Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Mar Oene Krop wie ek in greate tsjoender. De minsken doarsten him net yn 'e hûs to litten en net by it fé. Hy makke se samar siik.
Myn broer wenne yn Ljouwert. Hy hie in jonkje, dat wie altyd siik en gammel. It wie noait fleurich lyk as oare bern. It siet echt yn 'e pogge. It woe net boartsje en it wie mear dea as levend.
Doe kom dêr ris in swager fan...
nl.verhalenbank.38152
Myn âldste suster Janke lei noch yn 'e widze. Hja is nou al stoarn. Mar doe yn dy tiid kom der altyd in bolkoerrinster by heit en dy oan 'e doar. En dan sei se: "Mei 'k even 't popke sjen?"
Dat sei se dan troch de doar. It bern wie lang net goed, it woarde rûch fan megerens. Heit sei tsjin mem: "Nou mast dy âlde duvel hjir net wer yn 'e hûs komme litte."...
nl.verhalenbank.33001
In nicht fan ús wenne yn Kollumersweach. 't Is sahwat in tsien à alwe jier lyn, doe wie hja fiifentritich jier, doe foun se by har famke in krâns yn 't kessen. En dêr siet yn 't kessen ek noch in kraechje fan it famke har jurk. Har famke wie altyd syklik en it stie by myn nicht fêst, dat har dochterke wie bitsjoend. Hja hie fuort ien op it each, dy't it...
nl.verhalenbank.23895
Yn 'e Fûgelkamp yn 'e Harkema wenne Iebel de Wind. Dy hie in bern, dat wie net goed. Tiet kom dêr in protte oer de flier. Der woarde Tiet wol neijown, dat se tsjoene koe. Sy mat it wiif fan Piter Rauwerda ek bitsjoend ha in jiermennich lyn.
Dat bern fan Iebel, dat tsjirme. Doe sei Hindrik syn mem (de skoanmem fan Iebel): "Ik hâld it der foar, it bern is...
nl.verhalenbank.19466
Us buorfrou, dat wie Ritske Aeltsje. Sy wenne op 'e Houtigehage. Dêr hie in berntsje bitsjoend west by harren. Doe gongen se nei 't boerke yn Eastemar. It boerke joech in drankje mei foar 't bern. Hy sei, de earste dy't foar de glêzen komme soe, wie de tsjoenster. Mar sy mocht it drankje net sjen.
Doe't er thús kom hienen se de glêzen bihong en doe it...
nl.verhalenbank.25600
Nolle Koaning (Nolle fan Bouke Syts) koe tsjoene. Bouke Syts sels wie ek in tsjoenster, Nolle hie 't net fan fremd. Hja hâldde der popkes op nei, dêr't se mei nuddels yn stuts.
Nolle kaem by in buorman, dy hie bargen yn 't hok. Doe smiet er syn prûmke dêr yn 't hok. De oare moarns leinen de bargen allegear rjocht op 'e rêch. Se wienen deasiik.
Doe gong dy...
nl.verhalenbank.29760
Ik bun ’n tied leerjong gewes bé’j ’n smid ien Huse. Hé’j besloeg ok de pèrd. En hé’j had veul verstaand van pèrd. Op ’n keer kwam Stèrk, ’n boer, mè zien pjed on den helter over de weg. Mien boas, de smid, gieng nor ’t midde van de weg en keek Stèrk en zien pjed noa. En hé’j zèj: “Eer dattie honderd meter weg is, is ’t pjed kreupel. En ’t was zo. Ge kos...
nl.verhalenbank.50190
Jan van der Woude, syn broer, wenne yn Grinzer Pein. Dy hie in dochter Bintsje en dy wie siik. Sy seinen: "'t Berntsje is bitsjoend." Doe gong Jan nei Frânse Hinke ta, dat wie in duvelbanster yn 'e Rotfalle.
Dy joech him in fleske guod mei. Sy sei, hy moest meitsje dat er dêrmei thús kom en foaral net òmsjen, hwant dan kom der ien, dy soe it fleske...
nl.verhalenbank.23726
Rikele Myt wie in greate tsjoenster. Sy helle altyd wetter út 'e put by myn memme suster Trynmoai.
Doe rekke it dochterke fan Trynmoai bitsjoend. 't Bern gûlde jouns altyd, dan hie 't stumper pine. Doe gong Japik-om nei de duvelbanner ta. Hy krige guod, dêr moesten de mem en it berntsje elk fan ynnimme. En it bern moest fan 't boarst.
Doe frege Japik-om:...
nl.verhalenbank.19497
Us heit en dy ha trije Hindrikken hawn. Dêr bin ik allinne fan oerbleaun. De oare beiden binne stoarn doe't se noch lyts wienen. Se seinen altyd Binne kastelein (= Binne Kloosterman) hie se deatsjoend.
