Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Te Vught bevrijdde men een weerwolf van zijn betoovering op de volgende wijze. De ongelukkige speelde kaart op een hoeve. Het werd middernacht, maar niemand sprak van naar huis te gaan. Onze weerwolf was steeds angstiger geworden en wilde zich stilletjes verwijderen, maar men hield de deur dicht. Het sloeg twaalf uur en ziet, daar rolt het vel van de...
nl.verhalenbank.13500
Der wenne by ús in âld-minske, dat wie Simke Mathuzen. Dat wie in tsjoenster. As se by de wei stie, doarsten wy as bern net by har lâns.
As se ien hwat joech foroare dat yn in pod, seinen se. Men moast de earste hap útspije.
nl.verhalenbank.21032
Hja wenne oan 'e feart. As de bern op it iis rieden, by 't winter, foelen se altyd op it iis op it plak dêr't hja wenne. Alle minsken wienen bang foar har.
Sy koe har yn in kat foroarje.
nl.verhalenbank.20562
Yn 'e maert, seinen se altyd, dan hâldden de katten in forgadering. Dan wienen se oan 't psalmsjongen op in stik lân of op in sânwei. Dan doarsten de minsken dêr net lâns, hwant it wienen tsjoensters.
nl.verhalenbank.23421
Sjoerde Ael wie ek in tsjoenster. Wy mochten as bern abslút neat fan har oannimme, dat hie mem ús goed ynpepere.
Sjoerde Ael en Stammerige Harm koenen beide troch de loft sweve. Sy koenen har ek yn katten foroarje.
nl.verhalenbank.20021
Us beppe wie froeger tsjinstfaem. Op in kear roan se mei noch in oar famke even nei hûs ta. 't Wie op in joun. Dat famke praette nochal lûd. Doe sei beppe tsjin har: "Wy matte net sa lûd prate, hwant ús Hindrik wyt alles as ik thús kom, hwat wy tsjin elkoar sizze."
Doe hie se sein: "As wy wer prate, mast ris achter ús sjen, hwant dat is ús Hindrik, dy't...
nl.verhalenbank.23528
Op 'e Singel yn Ikkerwâld wenne Jan Jilderda. Dat wie in greate tsjoenster, nei't se seinen. Hy koe him samar yn in hoanne foroarje. De minsken wienen binaud foar him, foaral deselden dy't buorkerij hienen. Se doarsten him net heal by 't fé to litten. As hy yn in hok kaem, dêr't in fôle sûch yn lei, dan koe men der mar grif fan op oan dat de biggen der út...
nl.verhalenbank.36633
