Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
Show More Danish Keywords
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
Show More German Keywords
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der var ved vintertid al tid en brag pá Tastum so mellem Kobberup kirke og Dommerby kirke, det slog aldrig fejl, og folk mente da, at der var en ting, der havde sin fart der.
Om Vestervelling kirkes bygning fortælles, at de spændte to ulærte boller for en stenslæbe med sten på, og der, hvor de standsede, blev den bygget. ane marie kristensdatter, orum.
Der wie in snikkefearder, dat wie Hindrik Haukes, dy hie syn snikke krekt nij opfervje litten. De snikke lei foar de wâl, en hy waerd net brûkt. Mar it eigenaerdige wie, dat der hyltyd opnij skrammen opkamen.
Dat koe neffens Hindrik Haukes allinne mar komme as er troch de slûs farde en dêr oanskaefde.
Hindrik Haukes woe witte hoe't it kaem en paste op. Hy...
nl.verhalenbank.20791
Á þrettándanótt tala allar kýr. Á Þingeyrum dvaldist fjósamaður þessa nótt eftir þegar fjósverkum var lokið og leyndist í moðbás. Um miðnættisskeið stóð sú kýr upp sem næst var dyrum annars vegar í fjósinu og sagði: „Mál er að mæla." Þá stóð önnur upp og sagði:
Maður er í fjósi." Síðan stóðu þær hver upp af annarri og töluðu; þriðja: „Hvað mun hann...
Kýrnar á þrettándanótt
Maður bjó á Krossnesi sem Þorleifur hét; kona hans hét Guðrún. Unntust þau vel og gekk hún um allar hirzlur ásamt honum nema eina kistu sem sat í skemmunni hjá honum. Lykilinn að henni hafði Þorleifur í buxnavasanum sínum altént, nema einn morgun hafði hann buxnaskipti og gleymdi hann að taka lykilinn og réri hann síðan. En kona hans þvoði buxurnar hans...
Kálfshausinn
Eftir að Torfi hafði flutt byggð sína aftur úr jöklinum að Klofa fann hann í mörgu hversu landkostir voru miklu lakari í Klofa en í Jökuldalnum, einkum brá honum við vetrarbeitina því enginn skógur var nærri Klofa. Klofi stendur ofan til í sveitinni og þaðan lögn bæjarleið út að Skarði. Skarð stendur undir fjalli sem Skarðsfjall heitir. Þegar fjallinu...
Að gjalda Torfalögin
Sjávarbakkarnir neðan við Dalabæ eru háir með grösugum brekkum. Talin eru hvíla álög á þeim og eru þeir aldrei slegnir. Bannhelgi hvílir sérstaklega á Stórhólsbakka og Látrahúsbakka en þessi svæði eru helguð ókunnum vættum og ef þau eru nytjuð af mönnum eru slys og óhöpp vís. Unglingspiltur úr Reykjavík var í kaupavinnu í Dalabæ. Hann trúði ekki þessu og...
Hefnd fyrir að rjúfa álagahelgi
. ..... Hvernig var svo hér á veturna, í frostunum, hvernig gekk að jarða?
sv. Þeir..... bara eldi yfir á jörðina, núna, búnir að gera í mörg ár (???).
sp. En þegar þú varst ungur?
sv. Ja, þeir með, með, neinei, kallarnir, kallarnir, með, hvað er pikkur? .... Þetta var unnið alveg eins og, einsog ég segi, þetta var unnið einsog djöflar, alveg hreint........
SÁM 94/3844 EF
Sögur af Snorra á Húsafelli. Jóhannes fór með föður sínum þegar Snorri var að smíða áttæring í dyrunum á Aðalvík. Hann kvað fyrir munni sér: Öldur hrafna alla jafna, sem er vísa úr Jóhönnurímum. Líklegast hefur hann verið að yrkja rímurnar þarna við smíðina. Röddin var dimm og þung en mjög skýr. Það gengu margar sögur af Snorra. Hann var talinn vera...
SÁM 90/2122 EF
Það var eitthvað ekki vel gott í Steintúni þar sem hún bjó. Þrír menn hröpuðu þar í gjá, og þar af einn í hennar tíð. Hröpuðu allir á svipuðum stað í Grímsgjá, alltaf eins og það væri reimt þar í kring. Hún var kennd við mann sem fórst þarna. Grímur dó fyrir aldamót (1900), líklega 130 árum fyrir viðtalið. 21 ár síðan sá síðasti dó. Aldrei talað beint um...
