Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
24 results
Dutch Keywords: betoveren man
Toovenaar door een kruisdaalder vastgehouden. Iemand was ernstig ziek en het leed geen twijfel of hij was betooverd. 's Avonds kwam een man praten en ging in den hoek van den haard zitten. Dat moest de toovenaar zijn. De vrouw des huizes legde stilletjes een kruisdaalder (1) onder zijn stoel en gooide zooveel brandhout op het vuur of er een os moest...
nl.verhalenbank.35056
Een man was betooverd. 's Avonds kwam een man praten, ging in den hoek van den haard zitten en werd als de dader van de betoovering aangezien. De vrouw des huizes legde stilletjes een kruisdaalder onder zijn stoel, en wierp zooveel brandstof op het vuur of er een os zou gebraden worden. Toen het vuur geweldig heet was, meende de toovenaar op te staan,...
nl.verhalenbank.13060
It gebeurde froeger us dat Wytse de Wind bitsjoend rekke. Doe moest er in pod yn 't skelkje ha en dy by him drage, krekt salang oant dy fordroege wie. Alle Tet hie him bitsjoend.
nl.verhalenbank.21132
Yn Bakkefean wenne in frou dy gong foar in tsjoenster troch. Dêr wienen se allegear sa'n bytsje skruten foar. Sy hie forskillende minsken bitsjoend, nei't se seinen. Heit kom in kear by har en doe sei er: "Ik woe dat se my ek bitsjoene koenen." Mar doe sei se: "Jo leauwe der net oan. Dêrtroch kinne se jo ek net bitsjoene."
nl.verhalenbank.21179
Oan dit singeltsje wennen Jan Wessels en Hindrikje. Jan Wessels woarde siik, mar doe't er op syn stjerbêd lei, koe de man noait dea. Doe kom Jan Oenes der oan. Dy gong nei him ta en doe wied er samar dea. Jan Oenes hie him bitsjoend. Dy moest earst komme, earder koed er net stjerre.
nl.verhalenbank.20734
Der wie ek in man, dat wie in tsjoenster. Dêr kom by him op in kear besite. Doe helle dy man in koeke op. Hy sei: "Dy sil 'k sels wol even ompartsje." Doe hat er ien bitsjoend. 't Gebeurde yn 'e Houtigehage.
nl.verhalenbank.25614
Yn Kollumersweach wenne Harm v.d. Berg. Dy hie in sike jonge, dy't bitsjoend wie. Op in kear kom der in fremde swarte kat by harren op it hiem. Harm skeat op dy kat en rekke him. De oare deis wie Liuwe Ael, in âld tsjoenster, dy't oan 't Wyldpaed wenne, kreupel.
nl.verhalenbank.24061
Dyselde tsjoenster, dy't us by twa froulju alhiel ûnforwacht kom, hat ek us in man bitsjoend. Dy man dy woarde siik. De tsjoenster kom him yn 'e mjitte, doe't er op in wein siet. "Dû âlde duvel!" sei er, "dû hast my bitsjoend. Dû mast my bilove, dast my wer better makkest!" "Ik biloof it dy, jonge", sei se. En doe kloppe se him op 't skouder. Hy is wer...
nl.verhalenbank.20561
De koe fan Oedze Willem (Stienstra) hat er ek bitsjoend. It dier wie sa bang foar him, as hy dêr lâns kom en de koe seach him, dan raesde er it út. Oedze Willem syn bargen hat er deatsjoend. Sy woarden earst hielendal blau en doe stoaren se.
nl.verhalenbank.23530
Stammerige Harm wenne op Kollumersweach. Hy hie in wikseldaelder. Hy koe ek tsjoene. De minsken lieten him noait yn 't bûthús, hwant as er by 't fé kom, dan wie dat letter siik. Wie der ien bitsjoend, dan gongen se nei Wopke fan Kûkherne.
nl.verhalenbank.28153
Dêr wie in man, dy kom wol op 'e Dwarsfeart. Dêr hie ús heit in hekel oan. Hwant as dy man de hân op 'e rêch fan 'e bargen lei, dan woarden dy bargen blau. Dy man hie de kweade hân, dêr moesten se bot foar oppasse. Heit sei: "Noait fremden by de bargen litte."
