Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
19 results
Dutch Keywords: wit Place of Narration: Harkema
By de grouwe beam yn 'e Harkema spoeket it. Sy ha dêr fan alles sjoen: in wite juffer, dy't ek samar wer wei woarde, en dêr't de minsken allerheislikste kjel fan woarden; in lyts katsje, dat ek samar wer wei woarde; in greate, swarte houn.
nl.verhalenbank.22094
By de dikke beam oan 'e beton-wei, tusken Harkema en it Bomkleaster stienen us op in nacht allegearre auto's. 't Wienen wite auto's, allegear. Dêr roannen nonnen tusken mei lange rokken oan, allegear yn 't wyt. En dêr wie hwat tusken har yn, dat wie krekt in altaer west, hielendal wyt. Myn op ien nei jongste skoansuster kom dêr dy nachts lâns. Dy hat it...
nl.verhalenbank.32749
Op 'e Lytse Wei by de Harkema ried froeger in wite dame op in hynder, doe wie de Lytse Wei noch in sânpaed. Durk Pitstra hat har us njonken him hawn op in joun, doe siet er op syn eigen hynder om dat yn 't lân to bringen. Hwat hurder hy ried, hwat hurder dat frommes tasette. Hy koe har net kwyt wurde en dreau op 't lêst yn 't swit.
nl.verhalenbank.22709
Op 'e Krúswei yn 'e Harkema spoeken wite wiven.
nl.verhalenbank.19522
Dêr't nou it nije tsjerkhôf is, dêr spoeken altyd twa wite froulju.
nl.verhalenbank.17391
Wite juffers spoeken meastal op houtsjes en planken.
nl.verhalenbank.17542
Op 'e houtsjes (planken oer de sleatten) wienen faek wite juffers.
nl.verhalenbank.32487
Dêr't nou it nije tsjerkhôf is yn 'e Harkema, dêr spoeke froeger in wyt wiif om.
nl.verhalenbank.27415
Us beppe en dy ha yn de Ham wenne yn in spoekhûs. Omke dy't by har ynwenne hie in geit yn 'e skuorre. It wie in wite geit mei hoarnen op 'e kop. Mar dy geit koed er dêr noait fêst hâlde. Dan flokte hy der oer. Altyd wie de geit wer los. Beppe sei tsjin him: Dû hoechst it net wer to bisykjen, jonge, hwant it is satan dy't him wer losmakket. Alle Wagenaar...
nl.verhalenbank.16083
Piter Alma wie op in nacht mei Albert to murdejeijen. Ynienen bigong de houn to spoekgûlen. Hja gongen der op ôf. Hja tochten net oars as dikke wite Castor fan Nikolaes Postma hie har hountsje to pakken. Mar dat wie 't gefal net. Hja seagen in berntsje yn in wite doek, dat sweefde. It berntsje seach har oan. It gong oerside foar harren lâns, skean de...
nl.verhalenbank.21296
Op in kear gong heit it loantsje lâns fan 'e Lytse Wei. Dêr wennet nou de widdou Casimir mei har soan. Yn dy tiid wennen dêr Wobbe en Yk. Heit brocht hjidde nei Wobbe ta. (hjidde woarde makke fan flaechs, sy brûkten it by it reiddekken.) Wobbe forhandele dy hjidde to Grypskerk. Heit wie op 't loantsje, doe fleach der him hwat stiif by de lea lâns. Hwat it...
nl.verhalenbank.32960
It wie om healwei fjouweren yn 'e moarn. Myn man lei yn 't iene sliepkeammerke, ik yn 't oare. De doar fan elk sliepkeammerke stie iepen. Wy slepten allebeide. Doe seach ik ynienen yn 'e wenkeamer in mynhear. Hy wie hielendal yn 't swart. Hy hie 't wyt foar. It like hiel deftich. Hy bleau yn 'e keamer stean en makke in soarte fan bûging foar my. Ik seach...
nl.verhalenbank.22029
Tichte by de Wopke-poel yn 'e Harkema stiet in dikke hage. Dy hage stie bikend as de Spoekhage. Op in kear kommen ik en myn broer Japik dêr op ljochtskyndei foarby. Doe seach ik dêr by dy hage allegearre lytse wite wyfkes mei gouden earizers op. Der wienen wol sawn, dy sprongen dêr midden op 'e reed yn 't roun. Sy wienen alle sawn gelyk yn 'e klean. Ik...
nl.verhalenbank.28791
Heit en dy wienen us op in joun mei in ploechje jongfolk nei Eastemar ta to apelstellen. Mar it woe net. It wie noait liker as woarden se keard. Dat sy gongen mar werom. Mar sy woenen apels ha. Dat doe soenen se it noch us bisykje by Goaitsen Rôt (= G. Veenstra). Mar dêr komt in wite juffer oan op 'e fyts, dy't samar ynienen weiwurdt mei fyts en al. Dat...
nl.verhalenbank.22097
It wie froeger it gebrûk yn 'e Harkema dat de forstoarne mei in wyt lekken biklaeid woarde. Mar der moest altyd in stik ôfskuord wurde, omdat it oars to lang wie. It lekken mocht net fierder as oan 'e ankels takomme. Dat hâldde forbân mei de wederopstanding. Mei in to lang lekken koe men ommers stroffelje. It is us gebeurd, doe hienen se in minske al yn...
nl.verhalenbank.21293
De bonken yn 'e bientsjekou. Der wenne ergens in jongfeint, dy wie net gau bang. Hy wedde mei it jongfolk, hy soe op dy en dy joun let nei 't tsjerkhôf en in deabonke út 'e bientsjekou helje. Dat wie dus ôfpraet. Mar de koster, dy't der fan ôfwiste, forskûle him achter de bonken. Hy hie in wyt lekken om him hinne dien. De jonge pakte in bonke. Doe sei de...
nl.verhalenbank.20827
Fan in jonge dy't noait bang wie. Der wenne ergens in boer, dy hie in lytsfeint en in greatfeint. Dy lytsfeint stie foar neat, hy wie nergens bang foar. De greatfeint en de boer koenen har dat net bigripe. Hja sprutsen togearre ôf, de greatfeint soe in wyt lekken omdwaen en by jountiid op in bartsje stean gean. De lytsfeint woarde der op útstjûrd om in...
nl.verhalenbank.20825
Mike Ruerd (= R. v.d Veen) wenne yn 'e Harkema. Hy wie timmerman. Op in kear wied er oan 't timmerjen by de earste plaets op it Bomkleaster. Dêr wenne doe Wyberen Hulshof. 't Wie winterdei en 't wie al bitiid tsjuster. Der wie noch in man, dy holp Ruerd by it timmerjen. Ruerd wie net in gewoanen ien. It wie in greate spotter. Hy biwearde by heech en by...
nl.verhalenbank.33642
Der wie in man, dy wie skuonmakker fan birop. Dy wie nergens bang foar. Dat wie algemien bikend. It jongfolk tocht: Wy moesten him oars al ris in kear bang ha. Doe seinen se tsjin him: "Doarre jo wol in nacht yn 'e tsjerke troch to bringen by in lyk?" "Jawol," sei de skuonmakker, "hwerom net?" Sy bipaelden in datum en dy jouns gong de skuonmakker mei syn...
nl.verhalenbank.25794
19