15 results
Dutch Keywords: lachen
Tovenaar kan niet gekwetst worden Herman Vliegen was een beetje getikt en toen daar eens een vent om hooi kwam vragen en nogal wat bleef rondslenteren, nam Herman plots een riek en stak daarmee die vreemde in de rug. Ik heb dat zelf gezien omdat ik op het veld mest aan het breken was. Die vreemde lachte maar alleen en ging gewoon weg. Hij was niet eens...
nl.verhalenbank.35728
Tovenaar laat de aardbeiplanten plots vruchten dragen Bij ons heeft een tovenaar ook eens een knap stukje laten zien. We hadden dat jaar veel aardbeien gezet, maar nergens scheen er een goed uit te komen. Bij de andere boeren stonden er al aardbeien aan toen bij ons de planten nog maar erg petit waren. Toen kwam er eens iemand vragen of we geen aardbeien...
nl.verhalenbank.35784
Toovenaars. Op de Rouaansche kade te Middelburg stond een meid de stoep te schuren. Toen ze een emmer water uitgooide, werd een matroos die juist voorbijkwam, flink bespat. De meid lachte, maar de matroos zei: "Ik zal je wel krijgen." Toen de meid 's avonds naar bed ging en zich had uitgekleed, kreeg ze onverwachts een klap van een onzichtbare hand. Dat...
nl.verhalenbank.39100
Herk O., een kol, was eens op een deftige visite. Iedereen begon te lachen. En waarom? De een had een varkenskop, de ander een spreeuwenkop enzovoort enzovoort; maar niemand wist dat hij er zelf zoo uitzag. Herk kan maken dat men geen chocolade uit een vollen pot kon schenken. Een andere maal maakte hij dat de melk voor de chocolade niet aan den kook kon...
nl.verhalenbank.9398
Herk Ooievaar op Berkhout was eens op een deftige visite. Ieder begon te lachen en waarom? A had een varkenskop, B een spreeuwenkop enzovoort, enzovoort. Maar niemand wist dat hij zelf ook er zoo raar uitzag. Hij kon maken dat men geen chocolade uit een volle pot kon schenken. Ook zorgde hij dat de melk voor de chocolade niet aan de kook raakte. Eens...
nl.verhalenbank.9050
Hjir yn Drachten wie us in faem, dy hat him útlake. Doe hat er dy faem ûnder 't dânsjen bifalle litten. It bern is har ûnder 'e rokken weifallen.
nl.verhalenbank.25590
Imke de Jong koe twa pipen op elkoar op 'e noas stean litte. Hy liet twa man tagelyk sliepe. Ien liet er laitsjend wekker wurde en ien skriemend.
nl.verhalenbank.19839
Piter Scheper koe de hoannen kraeije litte. Dan kraeiden se sa bot, dat sy gappen der op it lêst oer. As er de pik op ien yn hie, dan koed er sa'n ien raer narje. It gebeurde wol dat, as sa'nien ûnderweis wie, dat it ynienen allegear wetter foar him wie. In sé fan wetter. Dan die sa'n ien de klean mar út en wâdde sa troch 't wetter hinne. Piter Scheper...
nl.verhalenbank.19680
Frâns-petroalje fan Feanwâldsterwâl helle de fetten mei petroalje altyd fan 't spoar. Dan hie er hekken om sa'n fet hinne. Op in kear doe helle er wer sa'n fet op, doe foelen hyltyd de hekken der ôf. Jehannes en noch hwat oaren stienen der nei to sjen. Frâns lei de hekken der wer oan, mar hy koe se der net oan hâlde. Jehannes lake, en de oaren ek. "Dat...
nl.verhalenbank.38434
Ael Westra hat in dochter, dy is troud mei Fokke Witteveen. (hy is noch út 'e famylje fan Sterke Hearke) Fokke syn wiif kom us by ús doe't ús bern siik wie. Hja nom it op 'e skoat en lake en skattere hyltyd mar. Doe kom ús kat der yn. Doe krige se dy en aeide op 't beest om. Hyltyd mar troch. De oare deis wie ús kat dea. Dy hie se deatsjoend. (de kweade hân)
nl.verhalenbank.21462
In forhael fan myn oer-beppe Lieuwkje Bangma dat ik fan myn mem heard ha. Yn 'e earste helft fan de 19e ieu, sa om 1830 hinne tink ik, wenne der yn Woarkum in keapman, dy, sa de minsken seine, tsjoene koe. Hy hjitte Lantinga en kaem wol by oerbeppe har mem oer de vlier. Myn oer-beppe wie berne yn 1825. Sa kaem Lantinga wol to kofjedrinken en helle dan...
nl.verhalenbank.50531
Martens Bauk hie in nicht, dat wie Griet. Dy lake altyd sa. Der koe net hwat wêze, of hja bigoun der om to laitsjen. Jehannes sei: "Dat sil 'k har ris ôfleare." Doe soed er har de rokken ôfsakje litte. Hja moest se mei gewelt beethâlde, en har broek ek, hja koe 't hast net forhinderje. Hja die gau de bêdsdoarkes iepen. Hja is doe nuver op bêd rekke. Mar...
nl.verhalenbank.38182
Yn 'e Smoarhoeke yn 'e Harkema siet in man op it húske. Der roan in swart skiep foar de doar lâns, dat wie sa grou en sa great, dat syn kop rikke oan 'e daksgoate ta. Hy rôp fan 't húske ôf oan syn broer: "Nou mast gau hjir komme! Sjoch dêr us, hast sa'n skiep wol us sjoen?" Hja togearre der achteroan. Earst roan it skiep in lyts eintsje foar harren op,...
nl.verhalenbank.21248
Ik wie noch frijgesel en sahwat in twintich jier âld. Reid Keuning wenne yn Koatstertille. Dy wie wol in fyftich jier âld, tink. Mar ik wie wol gau us mei him op en út. Hy wie frijgesel en fytsmakker. Wy hienen us togearre op 'e fyts nei Hurdegaryp ta west om to skutjassen. Hy woan hwat, mar ik neat. Op 'e weromreis sei er: "Ik ha noch wol sin oan in...
nl.verhalenbank.21207
Heit woe nei Feanwâldstermerke ta om dêr in keal to keapjen. Mar hy hie gjin sinten genôch. Dêrom frege er stammerige Harm. Dy hie altyd sinten en woe ek altyd wol liene. Stammerige Harm hie in wikseldaelder, dat wie oeral wol bikend. Harm wenne flak achter ús. Hy kom by ús en sei tsjin heit: "Jonge, Wibe, hwat hastû dêr in allerivichst moai reabont...
nl.verhalenbank.20019
17