Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
41 results
Dutch Keywords: angst toveren
Stien de Veth was een heks. Ze woonde op de Klef in Milheeze. ’n Keer stond vader in de peel om klot te halen. De heks stond er ook en wilde die klot hebben. Vader gaf niet toe en was ook niet bang en zei: “ ze zegge dé ge hekse kaant mer hekst nauw mér op “. Ze kreeg niks en ze ging.
nl.verhalenbank.47543
M'n moeder heeft me ook nog eens verteld, dat er in een hofstee een heks was binnengekomen, door een kwast waar de prop uit was. Die heks was binnen. De paarden onrustig. Toen hebben ze weer een prop of een doekie in die kwast gedouwd. Ze hebben geen last meer gehad.
nl.verhalenbank.50861
Heksen Volgens overlevering vond men een vrouw, welke bekend stond als een toverheks, schijnbaar levenloos achter een houtwal. Haar mond was open. Na een poosje kwam er een muis aanlopen en kroop in de mond. De vrouw begon toen weer te leven en deed voorkomen dat ze geslapen had. Men dacht echter dat de geest der heks in de vorm van een muis een of ander...
nl.verhalenbank.13412
Toon Lintermans was ne mens uit Asten, “die iets kon” d.w.z. hij kon heksen. Hij kwam thuis maaien en als jong meisje moest Vertelster erbij binden. Ze was dan bang en ’s avonds op de terugweg deed ze d’r klompen uit als ze over ’n brugske moest om geen heksen wakker te maken. Met de klompen in de hand holde ze er dan hard over.
nl.verhalenbank.47572
Bij ons in Lopik woonden d'r vroeger drie heksen. M'n tante woonde er ook naast een. Die tante ging er wel eens kijken, toen die vrouw ziek was. Maar ze dorst ze niet aan te raken. Want ze was bang, dat ze het toveren aan haar zou overdoen. Want die mensen konden niet sterven, of ze moesten hun toverkunst aan een ander overdoen. Ze reden op een bezemsteel...
nl.verhalenbank.50591
In Brakel, daar woonde de toverheks. D'r woonde een vrouwke uit Brakel in Woudrichem. M'n zwager, die ree met een oliekarreke. Dan dorst ie nooit, nooit langs dat huis waar die heks woonde. Dan liet ie een ander dat oliekarreke d'r voorbij rije.
nl.verhalenbank.72813
Je had hier vroeger ok een ouwe vrouw. Die werd voor heks ange- zien. Die joeg bepaalde mense op de loop. Ze kon zo'n bietjie tovere. De kindere werde d'r voor gewaarschuwd.
nl.verhalenbank.69352
Bé’j Leen S. thuus ware ze stoelematters. Ze reparierde bieze stoele. Ze kwame die langs de huus ophoale. Da deej Leen ok. De minse zèje, da ze ’n heks was. En durrum waren er inkele minse, die niedop de stoel durfde te goan zitte vör de nijje mat gezègend was. As ze ’r zage onkomme, mieke de minsen wel es ’n kruus over de weg. Dan mòs ze umkieke. Ik heb...
nl.verhalenbank.49647
JI: Ja, die geloofden allemaal in spoken. RK: Ja, in spoken ook? JI: Ja, ja, in spoken ook, jazeker. Weerwolven, of hoe noemen ze dat. RK: Weerwolven? JI: Weerwolven, ja, dan werd er 's nachts iemand banggemaakt. Daar heb ik wel eens verhalen over gehoord, maar daar weet ik niet zo veel meer van. maar ik weet wel, mijn moeder geloofde in spoken. Als...
nl.verhalenbank.45782
Er spookt in de Rusen en de oude Polder (het gebied tussen de Herv. Kerk in Wemeldinge en de Moniken dijk) een kat, die eigenlijk een heks was, maar die heks zou zich zo nu en dan in een kat veranderen, maar ze was verdwenen altijd als men ze achterna ging. Het moet ± 1860 en vroeger geweest zijn. Meer bekend dan de zwarte kat is echter het witte koijn,...
