Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Toovenaars.
Iemand uit IJzendijke, die de kunst verstond, wilde eens een grap uithalen met een vriend. Door het gaatje van den gootsteen, zette hij een beestje naar binnen, en dat werd al maar grooter, al maar grooter. Eerst was het als een hond, toen als een kalf, toen als een koe, want de toovenaar was de spreuk vergeten, om hem weer kleiner te maken....
nl.verhalenbank.39089
Toevoegen aan §5II, Aant. 1948, fol. 5b, t.a.v. de heer Hans Veneman: deze „magische techniek” is niet zo onbekend, ook niet „buiten het milieu”. Meyer Sluyser schrijft in zijn „Als de dag van gisteren…”, p. 136: „Had grootmoeder Gitele besloten sleutel en gebedenboek te raadplegen, dan ging ze in een donkere hoek van het vertrek staan. Liefst achter een...
nl.verhalenbank.48572
AA: "Wat je ook heel vaak hoort in Marokko als we daar aankomen, is dat ze zeggen: 'Neem nooit van een meisje iets te drinken.' [...] Dat is gewoon tegen iedereen die hier vandaan komt, want dan kunnen ze dus... Het is eigenlijk... Ze kan een spreuk op een voorwerp uitvloeken, laten we maar zeggen, en die voorwerp krijg jij dan. Een ring bijvoorbeeld. En...
nl.verhalenbank.18510
Toevoegen aan Aant. 1949, fol. 7: )* „De nachtmare waart rond in de gedaante van een vrouw. Ze is nog meer belust op paarden dan op mensen en rijdt de hele nacht op hen rond. De paarden worden dodelijk vermoeid van deze ongewenste berijdster. De volgende morgen zou dit in de stal op te merken zijn uit de in elkaar gedraaide manen van de paarden.”...
nl.verhalenbank.48529
In de ouwe tijd had je hier in Montfoort een tuindersknecht en die moest voor z'n baas aardkruie. Maar hij wou en hij zou naar de kermis. Toen riep die:
Erop of erin!
En je ken 't gelove of niet, maar de aarde verspreidde z'n eige vanzelf over 't land.
nl.verhalenbank.72700
As wy as bern nei Piters Willemke, de tsjoenster ta moesten, seinen wy fantofoaren gau even trije kear achterelkoar: "Né, âlde duvel, krijst my net!"
nl.verhalenbank.36340
Der wie in snikkefearder, dat wie Hindrik Haukes, dy hie syn snikke krekt nij opfervje litten. De snikke lei foar de wâl, en hy waerd net brûkt. Mar it eigenaerdige wie, dat der hyltyd opnij skrammen opkamen.
Dat koe neffens Hindrik Haukes allinne mar komme as er troch de slûs farde en dêr oanskaefde.
Hindrik Haukes woe witte hoe't it kaem en paste op. Hy...
nl.verhalenbank.20791
Der wie in frou, dy wie jouns altyd fuort.
Har buorman tochte: "Dêr wol 'k mear fan wite."
Doe bispionearre der har. Doe seach er dat se har útklaeide en nei de kelder ta gong. Dêr salve se har yn mei salve út in potsje wei. Dat struts se ûnder 'e hals, en ûnder 'e earms en ûnder 'e boarsten en ja, oeral. Doe't se dat dien hie, klaeide se har wer oan. En...
nl.verhalenbank.11541
Bij §1, Aant. 1960, sub 133B-III: ,,In het volksgeloof keert de conceptie van incubus en succubus terug in de vorm van de nachtmerrie". ,,Men geloofde dat de nachtmare een bovennatuurlijk wezen was dat 's nachts de mensen in hun slaap kwam kwellen door boven op hen te gaan liggen. De naam van de mare, die ook paarden bereed, is in de volksetymologie tot...
nl.verhalenbank.48627
Yn Surhústerfean wenne froeger plysje de Vries. Dêr wienen se allegearre bang foar. Hy plichte to sizzen: "En wij spelen met jou, de Vries blijft baas op Surhuisterveen."
Imke de Jong wie dêr us in kear. Dy sûpte him sa dronken dat plysje de Vries pakte him en brocht him yn 't hounegat, wylst er sei: "En wij spelen met jou, de Vries blijft baas op...
nl.verhalenbank.22058
Ik hie in kammeraetske, dat wie Minke. Op in kear wie ik by Minke en dy yn 'e hûs, doe sei Minke: "Wolst ek ris hwat sjen?" Doe krigen har bruorren in toverboek. Dêr bigongen se yn to lêzen en doe kamen der allegear swarte roeken ta de hurddobbe út. De hiele keamer rekke fol. Sy fladderen dêr mar om. Ik waerd deabinaud.
Doe lêsden se itselde achterút en...
nl.verhalenbank.36552
Hja fortelde, der wie in tsjoenster, dy hie har it tsjoenen leare sild. Doe sei dy tsjoenster tsjin har: "Dû mast my dit neisizze:
- Hier zitten we onder de weilge (= wylch),
vervloekende God met al zijn heilge. -"
Mar Antsje hie sein:
- Hier zitten we onder de weilge
vervloekende de duivel mei syn hiele oanhang -
Doe hie se 't tsjoenen net leare kind.
nl.verhalenbank.20541
Hendrik van der Molen het hier woond dat in eindje uut. Maar een stap of wat van ons af, hier flakbij. Hij was faak bij ons. Hij was een duvelbander, seiden se.
Hij het al jaren wei west.
Ons moeke was weduwvrouw.
Op in kear kwam Hendrik bij ons, doe froeg hij om de puidel van de tabak. Myn broer had der een.
"Mooi jongen", zeedie. 't Was een fremdig man....
nl.verhalenbank.23967
Tseard Harms wie in tûken-ien. Dy koe mear as sljochtwei. Dêr hat Hinse Jehannes de Boer syn kunsten ek fan leard.
Us pake syn heit en Tseard Harms wienen ris to Grins. Doe gongen se nei in gûchelspul ta. Der wie ek noch in neef fan myn oerpake by. Myn oerpake en syn neef woenen der bislist yn, mar Tseard Harms hie der gjin sin oan. Mar de oare beiden...
nl.verhalenbank.16035
Verder gaf et volk, dat joe stoan loatn kon.
Dat was n hail waark. Nait veul, dei de kunst verstonden.
Neem nou moar s aan, dat ie op n nacht bie de törfbult woln om te steeln.
As ie nou bie aine kammen, dei joe stoan loatn kon, den luip zo aine s oavens om de bult tou en zee door wat bie op. Hai huil door heiligen bie aan, muik et kruustaikn ettelijke...
nl.verhalenbank.45867
