24 results
Dutch Keywords: kasteel
Germaansch Volksgeloof Langs den weg naar Oudgastel ter hoogte van de zogenaamde Duivetoren schuin over de Wascherij van de firma Droog is de "Weel" (waarschijnlijk een veenput) waarvan het volksgeloof wil dat in vroeger tijden een kasteel heeft gestaan waarop een ridder woonde die met de duivel omging. Voor straf is zijn burcht verzonken en het heet dat...
nl.verhalenbank.13502
HET VERZONKEN SLOT Het slot "De Henneberg", ook wel het Hof te Loosduinen geheten, is in de grond verzonken omdat de heren van Henneberg, die daar woonden, in veel te grote overvloed leefden en zich niet om de armen bekommerden. Op de Bergwei, een weiland langs de weg ten oosten van het dorp, lag "de heuvel", een grote, ronde heuvel op de plaats waar...
nl.verhalenbank.32564
Klokpoelen: Heel vaag in ons geheugen ligt nog een verhaaltje, dat in een poel bij kasteel de Berkt, in Baarlo, klokken verzonken liggen, die in de Kerstnacht gaan luiden.
nl.verhalenbank.60986
Verzonken kasteel: In Haelen op het landgoed de Grote Bedelaar bevindt zich een grondeloos diepe poel. Hierin is in vroeger tijd een mooi kasteel met inwoners en al verzonken. Er woonde een rijke, doch vrekkige familie, die niets voor arme mensen overhad. Op een Kerstnacht kwam een arme haveloze bedelaar aan de deur, en vroeg om een onderkomen. Men joeg...
nl.verhalenbank.69268
NOG EEN VERZONKEN BURCHT. Ook tusschen Weert en Rothem, beiden gelegen onder Meerssen, zou een kasteel hebben gestaan, dat verzonken is en wel omstreeks de plaats, waar nu nog de Watermolen is.
nl.verhalenbank.42786
De Nol, dat is een wiel onder Elshout. In die wiel is een kasteel verzonken in de kerstnacht. De kasteelheer vermaakte zich die nacht met Wijntje en Trijntje. Dat wordt ook verteld zo'n verhaal over de wiel bij Vlijmen. Iedere kerstnacht is daar klokkengelui.
nl.verhalenbank.127637
Dat heb ie vlak bij 't Rumptse veer. Daar is vlakbij een wiel en daarin is een kasteel verzonken.
nl.verhalenbank.126237
In de Dijkjes in 's-Gravenmoer is een vijver, waar een kerk in verzonken zou zijn. Dat is ook zo in Duiventoren, dat is een bos onder Dongen. Daar is het kasteel verzonken van Heer Willem van Duijvenvoorden.
nl.verhalenbank.128007
Onderaardse gangen: Vanuit het kasteel van Kessel zou volgens verhalen van oude ooggetuigen een onderaardse gang onder de Maas door naar Reuver lopen. De gang was ingevallen en vol water. Men zou een keer een hond in de gang gejaagd hebben. Deze kwam niet meer terug. De gang zou uitkomen in een hoogte aan de Reuverse oever. Volgens de situatie moet deze...
nl.verhalenbank.60990
Het verzonken slot te Berkelaar-Echt In de middeleeuwsche tijden had te Berkelaar aan de Kargatskuil nabij Echt de woeste ridder Baldo zijn roofnest. Baldo was hoogmoedig, trotsch, verwaand, en verachtte God en zijne bedienaars. Omgeven van een troep woestelingen als hij, bracht hij den dag met rooven, jagen, brassen en zwelgen door. Eens op eenen...
nl.verhalenbank.35837
In Vlierden op de Hees ligt het venneke. Daar spookt het. Wie er 's avonds langs moet, doet van schrik de klompen uit en gaat er op de "vurvoewt" (op z'n kousen) langs. In de kerstnacht hoort men daar geluiden. Indertijd is er een kasteel verzonken omdat de kasteelheer 'n arme mens niet had geholpen.
