Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
We hebben een - klingelingeling - schapenbel. Dan ga ik voor aan het pad staan, en dan roep ik des middags: "Over tien minuten is het verschrikkelijke verhaal van de woeste reuzen Ellert en Brammert." Op die manier. En dan verzamelen de mensen. En dan vertellen we een beetje over hoe Schoonoord ontstaan is.
Rond 1854 was hier een hele groep mensen...
nl.verhalenbank.44910
De verrassing van Brunesheim
Doen sprac die hertoghe van Brabant:
'Die duvel brachse hier int lant,
Die hier driven dese ghewelt;
Moetic leven, het wort ghevelt'
(Anno 1124)
Ze kwamen uit Denemarken, uit Koning Magnus' rijk, en na een lange zeereis vol lotswisseling en bont avontuur, waren ze als moede zwervers neergestreken in het gastvrije land van...
nl.verhalenbank.41154
Mien oom vertelde vrouger, dat er vrouger woonde er op Vledder Batten, Vledder die ligt daor van hier tussen deze wereld en Onstwedde, en daar zeggen ze van Vledder Batten. Mijn tant zegts van Vledderveen, dat is wat een neiere naam. Daar woont een man, sien vrouw was overleden en die had nog wel een wicht in huus. Die man kon al wat vertellen, uit al...
nl.verhalenbank.69675
MARGREETJE VAN LIMBURG.
Hertog Otto van Limburg was op zekeren dag met groot gevolg van jagers en honden op jacht gereden; zijn dochter Margreetje bevond zich ook in den stoet. Haar moeder had haar niet graag laten meegaan; het was of zij een onheil vermoedde, zoo onrustig klopte haar hart, toen Margreetje wegging. In het woud gekomen, zag de hertog een...
nl.verhalenbank.42646
De Vliegende Hollander
Een hulpeloos schip in den woedenden storm, en het land nabij. De
golven sloegen tegen het zwakke hout, en de wind floot langs de
zeilen. De storm eindigde niet, en dreef het schip Westwaarts en
Oostwaarts, Noordwaarts en Zuidwaarts; geen stuurmanskunst kon het
leiden. De storm was meester.
De kapitein van der Decken stond bij de...
nl.verhalenbank.41800
Brammert en Ellert
Tusschen Schoonloo en Zweel bevindt zich een groot veld, daar staan
geen huizen op, en wegen loopen er weinig door: hij, die er gaat,
moet niet bang zijn voor de eenzaamheid.
Eens huisden er twee reuzen, Brammert en Ellert heetten ze. Brammert
was zoo groot, dat hij de heele breedte der vlakte vulde, als hij
terneer lag: dan rustte...
nl.verhalenbank.41757
Ja, ik heb wa ‘n kea heurd en dat was nog van de vurige eeuw, dat ze nen keal, den hebt ze vedacht van moard, het wan’n gewone hènige leu en den man, iedereen wus, at den man ônschuldig was, mè den man han’n ze vedacht van moard, den har a ‘n half joa vastezet’n, dat is woa gebuurd; doe mös der tusche Goa en Eènte doa möt ‘t gerechtshof hem’m lèèng, doa...
nl.verhalenbank.128377
It gebeurde dat der op in boerespul op 'e joun in âld minske by de doar kom. Dy woe graech ûnderdak ha foar de nacht. Sy soe nei famylje ta, mar koe dêr net mear komme, it woarde to let.
De boer en boerinne brochten har yn 'e keamer en dêr krige se kofje en iten. Wy meitsje in bêd foar jo, sei de boerinne, dan kinne jo hjir fannacht útfanhûzje.
Doe't se...
nl.verhalenbank.16926
Het Vrouwtje van Stavoren
Het was in den zoomer, en alles was rijk aan kleur en vreugde. Er was
zonnelicht over de zee, zoover men zien kon. Golven van zonnelicht
dansten met elkander, en ze zetten haar spel voort tot ver in de
haven van Stavoren: wie kon denken, dat het dezelfde golven waren, die
boosaardig in den winter, tuk op buit, de vlakke streek...
nl.verhalenbank.41740
ELLERT EN BRAMMERT
Niets dan de heide zag je, zo ver het oog reikte, een wat bolle, licht golvende vlakte, roestbruin in de herfst, een witte uitgestrektheid onder de wintersneeuw, met hier en daar de wankele spookachtige gestalten van de sombere jeneverstruiken erboven, een weelde van paars in de volle zomer, onder het diepe gegons van de bijen als de...
nl.verhalenbank.45842
Het meisje uit Orvelterveen.
(Tweede lezing van Ellert en Brammert)
Op een uitgestrekt veld, dicht bij Orvelterveen, woonden lang gelden twee reuzen, Ellert, de vader, en Brammert, de zoon, die geen medelijden kenden.
Maar de bewoners der dorpen om het veld lieten zij met rust, misschien in de hoop, dat de rijke vreemdelingen niet gewaarschuwd zouden...
nl.verhalenbank.42085
AW: Dat-wat-wat je-j-eh wat wel heel aardig is - ik weet niet of d'r nou voorbeelden zijn uit deze streek - dat is-ehh da's ook een heel verhaal van (dat-)dat zult u beter weten als ik, eh rond ongedoopte kinderen, hm. [RK: Ja.] En ehh een-een-'n (bezoeker) die dan 's nachts eh-eh ja (verzocht) wordt hè, om een-dat kind alsnog te dopen. Ik-ik-ik stuitte...
nl.verhalenbank.47884
De bende van Pier Zuudof
De zôôgenêêmde bende van Pier Zuudof bestieng uut ’n man of zevene: Pier Zuudof, Koa Zuudof (die à lêêter etrouwd ewist eit mie Kees Traas), Klaas Westdurp, Joane Westdurp, z’n zuster (die à lêêter trouwden mie Sjef van Waardenburg en zôôdoende de grokkemoeder wier van de vrouwe van Karel Vermeulen), dan nog Merien Traas, ’n...
nl.verhalenbank.8886
In Ilpedam heb vroeger een meid ewoond: die was nergens bang voor. Ze diende in een herberg en dan plaagde ze her dikwijls, maar ze gaf er niet om. Nou wordt in zoo'n herberg natuurlijk van alles verhandeld, en zoo kwam op een goede avond het gesprek op die meid en dat ze zooveul courazie had.
"Nou," zei er op lest ien, "ik wed dat ze vanavond om elf uur...
nl.verhalenbank.8855
Het is lang geleden,- alhoewel men haar nooit zal vergeten, daar zij het was, die zielen won voor mijnheer den Duivel - dat er in Lettele een heks woonde. Misschien zou men zich haar boos en vijandelijk wezen niet meer hebben herinnerd, als ze een gewone heks was geweest. Zij was er echter een uit duizenden, en mijnheer den Duivel had het geen moeite...
nl.verhalenbank.43330
Welkom bij: HET LAATSTE LEENGERICHT OP DE KOPPELBERG
Een klare, transparante meinacht welft zich over het kleine leen der Koppelen, dat vredig ingeslapen ligt in een oude, vergeten dalkom van de Maas. Stil gedoken liggen de armelijke gedoetjes en woninkjes rond het armzalige kerkje - alles ademt vrede en rust. Over de zompige weiden langs de Middelsgraaf...
nl.verhalenbank.44381