nl.verhalenbank.13334
Ik het vroeger gediend bé’j vrouw Tonk. Dor kwam duk ’n vrouw langs, wor de minse van dochte, da ze kos hekse. Ze gieng kapotte bieze stoele ophoale ien Fliere. Bé’j de minse, die stoele gemat mosse hemme. Da deje ze bé’j die vrouw thuus. Op ’n keer was ze wer stoele op wezze hoale. Ze was muuj van ’t drage en durrum kwam ze bé’j ons ekkes ruste. Vrouw...
nl.verhalenbank.50205
Vrouw Schuier op het Eiland kon ook teuveren. Ze ging altied met een paraplu op onder de hooiperse zitten. Ze woonde in een huisje op de Heilige Stede en daar haalde ze allerlei lelijke teuverkunsten uit. Daar kwamen vrijmetselaars op bezoek, mannen met een zwart kappien op en dan deden ze daar met menare allerlei flauwekul. De mensen waren bange om er...
nl.verhalenbank.43512
Als wij vroeger 's morgens naar Dussen in school gingen, dan was daar een vrouw Stupers die woonde daar, en als wij er langskwamen en dat mens stond buiten in de deur, dan waren wij daar doodsbang van, want dat mens dat kon toveren. Dat kwam omdat zij zo raar uit d'r ogen keek, dus wij gingen er met een boog omheen, hoor.
nl.verhalenbank.12577
De ouwe Kee-meu, een ouwe weeuwvrouw, oud, grijs, weinig haar, die kon toveren. Vroeger zejen ze langs de Lek trouwens, dat alle ouwe vrouwen in Langerak konden toveren.
nl.verhalenbank.50963
Vroeger woonde in Hasselt Zwart Kappien. Dat was een oud krom vrouwtje. Die kon toveren. De kinderen durfden er niet langs. Als ze een appel in een kussen stopte, kwam die er met allerlei vreemde kleuren weer uit. Ze vloog op een heidebessem door de lucht. Toen ze op de Achterbane woonde durfden de kinderen niet 's avonds naar de pomp om water, die stond...
nl.verhalenbank.43510
Yn 'e maert, seinen se altyd, dan hâldden de katten in forgadering. Dan wienen se oan 't psalmsjongen op in stik lân of op in sânwei. Dan doarsten de minsken dêr net lâns, hwant it wienen tsjoensters.
nl.verhalenbank.23421
Minsken dy't bitsjoend wienen, hienen gauris krânsen yn 't holkessen. Dat wie it wurk fan 'e tsjoenster. Sadré der trije krânsen fol wienen, dan wie deselde dy't bitsjoend wie, dea. De krânsen moasten der úthelle en forbarnd wurde. As men froeger mar in bultsje yn 'e fear fielde, dan woarde it kessen al lostoarnd, fral as der in tsjoenster yn 'e buert...
nl.verhalenbank.20790
Als je zo'n huis had daar 't spookte, dan ging alles van z'n plek. Je had hier zo'n vrouwspersoon, dat mens kon tovere, zeje ze. Dan sting ze met een wit laken over d'r heen. Spoken op hetzelfde adres. Dan ware ze bang om d'r voorbij te gaan. (Aanvulling mevrouw Korevaar:) Je had hiero ok zo'n ouwe barbier, die ging 's maandags altijd met de trekschuit...
nl.verhalenbank.69310
Ik wie in lyts fanke. Om in ûre of ien yn 'e nacht bigoun ik altyd to razen. Der siet in raer, swart ding, dat seach ik en dêr wie ik binaud foar. Heit sei: "It bern is bitsjoend, ik sil nei Wopke ta. Wy krije sa net in wink yn 'e egen." Mar as er dan nei Wopke ta soe, wie 't wer oer. Dat wist de tsjoenster. Dat wie Sytske van Assen. Mar heit is doch nei...
nl.verhalenbank.19443
Hanne Kramer hat hjir by 't kanael wenne (de Swemmer). Dêr hat in plaets stien. Dêr wied er boerefeint. Hanne Kramer koe fleane waerd der altyd sein. Dy plaets, dêr koenen jy allinne mar oer 't wetter komme. De boer brocht Hanne jouns mei syn boat oer 't wetter. De boer seit: "Hwannear komst thús? Hwant ik wol dy sa let net werhelje." Hanne seit: "Gean...
nl.verhalenbank.36414
51