Greate Wopke hat in kear by my west. Doe wie 'k noch mar in pear wike âld. Ik wie siik en sy tochten dat ik deselde wei gean soe as de beide oare...
nl.verhalenbank.38075
By de Lytse Wei ûnder Droegeham wenne Wytse Bosma. Hy hie in dochterke, dat tsjirme. It wie de âldste. De lju seinen, it wie bitsjoend, mar Wytse lake dêr om.
Mar it bern woarde minder en dêrom sei er op in kear tsjin heit: "Wolstû foar my nei Frânse Hinke foar it bern? It komt sa, leau 'k, net goed. Dû kinst in goune fortsjinje." Frânse Hinke wenne yn 'e...
nl.verhalenbank.23441
Yn Sumar wenne in âld bolrinster, dy hie har komst altyd by minsken, dy hienen in lyts famke. De bolkoerrinster hie aerdichheit oan 't famke, tominsten sa bearde se en sy woe it lyts bern elke kear op 'e skoat ha. Dan hie se altyd har hân by 't boarst yn en dan tsjoende se mei dy hân ûnder 'e klean om. As se dat dien hie, dan stuts se it bern de finger yn...
nl.verhalenbank.21337
Myn jongste broerke rekke siik. Hy bigong der al mar minder út to sjen. Syn troanje woarde wilich.
Doe gong heit nei greate Wopke fan Kûkherne. En dêr wie 't al sa, it jonkje wie bitsjoend.
Wopke joech heit in drankje mei, dêr moest it bern fan ynnimme, sei er. Mar hy warskôge heit, heit moest werom net troch de bosk gean, hwant dan soed er ophâlden wurde...
nl.verhalenbank.16770
Doe't wy to Grins wennen kom der us in âld minske fan Rotterdam by ús. Dy wie katholyk. Dy fortelde ús, njonken har hie in jonge frou wenne. En dêr wer njonken wennen twa ûngetroude froulju. Dat wienen tsjoensters. Dy wienen nachts op in paed. Dan wienen se alhiel yn 't swart mei greate kleden om har hinne.
Ien fan dy froulju stie us op in nacht foar 't...
nl.verhalenbank.25967
Der wienen minsken yn 'e Harkema, dy hienen in bern, dat wie siik. Ut tsjerke wei kom buorman om to harkjen hoe't it mei it bern wie. De frou sei tsjin 'e buorman: "De jonge wurdt neat better. Wy ha al guod fan dokter, mar dat jowt suver neat."
De man sei: "Ik mat moarn mar nei de duvelbanner ta yn Kûkherne. Dan mat ik mar in heale dei thúsbliuwe."
De...
nl.verhalenbank.16887
Grouwe katten binne tsjoensters.
Dikke Harm hie in jonkje. Dat jonkje rekke siik en bigong to sukkeljen. It woe net bikomme.
Doe moest Harm nei Kûkherne ta. Harm woe net, mar 't wiif die gjin lichten. Dat op 't lêst liet Harm him biprate. Doe't er in eintsje op stap wie, kom 't wiif him achternei rinnen mei 't mûtske fan 't bern. Dat hie Harm noch...
nl.verhalenbank.23595
Oene Kempenaar fan Sweagerbosk koe tsjoene.
Syn pakesizzer wenne yn Ljouwert. Dy hie in pear jonges. De iene jonge wie faek siik. Soms wie 't even wer goed, mar even letter wie 't wer mis. As pake der wie wie 't op 't allerslimst; dan wied er hast dea, sa raer like it dan.
De mem krijt hwat yn 'e gaten. Sy giet nei de apteek ta en hellet duveldrek. Dat...
nl.verhalenbank.24583
By myn wiif en dy wie sa'n handich jonkje yn 'e hûs, dy wie noait rjocht goed. 't Bern wie in jier of trije, matte jo tinke. Wy sille der moarn hinne to praten. Har âldste suster tjirme ek.
Der kom altyd in âld man by harren, dy hiet fan Pôpe. Dy wie forwoechsen. Hy nom dy beide bern altyd hwat mei. Dat ieten se dan op.
Mar sy wienen altyd ûnder dokters...
nl.verhalenbank.28447
I. De duivel
5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat?
Ik hoorde o.m. het volgende verhaal van een oude boer:
Op een keër wier m'n beste melkkoe ziek. Ik veulde, dat 't geën gewoöne ziekte was, maar toverie. Daorum ging 'k nie naor de veearts, maar naor de toverdokter, die...
nl.verhalenbank.14829
Doe't wy krekt troud wienen, wennen wy oan 't Wyldpaed by pake yn. Wy hienen al in pear bern. Alle moarnen kom stammerige Harm by ús lâns. Hy hie in sek by him, hwant hy roan to skoaijen. Elke kear bleau Harm by ús foar 't glês stean en dan frege er: "Hoe giet it mei de lytse jonge?" Ik sei altyd: "Goed." Mar sa faek as Harm dêr stien hie, bigong de jonge...
nl.verhalenbank.19888
