Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
21 results
Dutch Keywords: man
Hjir njonken hienen se froeger perseeltsjelân. Us muoike wenne oan 'e oare kant de wei, dy seach op in snein-to-joun hiel dúdlik, dat der in man mei in lantearne yn 'e hân it perseeltsjelân deltrêdde. Hy meat it út. Doe wist noch gjin ien fan hwat. Muoike woe ris sjen hwat foar keardel as dat wie. Sy gong der út, mar doe't se op 't lân kom, wie der net...
nl.verhalenbank.24349
D'r kwam bij iemand een toverheks. . . hokus, pokus uit staan brabbele. Toen lag die man rondom in de roze. En z'n hoofdpeluw zat vol kikvorse. Eve later ware de roze en de kikvorse weer weg. Want toen kwam de toverheks weer terug. Toen was de betovering verbroke.
nl.verhalenbank.72918
By de Skilige Piip sit in skat yn 'e groun. Dy kin der wol út, mar dan mat men krekt de wurden wite dy't der by opsein wurde matte. En dat wyt net ien. De man dy syn jild it west hat, dy mat dêr noch altyd omspûkje. Hy sit achterstefoar op in ezel.
nl.verhalenbank.21477
Sizwurd: Hy is sa sterk as Sterke Hearke.
nl.verhalenbank.33745
5.11. Het klaverblad van drie In Wouw, was er zonen herkuul, zo van die mannen die rond gaan mee gewichten. Die was d'r mee bezig. Komt er een ouw vrouwken aan mee nen bussel klaver en die bleef staan. Ineens scheit ie er uit en hij gaat er henne: 'Moederke, gaat astublieft deur'. 'Oh', zegt ze, 'Ik mag zo goe kijken as een ander, de weg is van iedereen!'...
nl.verhalenbank.44444
¶ Het xij. capittel. "Een man die ten stride gaet, sal over hem hebben dese woerden: `Taey va loing, te tien, sonte combat si ten revuieng'."
nl.verhalenbank.29124
Der wie in snikkefearder, dat wie Hindrik Haukes, dy hie syn snikke krekt nij opfervje litten. De snikke lei foar de wâl, en hy waerd net brûkt. Mar it eigenaerdige wie, dat der hyltyd opnij skrammen opkamen. Dat koe neffens Hindrik Haukes allinne mar komme as er troch de slûs farde en dêr oanskaefde. Hindrik Haukes woe witte hoe't it kaem en paste op. Hy...
nl.verhalenbank.20791
Yn Warten hie in man kear op kear de wurden heard: De tijd is verschenen, de man is er niet. De dûmny fan Warten woe 't net leauwe. Op in kear farde er mei om 't mei eigen earen to hearren. Hy stie achter op 'e skou, op 't skouhúske om 't mar sa goed mooglik hearre to kinnen. Doe liet de skipper dy't skoude, de boat mei in skok foarútsjitte, dat dûmny...
nl.verhalenbank.20398
Us heit tsjinne by de boer. Der wie yn dat plak in feart mei in brêge der oer. Op in kear doe stie der in protte folk by dy brêge. Heit wie der ek by. Doe hearden se in stem út it wetter wei: "De tijd is der al, maar de man is der niet." Dat woarde in pear kearen achter elkoar sein. Mar der wie neat to sjen. Doe kom der in seas oan riden mei in hynder der...
nl.verhalenbank.20091
Op 'e Burgumermar is it gebeurd dat in reedrider by 't winter, doe't er by in wek lâns ried, in stem hearde: "De tijd is verschenen, maar de man is der nog niet." Krekt letter ried der doe ien yn it wek en is dêr fordronken.
nl.verhalenbank.19843
Der stienen us guon by de âlde feart (= de Feanster feart, dy't fan Surhústerfean nei 't prinses Margriet-kan. giet), flak by de Harkema. Doe hearden se in stem. Dy kom út it wetter: "De tiid is der wòl, de man is der net." Fuort dêrnei kom der in man oanriden op 't hynder. Dy ried pardoes yn 'e feart en is fordronken.
