Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
In keardel fan 'e Harkema dy wie oan 't murdejeijen. 't Wie saterdeijoune en net letter as tolve ûre. 't Wie oan 'e Singel. Doe tocht er: Hea, dêr brânt noch ljocht. 't Kom út in húske wei en doe't er goed taseach, tocht er: Hea, dêr steane bûten guon foar de glêzen. Dat binne lju dy't harkje. Ik sil har de warheit us sizze. Hwant dy lju ha dêr neat...
nl.verhalenbank.16875
Der wienen op in kear twa murdejagers yn 'e Bosk. De iene wie myn omke Piter (= P. Alma). 't Wie yn 'e nacht. De hounen wienen ynienen deabinaud. Sa kommen se by de murdejagers. Doe seagen dy twa neakene berntsjes sweven.
nl.verhalenbank.25766
Fokke Alma (dikke Fokke) hat op Fiifhuzen wenne oan 'e Reitsmastrjitte. Dêr hied er in spultsje. Op in kear wied er op 'e fyts. 't Wie yn 'e nacht. Doe wie der op it eintsje fan Geart Haga nei de betonwei ien njonken him kom. Fokke wie tsjin him bigong to praten, mar dy oare sei neat. Doe't Fokke noait antwurd krige, woarde er binaud. Dy oare hâldde him...
nl.verhalenbank.22225
Us mem hat us in pleachbeest njonken har hawn. Sy hie in heal brea ophelle by jountiid fan 'e bakker. Sy droech dat ûnder 'e linker earm. Yn 'e oare hân hie se de slútkoer.
Doe kom der in dier op har ta, dat wie folle grouwer as in houn. 't Hie hiele greate, gleone eagen.
Mem wie stjerrend binaud. It dier roan oan 'e kant dêr't se it brea droech.
Doe hie...
nl.verhalenbank.15902
Alde Boele wie foar de twadde kear troud mei Fokeltsje-moai. Hja wennen yn Stiensgea. As Boeleom oan 't wurk wie paste Fokeltsje-moai op 'e hoklingen. Op in dei seach se, dat ien fan 'e hoklingen deunsk wie. Mar sy forgeat it dy jouns tsjin Boele-om to sizzen. De nachts kom 't har earst yn 't sin. Doe sei se 't tsjin Boele.
Boele wie altyd opljeppen. Hy...
nl.verhalenbank.21647
Doe't Hindrik Holthuis noch jong wie joech er om God noch syn gebot. Hy hie de gek mei alle godstsjinst.
As feint soed er us nei de froulju ta. Hy roan de Bopperein fan 't Wytfean del. Se hienen tsjin him sein dat it dêr spoeke. Mar Hindrik hie sein: "Ik bin foar gjin sawn duvels bang!"
Der stienen roggehokken op it lân, dêr't er lâns moast. Hindrik seach...
nl.verhalenbank.21233
Bôkke Noordman wie in hiele raren ien. Hy flokte en swearde en sûpte hiel bot. Hy kom us fan Feanster merke. Hy hie dêr net in faem krije kind en hy woe dòch ien ha.
"Ik wòl in faem ha," sei er, "al mat ik mei in ezel yn 'e hûs sitte."
Doe stapte der him samar in ezel op side. Doe woarde Bôkke sa binaud, dat hy kloppe âlde Willem Hofstede fan bêd. Hy...
nl.verhalenbank.21235
De bonken yn 'e bientsjekou.
Der wenne ergens in jongfeint, dy wie net gau bang. Hy wedde mei it jongfolk, hy soe op dy en dy joun let nei 't tsjerkhôf en in deabonke út 'e bientsjekou helje. Dat wie dus ôfpraet.
Mar de koster, dy't der fan ôfwiste, forskûle him achter de bonken. Hy hie in wyt lekken om him hinne dien.
De jonge pakte in bonke. Doe sei de...
nl.verhalenbank.20827
Fan in jonge dy't noait bang wie.
Der wenne ergens in boer, dy hie in lytsfeint en in greatfeint. Dy lytsfeint stie foar neat, hy wie nergens bang foar. De greatfeint en de boer koenen har dat net bigripe. Hja sprutsen togearre ôf, de greatfeint soe in wyt lekken omdwaen en by jountiid op in bartsje stean gean. De lytsfeint woarde der op útstjûrd om in...
nl.verhalenbank.20825
Der wie in man, dy wie skuonmakker fan birop. Dy wie nergens bang foar. Dat wie algemien bikend.
It jongfolk tocht: Wy moesten him oars al ris in kear bang ha. Doe seinen se tsjin him: "Doarre jo wol in nacht yn 'e tsjerke troch to bringen by in lyk?"
"Jawol," sei de skuonmakker, "hwerom net?"
Sy bipaelden in datum en dy jouns gong de skuonmakker mei syn...
nl.verhalenbank.25794
As hounen spûkgûle, as eksters skatterje, as de tsjerkeklokken deadsk liede - dan hinget der in deaden oan - sil der ien stjerre.
In pear jonges, sa fortelde heit, woenen de kloklieder ris in kear bang meitsje. Doe't er to kloklieden soe gongen dy beide jonges boppe op elkoar tsjin 'e muorre oan stean. 't Wie al hwat tsjuster. Doe't de klokmakker dy beide...
nl.verhalenbank.31545
