Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Hjir tichteby, yn in sleat, is ris in famke forsûpt nêst in goed sechstich jier. Letter spûke it op dat plak.
nl.verhalenbank.38626
Anders Feltsje kaem us op in nacht by de faem wei. Dy faem wenne yn 'e Westerein. Hy wie noch mar in eintsje ûnderweis, doe kaem der him in hiele grouwe koalle fjûr op side. Dy gyng mei him oan 'e doar ta. As hy hurder roan, dan gyng dy koalle fjûr ek hurder. (feltsje is in bynamme)
nl.verhalenbank.22125
By Agehekken, op 'e hoeke fan it Wyldpaed, spûke it altyd. As bern wienen wy dêr deabinaud. Dêr roan jouns in wyt famke om.
nl.verhalenbank.38641
Op 'e Boppewei by de Westerein rint in fôlle mei in brijpot om 'e hals, sizze se.
It sizzen is ek, dat der oan 'e Boppewei in brún hynder stiet mei de kop oer de hekke hinne.
nl.verhalenbank.28444
Oan 'e Hillebrandsreed dêr spoeke it altyd. De iene hie dit der sjoen, in oaren-ien dat, mar in soad minsken doarsten der by joun en by nacht net lâns. Dêr wie ek faek in ljochtsje sjoen woarn. Ek woarden dêr nachts lykstaesjes sjoen.
nl.verhalenbank.27376
't Spoeke eins oeral wol yn Twizelerheide. Slim wie 't ek oan 'e sânwei nei Twizel ta. Dat wie in ûre geans (nou Nije wei).
Guon hienen dêr lêst fan in pleachbeest hawn. Forskeidene jonge minsken doarsten dêr nachts net lâns.
nl.verhalenbank.27377
Myn broer Foppe wie ris op in winterjoun om in ûre of acht, njoggen yn 'e Harkema nei bûten ta gong. Hy wenne yn 'e Fûgelkamp. Hy soe oer in sleat hinne, doe seach er twa neakene famkes. Hy woarde sa bang dat hy is weromgong. Dy beide famkes sweefden.
nl.verhalenbank.10685
Hjir flakby, by de barte, spoeke ek altyd in pleachbeest.
't Like krekt op in greate, swarte houn. Doe't Jan Dykstra noch feint wie, hat er him faek troffen. Hy gong stiif neist Jan lâns en hy brocht him oan hûs ta. Dan gong er werom. Deselden dy't dat meimakke wienen dan deabinaud. It beest hie hiele greate egen. By dei wie hy der noait, allinne by nacht.
nl.verhalenbank.27378
Myn broer kaem us op in nacht by de faem wei út Burgum. Doe't er by 't Wyldpaed wie by Arentsfeart seach er yn 'e berm in houn sitten. Earst koed er net sjen hwat it wie. It wie in beest noch greater as in keal. En 't wie rûch en swart. 't Hie hiele greate egen yn 'e kop. En de kop wie sa great as dy fan in bolle. En 't hie greate tosken. Myn broer stapte...
nl.verhalenbank.22128
Der sieten ris twa Westereinders op in joun yn in boatsje in eintsje fan 't spoar ôf op 'e Swemmer. Doe seagen se dat dêr op it spoar in ding hinne en wer roan.
It wie in wyt ding, dat gong by de brêge del en kom flak by de boat yn 't wetter. Doe soenen se der op slaen mei de rym (= spaan), mar doe wie 't ding fuort.
(in swager fan my wie ien fan dy beide...
nl.verhalenbank.23768
Klaes Wybenga hie forkearing mei in faem, dy wenne op 'e Frijstêd. Doe't er dêr foar de earste kear hinne gong seinen de minsken tsjin him, hy moest foarsichtich wêze, hwant dêr roan in strûpt hynder. Mar Klaes swearde by heech en by leech dat it him neat skele koe.
Op in snein-to-joun soed er wer ris nei de faem ta, doe seach er dêr it strûpte hynder...
nl.verhalenbank.33426
Ik en Kij wienen us op in joun nei Jehannes en Tryn ta to praten. Doe't wy wer nei hûs ta gongen roan der ús hyltyd in kat foar de fuotten. Wy koenen it beest net kwyt wurde. Hy bleau by ús oan hûs ta. Ik joech him wolris in skop, mar 't holp neat, hy wie der hyltyd wer.