nl.verhalenbank.22237
Heksn kun man ook leern. Was n keerl dichte bie de grenze, die dat doen kon. Zo wazzen er twei jonges, die dat ook van hum leerden. Toen ze t konden, wilden ze naar zien wienkelder toe. Nou hadden ze leerd, dat ze dan zeggen moestn: “Over bos en stroek.” Ze vergistn zuk en zeden: “Deur bos en stroek”. En toen begunden ze te loopn; deur de bossen, dat heur...
nl.verhalenbank.44439
Alde Sije wenne by de Liuwepoel yn 'e Harkema. Dy hie him oan 'e duvel forkocht. Hy wie mei in swarte kat trije kearen om 't tsjerkhôf hinne west en alle trije kearen hied er roppen: "Wie koopt er mijn kat voor een daalder?" Doe hied er in wikseldaelder krigen. Alde Sije wie hielendal blau om 'e kop. Dat kaem fan 'e drank. Hy koe safolle drank keapje as...
nl.verhalenbank.22230
¶ Het xi. capittel. "Ick soude u wonder segghen vanden paerden, ende van haren 1170 medicinen, mer om deswil dathet dye mannen nemen tot haren voerdeele, so sal icker af swighen ende spreken van anderen dinghen. Nochtans wil ic wel dat ghijt weet, so wanneer dat ghy siet een paert dat hem niet en wilt laten bescrijen, noch in een scip...
nl.verhalenbank.29123
Yn Grinslân wenne in man, dy hie in hiele protte jild. Foardat er stoar bigroef er dat yn 'e groun, ergens ûnder in stien. Mar hy die oan duvelskunsten en hy hie it sa dien, dat noait ien dy skat út 'e groun krije koe. Bigounen se op dat plak to dollen, dan sakke it jild fierder nei ûnderen ta. Op in kear, foar syn dea, sei er: "Dat jild kin der oars net...
nl.verhalenbank.20730
Der was een soldaat, dat was een bereden dragonder. Die froeg om onderdak bij een boer. 't Was al laat. Dat worde him verskaft en toen kwam daar nòg een man, die kreeg óók onderdak. Maar die soldaat fertroude 't saakje niet. Hy sei stikum tegen de boer: "Die man, dat lijkt mij een frou toe." En toe froeg-ie de boer of die ook appels had. En toen gooide de...
nl.verhalenbank.20298
Der wie in faem, dy tsjinne. Dy sei us in kear: "Ik wol joun in feint ha. 't Kin my neat skele hwa. As wie 't de duvel ek." Doe't se de jouns it iten op hienen, kom der in menearke oan, dy gong moai yn 'e hoeke sitten. Doe kom de frou by de faem en sei: "O heden, fanke, hwat hastû hjoed sein!" Doe sei de faem de wurden dy't se sprutsen hie. "Nou," sei de...
nl.verhalenbank.18123
Der wie in man, dy hie in apelbeam achter hûs stean. Mar dy apelbeam bleau altyd like sutrich. Hy woe beslist net groeije. De man gong hinne en graefde der omhinne. Doe stjitte hy mei de lodde op hwat. Hy sjen. Doe wie dat in potsje mei in lid der op. Dat potsje siet stiiffol jild. Op it lid stie hwat to lêzen, mar dat koe er net lêze. Dat koe him ek neat...
nl.verhalenbank.23359
Froulju gongen froeger wol foar de swarte spwegel stean op 'e merk yn in tinte. As se de kiste krigen to sjen, dan soenen se net trouwe. Meastal krigen se it portret fan 'e takomstige man der foar en sy waerden ek gewaer hoefolle bern se ha soenen. De froulju seinen der in spreukje by op, dat sa bigong: Laat mij de man eens zien (dêr't se mei trouwe...
nl.verhalenbank.19306
Us beppe (in Grinslânse) fortelde: Op it Westersân by Oldekerk yn Grinslân wennen trije âldfammen. Dat wienen tsjoensters. Sy woenen alle trije wol graech in man ha, mar sy krigen noait oansyk. Dat kaem omdat se de frije kúnst útoefenen. Der wienen trije gereformearde âlderlingen, dy woenen wolris wite, hoefolle dêr fan oan wie; fan dy duvelskunsten. Dy...
nl.verhalenbank.19700
23