteroan."
Doe gong er nei de wente fan 't âld-wiif. 't Wie yn 'e nacht. Sy siet yn 'e doar op 'e drompel. Hja hie twa katten by...
nl.verhalenbank.23500
Tseard Harms wie in tûken-ien. Dy koe mear as sljochtwei. Dêr hat Hinse Jehannes de Boer syn kunsten ek fan leard.
Us pake syn heit en Tseard Harms wienen ris to Grins. Doe gongen se nei in gûchelspul ta. Der wie ek noch in neef fan myn oerpake by. Myn oerpake en syn neef woenen der bislist yn, mar Tseard Harms hie der gjin sin oan. Mar de oare beiden...
nl.verhalenbank.16035
Jan van der Woude, syn broer, wenne yn Grinzer Pein. Dy hie in dochter Bintsje en dy wie siik. Sy seinen: "'t Berntsje is bitsjoend." Doe gong Jan nei Frânse Hinke ta, dat wie in duvelbanster yn 'e Rotfalle.
Dy joech him in fleske guod mei. Sy sei, hy moest meitsje dat er dêrmei thús kom en foaral net òmsjen, hwant dan kom der ien, dy soe it fleske...
nl.verhalenbank.23726
Grouwe katten binne tsjoensters.
Dikke Harm hie in jonkje. Dat jonkje rekke siik en bigong to sukkeljen. It woe net bikomme.
Doe moest Harm nei Kûkherne ta. Harm woe net, mar 't wiif die gjin lichten. Dat op 't lêst liet Harm him biprate. Doe't er in eintsje op stap wie, kom 't wiif him achternei rinnen mei 't mûtske fan 't bern. Dat hie Harm noch...
nl.verhalenbank.23595
Engel Pompkeblad
In vrouger joarn was Engel Pompkeblad 'n hail bekende hekse in Westerwolde. Gounend zeedn, dat hai op 'n disselboom deur de locht zweefde. Mien voader vertelde 't volgnde verhoaltje van hum. Op 'n goie dag wazzen stuk of wat kerels aan 't gres meien; Engel was dr ook bie. Dou kwam tied van schaftn. Zai gungen dr eevn bie zitn en atn heur...
nl.verhalenbank.43124
Ien fan dy beide froulju hat âlde Ritske Ale syn jonge yndertiid bitsjoend. Doe kaem Ale by ús mem om ried. Mem sei: "De pisse fan 't jonkje matte jimme heine en dat op 't fjûr sette mei spjelden der yn. En dan alles goed ticht meitsje en de doarren fêst. Dat dienen se dy jouns.
Mar doe kaem datselde frommes dy't it bern bitsjoend hie, by de doar. Mar sy...
nl.verhalenbank.17661
Heit woe nei Feanwâldstermerke ta om dêr in keal to keapjen. Mar hy hie gjin sinten genôch. Dêrom frege er stammerige Harm. Dy hie altyd sinten en woe ek altyd wol liene. Stammerige Harm hie in wikseldaelder, dat wie oeral wol bikend.
Harm wenne flak achter ús. Hy kom by ús en sei tsjin heit: "Jonge, Wibe, hwat hastû dêr in allerivichst moai reabont...
nl.verhalenbank.20019
Hinse Beest
Yn myn jonge jierren wienen de minsken hjir yn 'e Harkema hiel lichtgelovich. Hjir om ús hinne wienen ferskeidene, ferskeidene betsjoend. Jûnes hienen se slotgatten en alles stoppe, oars koenen de tsjoensters dêr troch fleane . Hjir wenne in âld man, dy neamden se fan Hindrik Pyt, mar hy skreau him fan Ophús. Dy gong foar in tsjoenster. It...
nl.verhalenbank.13005
Myn man hie in suster. Dy har jonge is geastlik deatsjoend. Myn mem wenne dêr as buorfrou njonken. Mem sei, hja hie sjoen, dat der mei ljochtmoanne twa hinne kuijere wienen. Dat hienen âlde Ot en Alle Tet west. Dy kommen dêr om to sjen hoe't it mei it bern wie. En doe hie der hwat boven op it dak lein, dat wie rjochtút en seach der út as in...
nl.verhalenbank.21464
Zoo was die ouwe Hain Groen ook zoo'n rare. As er een koe in de sloot zat en ze konne hem er niet oit kraaige, dan riepe ze Hain en één, twee, drie, dan wasse er oit.
Kees de Waart heb het ehad, dat ie met varkens nee Purmerend most en hai kon ze niet op de wage kraaige. Hai riep Haintje Groen en toe die er bai kwam, ginge ze netjes staan, zoodat ze er...
nl.verhalenbank.8803
Een bejaarde zegsman uit Kloetinge, die ik Z zal noemen weet allerlei over een reeds lang overleden inwoner van Klaetinge, die weerwolven kon (Ik zal deze weerwolf A noemen). Z is bijzonder goed in staat o inlichtingen te geven, want hij heeft er, toen hij nog in 't gezin van zijn vader woonde, náást gewoond. Z deelt het volgende mee:
A heeft een tijdlang...
nl.verhalenbank.13259
Dyselde omke wie in bern fan acht jier, doe rekke er bitsjoend. Alde Klare wie in heks, dy die dat. Omke syn mem hiet fan Wike. De âlde heks kom faek by harren. Dan sei se: "Och Wike, doe de planke even over. Ik wil even de kleine jongen zien." Hwant omke en dy hienen in draei oer de feart.
Klare wenne yn 'e buert. Hja kom der dan yn en krige kofje. Faek...
nl.verhalenbank.19619
Alle Tet wie in greate tsjoenster. Sy koe harsels yn in pod foroarje. Sa kom se dan by de minsken op bêd. Sy wie de greatste tsjoenster fan 'e Harkema.
Mar âlde Eke wie ek in tsjoenster. Dy hat us in bern bitsjoend. It bern woarde gammel en siik. Doe gong de man nei Wopke fan Kûkherne ta. Dat wie dêr de duvelbander, dêr reizgen se út 'e Harkema...
nl.verhalenbank.19559
Der wienen in man en in frou, dy hienen in jonkje, dat wie siik. Se tochten dat it bern de mûzels hie. Se hellen de dokter der by. Der wienen altyd katten by har om 'e doar en dy fleagen by de glêzen op.
Op in kear, doe wie der in man yn 'e keamer, doe lei der in kat op 'e diwan. Dy woe der net út, hy blaesde mar. De jouns kom der ien fan 'e jonges thús....
nl.verhalenbank.38496
