Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
In het gehucht Donk woonde vroeger een heks. Een dochtertje van haar leerde ook voor heks. Ze kon al levende muizen maken op de staarten na, toen haar moeder stierf. De familie haalde er een pater bij, die haar van de zwarte kunst verloste.
nl.verhalenbank.69254
Een verhaal over een heks
Een oude vrouw, reeds lang overleden, (haar naam is zelfs nog bekend, hoewel ik deze om de familie geen overlast te bezorgen, moet verzwijgen) ging telkens wanneer een vrouw het leven geschonken had aan een baby, op "kraamvisite". Zodra zij zich over de wieg heenboog, hoopten de veren van het hoofdkussentje van de baby zich...
nl.verhalenbank.13410
M'n moeder heeft me ook nog eens verteld, dat er in een hofstee een heks was binnengekomen, door een kwast waar de prop uit was. Die heks was binnen. De paarden onrustig. Toen hebben ze weer een prop of een doekie in die kwast gedouwd. Ze hebben geen last meer gehad.
nl.verhalenbank.50861
Vroeger gingen de bure op bezoek bij pasgebore kindere. Dat hoorde zo. M'n moeder vertelde in Lopik was d'r een kind gebore en toen was d'r een heks op bezoek geweest. 't Kind werd hard ziek. Toen ze het kussen openmaakten zat er een verenkrans in.
nl.verhalenbank.51005
As men in apel fan in tsjoenster krijt, mat men dy apel noait hielendal opite. Hwant oars krijt men in levende pod yn 't liif.
Wy mochten ek noait trije kear achter elkoar "ja" sizze. Hwant dan hie de tsjoenster jin yn 'e macht.
Der wie froeger in jonkje, dêr boarten wy wol mei. As der in âld minske foarby gong, dan sei er altyd:
"Ien âlde duvel, twa,...
nl.verhalenbank.20735
As tsjoensters op 'e biezemstôk troch de loft fleagen waerden se heksen neamd. Der waerd wol sein dat hjir twa wienen: in mem mei in dochter.
nl.verhalenbank.31119
Janne en har dochter Luts wennen yn Houtigehage oan 'e Skoallewyk.
Ritske Postma seach dat Janne en Luts op in nacht oan 't boartsjen wienen op 'e planke dy't oer de wyk lei. Sy rekken de planke net, mar sweefden. 't Wienen tsjoensters.
nl.verhalenbank.25928
By de Skoallewyk yn 'e Houtigehage wenne in frou mei in dochter. Dy koenen fleane. 't Wienen tsjoensters. Op in moarn wienen se togearre oan 't toudounsjen.
nl.verhalenbank.27766
Myn groatmoeke fan Holwert gyng eens feur haar kiend naar Wopke. 't Kiend had kransen in 't kussen.
Wopke sei tegen moeke Tryntsje: Hier heste goed, mar dû moest it an deze kant by dy houwen. En aan die kant moestû niet ien passeare laten, omdat dan dat fleske met goed der an gaat. Ik warskou dy Tryn, denk aan dyn naaste familie.
It waren haar mans vader...
nl.verhalenbank.32614
M'n moeder kon op een dag de karn niet afkrijge. De karn was betoverd. Toen heb ze d'r heet water in gegooid en toen kwam die wel af.
nl.verhalenbank.72695
In het ouderlijk huis was eens ’n stuk muur ingevallen. “Mijn” werd daarvoor aansprakelijk gesteld. Ze verdedigde zich tegen moeder: dat de mensen ’t wel zegden maar dat ze wezenlijks niets kon. Toch bleef dat in de sfeer van hekserij.
nl.verhalenbank.47535
Sjoerde Ael wie ek in tsjoenster. Wy mochten as bern abslút neat fan har oannimme, dat hie mem ús goed ynpepere.
Sjoerde Ael en Stammerige Harm koenen beide troch de loft sweve. Sy koenen har ek yn katten foroarje.
nl.verhalenbank.20021
Auk hie in dochter, dy hiet fan Brecht. Dy ha 'k ek sa hawn. Hja wie der op út, doe gong ik gau hinne en ik lei duveldrek by har thús ûnder 'e doar. Doe koe se der net ynkomme.