nl.verhalenbank.47178
De Weerwolf De weerwolf kwam op verschillende gedaantes voort, maar meestal in de vorm van een mens meer op 'n gedrocht lijkend, klein van gestalte. Ook kwam hij voor als 'n soort ruigharige dier op 'n hond gelijkend. Het is vroeger veel gebeurd dat op eenzame landwegen in de late donkere avond wanneer iemand huiswaarts keerde eensklaps besprongen werd...
nl.verhalenbank.13228
Weerwolf Beter bekend bij ons betrekkelijk de "weerwolf" is wel "de hond van de Mote" of "de hond van 't kerkhof". Voor veel jaren leefde op zijn burgt 't enden de Mote te Roeselare een kasteelheer, bekend om zijn wreedheden, zijn wanordelijk leven van ontucht en donkere daden. Hij leefde van dieftsal en plundering. Hij mishandelde weduwen en wezen, en om...
nl.verhalenbank.13226
ROLDUC. Te Doornik woonde de geleerde scholaster Ailbertus van Antoing. Op zekeren dag, toen hij in het gebed verzonken was, zag hij plots voor zich een prachtig oord: een heuveltop met hooge eiken begroeid en twee beken, die zich slingerden door een dal. Tegelijkertijd hoorde hij een stem, die hem zeide: ,,Ga naar de plaats, die ik u heb getoond en wijd...
nl.verhalenbank.42676
Verzonken kasteel In de Buundert moet 'n kasteel geweest zijn, heul lang geleje; daar hadde ze 'n heel verhaal van. De slotheer had 'ne zoon, die naar de kruistochte wilde gaan om tegen de Turke te gaan vechte. Hij mocht nie van z'n vader, maar de jonge ging toch. Toen hij na lange tijd thuis kwam was ie alles kwijt, z'n paard, z'n uitrusting, alles en...
nl.verhalenbank.41505
De weerwolf 't Is wel heel lang geleden, maar toch echt waar gebeurd. Mijn moeder heeft het mij verteld, en die had het weer van haar moeder. In Meerlo woonde een naaister. Ze was niet getrouwd en daarom woonde ze bij een paar oude mensen in een kamer. Het huis stond midden in het dorp, dicht bij de kerk aan de weg naar Wanssum. Ze kon zo goed naaien dat...
nl.verhalenbank.35570
De bedelaar van Heithuizen Wie in den Kerstnacht kerkwaarts gaat, hoort vanuit een der poelen bij Heithuizen het doffe luiden eener klok en denkt met huivering aan het kasteel, dat daar eens stond, maar vanwege de harteloosheid der inwoners, verzonk in de diepte. Want lang geleden eens, toen ook het hooge feest van Christus’ geboorte plechtig gevierd werd...
nl.verhalenbank.49518
276. De heer Reuling (1893-1964) woonde in de buurtschap Dijk tegenover het terrein waarop tot ongeveer 1500 het kasteel Didam stond en tot 1606 de "Meurse Toren" (de donjon van het kasteel). De stendermolen, die bij het kasteel hoorde, waaide in de 16de eeuw om. Het perceel, waarop die molen stond, heet nog de Molenkamp. De heer Reuling vertelde dat op...
nl.verhalenbank.22637
De visscher van Halen Te Halen lag eertijds een groot en diep water. De bewoners dier streek vertelden, dat er eens een prachtig kasteel gestaan had. Op zekeren dag was dat plotseling verzonken, maar de klok ervan luidde nog telken jare in den Kerstnacht met doffe tonen in de diepte, en wie den klank hoorde merkte er iets sombers en melancholieks in; een...
nl.verhalenbank.49520
Stenhoesheerd Het is ongeveer honderd jaar geleden, dat men zich in ons gewest begon bezig te houden met de volkstaal. De belangstelling ging niet uit van het volk, dat zich alle dagen van die taal bediende, maar van geletterde en ontwikkelde mannen. Te Groningen Mr. Tresling, Lid der Tweede Kamer; te Appingedam Mr. Reynders, de burgemeester; en om niet...
nl.verhalenbank.42388
28