17 results
Dutch Keywords: bang
Der wie in faem dy hie alris tsien ynbrekkers de holle ôfhoud. De alfte ûntkaem har. Sy rekke krekt syn plasse, dat dy wied er kwyt. Nei forrin fan tiid frege deselde sûnder plasse de faem as se mei ride woe. 't Wie op in joun. De moanne skynde helder. Hy hie in hoed op, dat de faem seach net, hwa't it wie. Dat hja gong mei en dêr rieden se togearre...
nl.verhalenbank.19778
Der wie in skuonmakker, dy kom op in joun út 'e Trynwâlden wei. Hy hie aerdich hwat jild by him. Doe't er oan 'e Slachtebrêge ta wie, wie't krekt as lei 't him sa by dat der wol us guon wêze koenen dy't it op syn jild forsjoen hienen. 't Wie donker en 't wie in iensume wei. Dat hy tocht: "Ik gean hjir even ûnder 'e brêge." En dêr wie't al sa. Hy hearde...
nl.verhalenbank.20332
Der wie in faem, dy tsjinne by in hear en in frou. 't Wie ien dy't net botte gau binaud wie. Op in kear wienen de hear en syn frou útfanhûs. Doe wie dy faem allinnich thús. De nachts slûpten der trije rovers ta 't hûs yn, dy't alle kostberheden lyk as goud en sulver ensa pakten en dat yn sekken oerdienen. Sy seinen tsjin 'e faem, sy moesten in eintsje...
nl.verhalenbank.17618
Der stoar us in frommeske. Mar sy wie net ècht dea. It wie in skyn-deaden. Hja hie in kostbere ring om mei in djûre stien. Sa kaem se yn 'e kiste. Doe't se biïerdige wie, kamen der de nachts twa dieven op it tsjerkhôf. Dy iepenen it graef en de kiste om de ring to stellen. Mar wylst hja dêr mei dwaende wienen kaem dat frommeske oerein. Hja wie skyndea. De...
nl.verhalenbank.22149
Pake handelde yn grienten en yn beamkes en sokssahwat. Op in kear wied er ûnderweis nei Burgum ta, nei de Bosgra's om beamkes, om dy wer to forhandeljen. Underweis kommen der twa keardels ta de bosk út. Dat wienen rovers. Dy fregen him: "Hoe let is 't?" "Ik bin healwei fiven fan hûs gong," sei pake, "'t sil nou om healwei seizen hinne wêze." Pake hie in...
nl.verhalenbank.21616
It wie op in joun. Der stie in faem allinne foar in boskje. Dat wie nochal in tsjuster boskje mei hege beammen en de faem doarst der allinne net troch. Doe kom der in man oan, dy seach der bitrouber út. Hja sei: "Ik doar noait allinne troch dat boskje hinne, hwant ik bin sa bang foar Biesterveld. Dy is wer út 'e gefangenis wei, sizze se. Ik fortrou my...
nl.verhalenbank.22775
Alde Hinse Jehannes de Boer fan 't Swartfean krige us op in nacht selskip fan in pear man doe't er ûnderweis wie. Hy tocht: "Dy wolle my birove." "Ik mat earst efkes mei de âlde ôfrekkenje", sei er. Wylst draeide er mei de hakke in kûle yn 'e groun en lei dêr twa ryksdaelders yn. De twa naeiden út, sa hurd as se koenen.
nl.verhalenbank.20473
Atse Kûper fan Eastemar gong der froeger op út to stellen en to roven. Hy stiel fé en dat slachte er dan. It fleis forkocht er. De fellen en it ôffal bidobbe er yn 'e groun yn potten. Dat die er yn 'e stâl. Dêr stie in hiele lulke kedde, dêr doarst net ien by komme.
nl.verhalenbank.27759
In de buurt van Nieuwendam was in vroeger jaren een roover, dien ze maar niet te pakken konden krijgen. Maar op een goeden dag merkten ze dat hij in een herberg te Nieuwendam was en de burgemeester ging er met een stuk of wat dienders op af. Omdat ze bang waren dat hij gewapend was, durfden ze hem niet echter zoo maar te pakken en gingen dus één voor één...