nl.verhalenbank.19857
Myn suster wie noch in famke. Op in kear wie se mei twa oare famkes oan 't spûkeboartsjen, tichte by 't spoar. Doe kaem der in man foarby. Dy sei: "Pas op, famkes, jimme matte net spûke-boartsje, hwant dan kin it spûk jimme wolris krije!" Doe gong dy man fierder. Fuort dêrnei fleach der in ding troch de beammen hinne, hwat it wie koe myn suster net sjen,...
nl.verhalenbank.30063
Yn myn jonge jierren - ik mei sa'n achttsjin jier west ha -, doe wenne hjir in fanke, dat wie altyd siik. De dokter koe neat oan har dwaen. It fanke wie bitsjoend, seinen se. Mar hwa hie 't dien? De âlden fan it fanke seinen: "It is it wurk fan ús Auk-muoi." Dat minske gong foar in tsjoenster. Mar hoe koenen se gewaer wurde dat hja it dien hie? Doe seinen...
nl.verhalenbank.25669
Alde Japik Nauta wenne yn 'e Harkema op 'e Bulten yn in boereplaetske. Dy syn frou wie bitsjoend. Dat wie 't wurk fan Alle Tet. Sy binne doe nei greate Wopke tagong, dy't yn Kûkherne wenne. Dy hat doe by har west. Wopke lei har yn elke hân in flesse. Dy moest se in skoft beet hâlde. Hja moest se foaral net falle litte. As hja se falle litten hie, dan hie...
nl.verhalenbank.28157
Oan 'e Houtigehaechsterwyk ( = Skoallewyk) wennen Ritske van der Meer en Aeltsje. Dy hienen in jonkje. Dat bern woarde siik, it gûlde en spuide. "Us Germ is bitsjoend", sei Ritske. Sy fortochten in minske ticht by har yn 'e buert. Sy retten Aeltsje oan om alle skreven by de doarren ticht to stopjen. Ek it kaeisgat en de skoarstien. In pot mei nuddels en...
nl.verhalenbank.25660
Yn Burgumerheide wenne Tsjitse Boonstra. Dy hie in pear kij, dy seagen der min út. Hy liet se heal forhongerje. Op in moarn sil er de kij melke. Mar doe bigounen dy kij to praten. Ien fan 'e kij sei: "Ik moet meer eten hebben. Wij geven vandaag geen melk, want wij hebben honger." Doe sei Tsjitse: "Myn kij binne bitsjoend. Ik kom net yn 't bûthús." Doe...
nl.verhalenbank.30327
Us heit hat us nei Grinslân west to takkebinen yn 'e buert fan Tolbert. Dêr wie allegear bosk. Hy slepte nachts by de boer yn 't strie op 'e koustâl. Mar dat strie, dat waerd stadichoan ûnder him weiskuord. Op it lêst hied er net in strieke mear ûnder him. Doe tocht er, dat sil de houn wol dwaen, mar dat wie sa net. Hy seach us goed om him hinne en doe...
nl.verhalenbank.19676
Hwat ik nou fortel is al lang lyn. Myn suster hie in jonkje, en dat wie net goed. Har buorfrou wie in âld minske, dat hiet fan Gjertsje. Dy kom noait fierder as de drompel, en dan frege se nei 't jonkje. Sy kom noait yn 'e hûs. Op in kear, doe hie se der ek wer west. Sy wie noch mar krekt fuort of doe kom der in fremde kat by myn suster en dy yn 'e hûs....
nl.verhalenbank.21572
Ik wie fiif en twintich jier, ik frijgeselle by myn broer. Dy hienen in jonge, dy wie siik. Op in kear gong ik nei Hinke Kaert ta, de kaertlizter fan Nijebrêge. Ik sei tsjin Hinke: "Myn omkesizzer is siik." "Ja," sei se, "dy is bitsjoend. Hjir wennet in duvelbander yn Nijebrêge, dêr matte jo mar ris hinne." Ik dêr hinne. Doe joech dy my hwat guod mei. Hy...
nl.verhalenbank.21015
Oarreheit (dat wie mem har heit) wie net goed by 't spul. Hy rekke siik. Sy tochten, hy kin wolris bitsjoend wêze en doe gong der ien mei syn wetter nei de Wâlden ta, nei de duvelbander. De duvelbander sei: "Lit my 't wetter mar ris sjen." Doe't er dat bisjoen hie, sei er: "Ja, ik kin him wol hwat jaen, dan wurdt er wol wer better. Mar dan moat er rare...
nl.verhalenbank.27854
23