6 results
Dutch Keywords: aarde
HET VERZONKEN SLOT VAN HEIJTHUIZEN. De burchtheer van Heijthuizen vierde in den Kerstnacht een braspartij en stoorde zich niet aan de viering van den Heiligen Nacht. Nog laat in den avond klopte een bedelaar aan de poort en verzocht om nachtverblijf. De slotheer zelf, die wat koelte zocht voor zijn heetbedronken kop, trad in de poort en stiet den bedelaar...
nl.verhalenbank.42788
Het verzonken slot te Berkelaar-Echt In de middeleeuwsche tijden had te Berkelaar aan de Kargatskuil nabij Echt de woeste ridder Baldo zijn roofnest. Baldo was hoogmoedig, trotsch, verwaand, en verachtte God en zijne bedienaars. Omgeven van een troep woestelingen als hij, bracht hij den dag met rooven, jagen, brassen en zwelgen door. Eens op eenen...
nl.verhalenbank.35837
ROLDUC. Te Doornik woonde de geleerde scholaster Ailbertus van Antoing. Op zekeren dag, toen hij in het gebed verzonken was, zag hij plots voor zich een prachtig oord: een heuveltop met hooge eiken begroeid en twee beken, die zich slingerden door een dal. Tegelijkertijd hoorde hij een stem, die hem zeide: ,,Ga naar de plaats, die ik u heb getoond en wijd...
nl.verhalenbank.42676
De bedelaar van Heithuizen Wie in den Kerstnacht kerkwaarts gaat, hoort vanuit een der poelen bij Heithuizen het doffe luiden eener klok en denkt met huivering aan het kasteel, dat daar eens stond, maar vanwege de harteloosheid der inwoners, verzonk in de diepte. Want lang geleden eens, toen ook het hooge feest van Christus’ geboorte plechtig gevierd werd...
nl.verhalenbank.49518
REGINALD VAN VALKENBURG. Op de ruïne van Valkenburg spookt het 's nachts. Een stem roept er naar het noorden en het zuiden, het oosten en het westen: "Moordenaars! Moordenaars!" terwijl twee blauwe vlammetjes overal voor het geroep uitgaan en het begeleiden, waar het zich ook mag richten. Reeds zeshonderd jaren roept die stem en reeds zeshonderd jaren...
nl.verhalenbank.42651
Het was op een regenachtige novembermiddag van het jaar zoveel, dat pastoor Johannes ontwaakte uit zijn middagdutje dat hij iedere middag deed. Hij was al oud, pastoor Johannes. Rustig had hij zijn parochie bestuurd en er zijn beste krachten aan gegeven. Hij had iedereen met raad en daad bijgestaan. En nu, hij voelde het wel, zou hij het zo heel lang...
nl.verhalenbank.49784
3