nl.verhalenbank.9401
Der wie in boer, dy hie nei stêd ta west. Dêr hied er beesten forkocht. Hy hie gâns sinten bard en dy sinten hied er by him. Der wied er nou mei op stap nei hûs ta. Underweis hearde de boer guon oankommen. "Deksels," tocht er, "ik mei wol om in skûlplak sjen. Ik ha safolle jild by my, as se it dêr us op munte ha." Doe lei dêr in omkearde boat yn 'e berm...
nl.verhalenbank.19968
Bart van Bindsbergen 't Is lang geleje datter op Babberik ien dat kasteel Halsaf een meneer en een mevrouw woonde. Mao de naam hek ter noait van heure nume; wat veur naam of ze hadde. Die minse die mozzen ok een huusholdster hebbe, een meisje hebbe. En dat viel toe um de donder nie met, want de meeste hadden door een betje schrik veur; daor wone nog nie...
nl.verhalenbank.22556
Doar het ik ok wel es van gehörd. Voader vertelde d’rover. Hé’j zei: “Och da’s mar bedonderderé’j”. Iemand deej ’n vel um en dan kroop ie soaves as er minse langs kwame over de weg, of van den enne kant van den diek nor den aandre kant. Um de minse bang te make. Voader zag ok es ’n keer zo’n werwolf. Mar hé’j groop zien stok en sloeg de werwolf op zien...
nl.verhalenbank.50474
Yn Aldegea stiet in hûs, dêr stienen froeger trije greate linebeammen foar. Dy hienen har tûken oer de hiele wei hinne. Dêr wenne in skuonbaes yn dat hûs en dêr wie ek sliterij. Gâns boeren stieken dêr simmerdeis oan. Der stien krêbben foar de hynders foar de muorre. Hylke Bakker wenne dêr. Mar earder wenne dêr Theunis Harms Veenstra. Dy wie feanbaes en...
nl.verhalenbank.25052
DE WILDSTROOPER VAN ENZEBROEK. (Neeritter). De burchtheer van Enzebroek had een jachtopziener, die het uitgestrekte jachtveld van zijn heer moest beschermen tegen de vele loerjagers uit de buurt. Op een van zijn dagelijksche ronden betrapte deze opziener een berucht strooper. Deze scheen echter niet vervaard en stapte met zijn jachtroer rechstreeks en...
nl.verhalenbank.42985
jongedame: Hier is ok wa eerder nen man west noar Witbreuk vroagn. E: n Grootn Kristen, nen grootn keerl. J: met nen board. E: dan is t nen aandern west. J: Dat is a n paar joar, n paar joar, no ja, twee joar of zoa. Wit: en dee hoondn begonn te bietn en dat means keann .. t was natuurlik, ik keann t wa, mer ik nich zegn, derstek dat is t, zoavöl kon zik...
nl.verhalenbank.128606
Der wie in boerinne, dy har man wie stoarn. Hy wie dy deis op 't hôf kom en hja woe graech selskip ha dy nachts, hwant hja fielde har net feilich allinne. Dêrom frege se de feint of dy dêr dy nachts bliuwe woe. Mar de feint woe net. Hy woe fuort, al hoe't de frou ek oandrong. Doe't se in skoftsje allinne sitten hie, kamen der twa man by de doar. Dy fregen...
nl.verhalenbank.19969
In Ilpedam heb vroeger een meid ewoond: die was nergens bang voor. Ze diende in een herberg en dan plaagde ze her dikwijls, maar ze gaf er niet om. Nou wordt in zoo'n herberg natuurlijk van alles verhandeld, en zoo kwam op een goede avond het gesprek op die meid en dat ze zooveul courazie had. "Nou," zei er op lest ien, "ik wed dat ze vanavond om elf uur...
nl.verhalenbank.8855
19