Thús hat Kij him opsluten, hwant it koe ris in kat wêze fan de iene of oar dy't der...
nl.verhalenbank.33429
Der woarde altyd sein yn 'e Westerein: Om tolve ûre nachts moest men net oer de spoarbrêge, hwant dan spoeke it dêr. Dan wie dêr in wyt ding warber, dat forskeidene minsken dêr wol sjoen ha. It wie krekt as sweefde it. En it hearde dan krekt as woarde der mei stientsjes smiten.
It jongfolk gong altyd it spoar del nei Feanwâldstermerke ta. Mar werom...
nl.verhalenbank.23766
Myn mem wenne by har âlden yn in âlde spitkeet achter 't âld tsjerkhôfke fan Twizelerheide. Us mem kaem út 'e keet wei en stapte de heide oer. Doe wie 't tsjuster. Doe stapte der in hiel lyts mantsje njonken har de reed del.
Us Antsje-muoi wenne in lyts eintsje fierder. Dêr kaem mem ta de doar ynfleanen.
"Dêr is in mantsje by my," rôp se, "en dat wurdt...
nl.verhalenbank.38631
Op in joun kaem ik út 'e jounskoalle. Ik wie in jonge fan in jier of tolve. Ik moest de reed del nei 't Wyldpaed ta.
Dy skoalle dat wie in hiel ein fan hûs ôf.
Ik wie midden op 'e reed. Der wie in daem yn 'e dyk.
Ik moest dy daem foarby. Yn dy daem sjitte hwat yn 'e dyk om. 't Wie sa piktsjuster, dat ik koe neat sjen.
Doe kaem it by my. It kaem deun oan...
nl.verhalenbank.38630
Goaitsen - dy wennet hjir yn 'e buert - fortelde my ris, hy hie hjir ris hwat sjoen op dit lân hjir njonken. Hwat it wie koed er net sjen, mar it like nuver, sei er. Hy tocht: ik mat goed sjen of it sloft of as it sweeft. Sweeft it, dan doocht it net.
"It sweefde", sei er. "Doe tocht ik: set sokken." En hy naeide út.
nl.verhalenbank.38632
Myn wiif har pake wenne op 'e Broek.
Hy kom us op in joun fan 'e froulju werom. Doe wie [er] op 'e Skilige Piip, doe sloech er yn 't tontsje, om syn pipe op to stekken. Doe stie der ûnforwacht ien njonken him, dy sei: "Mei ik èk even fjûr fan jo ha?" Pake hie him noait oankommen sjoen.
Hy krige it tontsje fan pake en stuts syn pipe oan en wie sà ek wer...
nl.verhalenbank.28435
Kij wie yn Dútslân oan 't wurk. Ik wie allinne thús en doe soe 'k op in joun nei Kij syn mem ta. 't Wie donker, mar ik koe wol sjen. Ik hie in line achter hûs spand. De iene linepeal stie foar de reed oer. Doe't ik dêr oan ta wie stie dêr in minske, alhiel yn 't wyt. Ik bin werom gong yn 'e hûs.
De oare moarns bin 'k nei Kij syn beppe ta gong. Dy sei, ik...
nl.verhalenbank.33514
Yn Grinslân binne boereskuorren, dêr geane de doarren ek samar iepen yn 'e nacht. Dat binne spûkskuorren.
Der wienen ek wol plakken, dêr gong de tsjernmoune altyd yn 'e nacht. Der wienen yn 'e skuorre soms plakken, dêr koe net ien sliepe. Op sokke plakken waerd men midden yn 'e nacht samar opnaem en in ein fierder smiten.
nl.verhalenbank.38643
A[l]de Tsearde Antsje fortelde my ris, der hienen twa âlde mantsjes west. De iene hie de oare biloofd, dat deselde dy't it earst stoar, dy soe de oare in teken bringe hoe't it dêr wie. As er goed yn 'e hemel kom wie of yn 'e hel.
Doe wie de iene stoarn.
In skoft letter soe de oare to praten. Hy hie allinne op 'e wei west en doe hie der ynienen ien njonken...
nl.verhalenbank.33515