SÁM 90/2242 EF
Eiríkur Jónsson og Kristín Þorsteinsdóttir bjuggu í Bolholti á seinni hluta 18. aldar. Voru þau ekki efnuð, en hagur þeirra batnaði er börn þeirra komust upp, en alls áttu þau 14 börn, öll mannvænleg. Er sagt, að Kristín hafi átt frumkvæðið að því að þau Eiríkur ætti saman. Stóð þannig á, að efnilegur bóndasonur bað hennar, en hún hafði hugsað sér Eirík....
more ...
Sagnir um Kristínu í Bolholti.
Út frá bænum á Grund liggur graslaus melbrekka, en upp í hana liggur dæld ein grasi vaxin er sagt er að héti Silfurdæld. Á öndverðri 18. öld var á Grund í Eyjafirði Sigfús Þorláksson lögréttumaður. Hann var fjölkunnugur mjög; hann var borinn galdri af Eiríki Jónssyni á Dvergsstöðum árið 1711. Hann átti sökótt við mann undir Jökli vestur. Sá var og hinn...
Silfurdæld eða djöfladæld
Þórður Vídalín Þorkelsson, bróðir Jóns biskups Vídalín, hefur verið sagður vitur maður. Svo var Þórður kynngifróður að sagt var að hann kynni 8 eða 9 galdralistir eða aðferðir, en svo var hann vandaður að hann grandaði ekki einu sinni flugu með galdri hvað þá öðru. Þórður vann jafnan mönnum bót við draugasendingum og kom í veg fyrir meingerðir með...
Frá Þórði Þorkelssyni
Jón bóndi í Snjóholti Einarsson, sagði frá því á efri árum að þeir Guðmundur Filippusson í Húsey áttu eitt sinn tal saman um Vilhjálm. Sagði Guðmundur að Vilhjálmur hefði verið æskuvinur sinn og einhver besti unglingur er hann hefði kynnst. Þá hefði komið að norðan Jón karl og staðnæmst í Húsey. Hefði hann haft meðferðis fornar skræður og rúnablöð er hann...
Særingar voru viðleitni kunnáttumanna við að framkalla duldar verur, oft til að fræðast af þeim og stundum líka til að njóta aðstoðar þeirra við góðar og illar framkvæmdir. Mest ber á því í sögunum að menn sóttust eftir fræðslu af þeim þegar menn eigi vöktu upp dána menn til illræða, sem draugasögur sýna að oft var reynt. Þegar menn kölluðu fram...
c) Særingar og seiður
Sagan af Unu álfkonu: Bóndi einn var alltaf mjög ólánssamur með ráðskonur. Einu sinni kom til hans kona Una að nafni og bað um vinnu. Ekki vildi hún gefa honum upp neitt meira um sína hagi. Þegar kemur að jólum fara allir til kirkju nema Una og var allt í röð og reglu þegar fólkið kom heim. Næstu jól var allt við það sama en þriðju jólin er vinnumaður á...
SÁM 88/1535 EF
Merkilegasta tegund seiðsins hefur verið forlagaleitin. Flestir kannast við völvuna sem sagði Örvar-Oddi og Ásmundi fyrir forlög þeirra í Berurjóðri. Er sú sögn allmerkileg. Þó mun hvergi í fornsögunum betur lýst þessari athöfn en í sögunni af Þorbjörgu litlu-völvu. báðar þessar sagnir sýna að seiður og særingar voru engu minna notfærð við að hnýsast um...
Um forlagaleit
Jón hét maður. Hann bjó í Fjarðarseli í Seyðisfirði og hafði galdraorð á sér. Hann átti gráan fola sem Jón í Dalhúsum lagði fölur á. Fjarðarsels-Jón var tregur til að láta hestinn en svo fór að nafni hans fær hestinn, ríður honum heim og lætur í hús. Þegar Dalhúsa-Jón kom næst til Grána var hann dauður. Lætur Jón hestinn kyrran og byrgir vel húsið. Þetta...
Fjarðarsels-Jón
Tooverappelen
Oude vrouwen kunnen met kinderen zoo als wij weten zeer veel werk maken door ze te streelen over hunne hoofden als anders[z]ins. Hiermede moet men zeer voorzichtig zijn, want dit is meestentijd de voorbode van eene betoovering. Ook moet men uiterst voorzichtig zijn, wanneer zij de kinderen appelen geven, ze niet dadelijk op te laten eten,...
nl.verhalenbank.34700
Der wie in frou, dy wie jouns altyd fuort.
Har buorman tochte: "Dêr wol 'k mear fan wite."
Doe bispionearre der har. Doe seach er dat se har útklaeide en nei de kelder ta gong. Dêr salve se har yn mei salve út in potsje wei. Dat struts se ûnder 'e hals, en ûnder 'e earms en ûnder 'e boarsten en ja, oeral. Doe't se dat dien hie, klaeide se har wer oan. En...
nl.verhalenbank.11541