Doe krige Brecht in stokje en der rearde se alle duveldrek mei fuort. Doe koe se der yn komme. Ik ha 't sels sjoen.
Brecht wenne flak njonken ús yn Twizeler Heide. Hja en har mem...
nl.verhalenbank.33840
Moeder verwachtte ’t twedde kiend. ’t Wier snachs gebore en alles was goed, ok ’t kiend. - Dor wonde ’n vrouw ien de burt, die smèrs altied melk kwam hoale. De minse verdochte hor van hekse. Die mèr kwam ze ok. Mar nie um melk. Ze klopte on en vroeg on voader, of ze moeder moch bezuke. Voader zèj: “Nee, da kan nou nie”. Mar da was eigelijk alleen mar...
nl.verhalenbank.50179
Doe't skoanheit syn suster noch in famke wie, siet dy bot yn 't lijen. Hja gûlde altyd. Doe wienen der guon, dy seinen: Dat bern kin wolris bitsjoend wêze.
Mar dêr woe beppe neat fan leauwe.
Der kom faek in naeister by harren, dy't deis foar har naeide.
Op in kear, doe't it bern wer bot raesde makken se de jouns it kessen iepen, dêr't it bern de holle op...
nl.verhalenbank.32951
Achter Burgum wennen minsken, dy hienen in bern en dat rekke bitsjoend. Sy gongen nei de duvelbander ta en dy sei, it wie in âld wiif dy't it dien hie. Sy moesten it kessen mar ris neisjen en de krânsen dy't der yn sieten forbrânne. Sy moesten der foar soargje, dat alles goed ticht wie, de kaeisgatten en de skoarstiens ek, en de doarren op slot.
Der siet...
nl.verhalenbank.25637
Ze zèje vroeger wel, da Dot [Dora], ’n vrouw bé’j ons ien de burt, hekse kos. Mien moeder geleufde er niks van. ’t Was ’n goed mins, zèj ze. En ze von ’t bar lillek, dat de minse da zèje. Dot zèj tege moeder altied: “De dierbare vrouw”. As ze nijtjes [nieuwtjes] had, kwam ze die altied on moeder vertelle en dan was ’t ielke keer: “De dierbare vrouw”. Ze...
nl.verhalenbank.50308
To Tsjummearum wennen in broer en in suster.
Har mem wie to bakerjen op in pôlle tichte by de sédyk. Togearre gongen de broer en de suster op in joune let dy kant út om har mem op to heljen. Sy moasten oer de feart. Dêr lei in heechhout oerhinne. Sa kamen se op in sintelpaed.
Dêr kaem in wite kat by har. Dy roun har hyltyd om 'e fuotten hinne. It dier wie...
nl.verhalenbank.20604
Wy wennen yn 'e Sweagerbosk. Doe't myn suster Antsje in fanke oerwoan hie, kom Fokke Loonstra us in kear by ús. Hy wenne ek yn Sweagerbosk, oan 'e Swadde. Hy woe de poppe graech us sjen. Hy nom seis ierappeltsjes mei en in pear plakjes spek.
Ik slepte by ús mem. Doe't mem op bêd soe, taestte se nei in grouwe pod mei in doek om 'e kop. Dy pod siet by har...
nl.verhalenbank.18115
Ik wie in jonge, doe hat Gjets Jel my ris in pepermuntsje jown. Doe't ik thúskom, sei mem: "Hast it opiten?" "Ja", sei 'k.
"Dan bist bitsjoend", sei mem. "Dan sil 'k mei dy nei Frânse Hinke."
Doe rekke ik mei mem nei dat minske ta, dat yn 'e Rottefalle wenne.
"Ja," sei se tsjin my, "dû bist bitsjoend. In âld minske docht it. Dy foroaret har yn in swarte...
nl.verhalenbank.23573
